8 พฤศจิกายน 2546 21:17 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
รู้ตัวดีว่าฉันเป็นได้แค่ไหน
รู้ดีว่าเธอไม่เคยคิดอะไรกับฉัน
รู้ดีว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน
รู้ว่ามันไม่มีวันจะเปลี่ยนไป
ฉันอยากขอเวลาเธอสักนิด
จะหาทางที่จะคิดเพื่อแก้ไข
จะพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงใจ
ให้หันไปรักเธอแค่เพื่อนกัน
แม้ว่ามันคงจะยากสักหน่อย
และคงเจ็บไม่น้อยสำหรับฉัน
แต่คงจะดีกว่าที่เธอต้องเกลียดกัน
ถ้ามีวันนั้น..ฉันคงเจ็บเจียนตาย
30 ตุลาคม 2546 21:13 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
จะหยุดทำให้เธอลำบากใจ
จะจากไปไม่ให้ต้องเห็นหน้า
จะไม่เจอให้เธอรำคาญตา
จะไม่ยิ้มไม่พูดจาถ้าเธอไม่ต้องการ
ถ้าเธอมีอะไรอีกที่อยากว่า
ก็บอกมาไม่ต้องคิดจะสงสาร
ไม่ว่าอะไรถ้าเธอนั้นต้องการ
เธอบอกฉันฉันจะทำเพื่อเธอ
29 ตุลาคม 2546 22:33 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
ฉันสามารถอยู่ได้ถึงวันนี้
เพราะว่ามีเพื่อนที่ดีอยู่กับฉัน
เมื่อเป็นทุกข์ก็เป็นห่วงสารพัน
ปลอบโยนฉันให้คลายความทุกข์ใจ
สำหรับฉันแม้มีเพื่อนนับร้อย
ก็ไม่ดีเท่ามีเธอคอยอยู่ใกล้ๆ
อยากบอกเธอว่าขอบคุณอย่างจริงใจ
และจะเป็นเพื่อนเธอตลอดไป..ฉันสัญญา
29 ตุลาคม 2546 22:25 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
มีบางครั้งที่ฉันนั้นสับสน
มีบางครั้งต้องทุกข์ทนอย่างอ่อนไหว
มีบางครั้งที่ต้องการกำลังใจ
มีบางครั้งอยากมีใครเพื่อผูกพัน
เฝ้าตามหาใครคนนั้นมานานนัก
เฝ้าตามหาคนที่พร้อมจะรักฉัน
เฝ้ามองดูคนที่เขารักกัน
ได้แต่เฝ้ามองภาพนั้นอย่างช้ำใจ
เมื่อไหร่นะที่ฉันจะเจอเขาบ้าง
เมื่อไหร่ที่จะมีใครร่วมทางอย่างสดใส
เมื่อไหร่นะฉันจะเจอคนจริงใจ
และเมื่อไหร่จะมีใครรักฉันจริง
29 ตุลาคม 2546 22:09 น.
เจ้าหญิงแห่งความเหงา
รักเธอมาตั้งนานแล้วนะรู้ไหม
แล้วเธอล่ะคิดยังไงกับฉัน
บางครั้งก็ดูเหมือนเธอรักกัน
แต่ก็กลัวว่าเป็นฉันที่คิดไป
เธอช่วยบอกให้ฉันรู้สักนิด
อย่าปล่อยให้ฉันต้องคิดต้องสงสัย
บอกมาเถอะว่าเธอคิดยังไง
เธอรักฉันบ้างไหมบอกฉันที
หน้าส่วนตัว
815
