28 ตุลาคม 2546 19:59 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
เธอจะเคยรู้ตัวบ้างไหม
ว่ามีใครแอบมองอยู่ตรงนี้
แค่ไม่เห็นหน้าเธอสักนาที
คนคนนี้ก็กระวนกระวายใจ
อยากจะคุยกับเธอเหมือนคนอื่น
อยากเดินเข้าไปยืนอยู่ใกล้ๆ
แต่ต้องฝืนทำเป็นไม่สนใจ
เพราะรู้ตัวว่าไม่มีค่าอะไร..สำหรับเธอ
28 ตุลาคม 2546 19:51 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
ใครใครก็บอกว่าเธอไม่ดี
แต่ฉันคนนี้ก็ยังไม่หวั่นไหว
เขาจะมองเธอว่าเลวยังไง
แต่หัวใจก็ยังรักเธออยู่ดี
ไม่รู้นะว่าตัวเองโง่หรือเปล่า
ที่ปฏิเสธจะเชื่อคนอื่นเขาอย่างนี้
แม้ว่าเคยเจ็บเพราะเธอตั้งหลายที
แต่ฉันคนนี้ก็ยังเห็นว่าเธอดี...มากกว่าใคร
22 ตุลาคม 2546 22:34 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
เธอขอโทษสำหรับทุกอย่าง
แล้วบอกว่าอยากแยกทางไปจากฉัน
เธอไม่อยากจะต้องทนคบกัน
ในเมื่อฉันน่าเบื่อ..ไม่เร้าใจ
ฉันก็อยากจะบอกให้เธอรู้
ฉันก็ดีใจอยู่ที่เลิกกับเธอได้
ทนมานานกับคนไม่จริงใจ
แต่ที่ไม่พูดออกไปเพราะเวทนา
ที่วันนี้เธอมาบอกเลิกฉันก่อน
อย่าคิดว่าฉันอาลัยอาวรณ์..ไม่เข้าท่า
เธอก็แค่ผู้ชายธรรมดา
ไม่มีค่า..ไร้ราคา..ไม่คู่ควร
22 ตุลาคม 2546 21:58 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
อยากมีใครสักคนอยู่เคียงใกล้
อยากมีใครที่มาช่วยสานฝัน
อยากมีใครที่คอยเป็นห่วงกัน
อยากมีใครที่ผูกพันอย่างจริงใจ
จะมีไหมใครสักคนที่ใฝ่หา
จะมีไหมสักแววตาที่สดใส
จะมีไหมคนที่พร้อมจะเข้าใจ
จะมีไหมขอแค่ใครที่รักกัน
20 ตุลาคม 2546 19:06 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
ไม่เคยคิดว่าเธอมีค่า
ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตาของฉัน
ไม่เคยใส่ใจในความผูกพัน
ทั้งๆที่เธอมอบให้กับฉัน..ตลอดมา
จนเมื่อเธอหันหลังเดินจากไป
ฉันก็เริ่มที่จะเข้าใจแล้วว่า
ผู้ชายที่ฉันไม่สนใจ ไม่เห็นอยู่ในสายตา
เขามีค่ามากนักหนากับหัวใจ
หน้าส่วนตัว
1850
