26 พฤศจิกายน 2546 16:26 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
คิดถึงจริงคิดถึงจังคลั่งในจิต
นอนก็คิดนั่งก็คิดอยู่เสมอ
ไปทำงานจิตใจสับสนจนพลั้งเพลอ
ดีนะเออที่ยังมีพี่ๆคอยเตือนร่วมประชุมฯ
ทำงานไปใจก็คิดจิตผกผัน
คนที่อยู่ไกลฉันเข้ายังเป็นเช่นไฉน?
ยังคิดถึงยังห่วงหากันบ้างหรืออย่างไร
ยิ่งคิดไปยิ่งสับสนวกวนในใจจิตเรา
จะฟังความที่ประชุมก็สุ่มมั่วๆเพื่อให้ผ่าน
เวลางานไปวันๆจนกว่าสิ้น
เสร็จประชุมเลิกงานแล้วเราก็ล้าแทบแรงสิ้น
จะขยับไปทางไหนก็ไม่รู้อยู่ดั่งที่มีคนที่จริงๆ
มองหาเน็ตฯคาเฟ่..คอฟฟี่ช็อปก็ไม่เห็น
มองหาร้านอินเตอร์เน็ตนั้นก็ยากเย็นหนักหนา
ไม่สามารถที่จะได้ติดต่อกลับถามไถ่ให้หายห่วง
คิดถึงนะคิดถึงเพื่อนคิดถึงพี่ที่อยู่ไกลไม่ใช่ลวง
ต่อจากนี้คงจะไม่ไปไหนอีกพักสักนิดคงจะดีนะพี่เอ๋ย
เหนื่อยนะเหนื่อยเหนื่อยเหลือเกินใช่เพริศเพลิน
คิถถึ๊งคิดถึงเหลือเกินเพื่อนพองไพร...ในThaipoem....
26 พฤศจิกายน 2546 03:06 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
ไปทำงานกลับมารีบเข้าเน็ตฯ
ไปซะเสร็จ...ห้า-หก วันนานซะเหลือ
ไปทำงานกลับมาเหนื่อยน่าดู
ไปอุดอู้อยู่ต่างถิ่นโดยไม่ยินดี
ไปทำงานสัมมนามันน่าเบื่อ
ไปก็เพื่ออนาคตที่สดใส
ไปมาแล้วก็เท่านั้นงานเสร็จแล้วก็แล้วไป
ไปแต่ที่ใหม่ๆได้อะไรๆดีๆมา
กลับมาแล้ววันนี้ที่มาถึง
เลยรีบบึ่งเข้ามาเน็ตเพื่อบอกกล่าว
กลับมาแล้วอีกคงนานไม่ได้ไป
เฮ้ยเหนื่อยเหลือเกินกับอะไรๆที่เพิ่งจะไปมา
ต่อจากนี้คงอยู่เป็นที่แหล่ง
คงไม่ต้องไปแข่งเรื่องการค้า
เหนื่อยเหลือเกินเหนื่อยนักอยากหลับตา
พรุ่งนี้หนาแล้วเราจะเข้ามารายงานฯ
วันนี้ต้องไปนอนก่อนนะเพื่อนๆ
พรุ่งนี้เหมือนวันก่อนๆที่ผ่านผัน
จะเข้ามารายงานเรื่องสำคัญ
แต่เราคงได้พบกันวันพรุ่งนี้นะพี่ๆเพื่อนๆเอย....
19 พฤศจิกายน 2546 09:13 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
### ต่อนี้ไปขอให้โชคดีมีความสุข ###
น้องนั้นทุกข์ไม่เป็นไรไม่หวั่นหวาม
ห่วงแต่พี่จะพะวงไม่ปล่อยวาง
จงอย่าสร้างภาพลวงตามาอีกเลย
น้องขอให้โชคดีมีความสุข
ให้หมดทุกข์ทั้งนอกในอย่าไปถวิล
นอกก็อย่างในก็อย่างเป็นอาจิณ
อย่าไปพินท์อย่าไปพังอ้างว้างใจ
ต่อนี้ไปพี่จงอยู่เป็นคู่เขาเยาวลักษณ์
น้องนั้นจักบูชาอยู่มิรู้หายวายชีวิญณ์
อยู่ที่ใจใช่อยู่ที่พี่เศกสรรค์และปั้นปึ่ง
เสกสิ่งใดก็เสกได้ไร้ไหวหวั่นเกรง
แต่อย่าแสร้งอย่าเศกฯคำว่ารักมาปักทรวง
ขอให้พี่โชคดีเป็นที่หนึ่ง
อย่ามาซึ้งต่อไปไร้ห่วงหา
โชคดีแล้วโชคดีอีกทุกเพลา
น้องอวยพรให้พี่ยามีสุขสวัสดี
19 พฤศจิกายน 2546 08:41 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
@@@ มาทีหลังเป็นอย่างนี้ไม่ดีแน่@@@
คงจะแย่ถ้ายิ่งเฝ้าเข้าถลำ เพราะไม่รู้ว่าเขานั้นมีนางงาม
อยู่ในใจคอยติดตามอยู่ทุกวัน เขาต่อกลอนกันอยู่ไม่รู้เรื่อง
เราช่างเชื่องโง่เหง่าเต่าล้าหลัง มาทีหลังยังไม่เจียมเตรียมกายา
ปล่อยเขาไปกลับไปหายอดยาใจ ฉันขอโทษเธอด้วยช่วยไปบอก
ฉันช้ำชอกในตอนนี้ยังดีกว่า มาทีหลังก็ต้องกลับไปสักครา
คืนเขาไปเถอะน้องยาวาสนาเราไม่มี เอาคืนไปเถิดหนาพี่ยาเจ้า
น้องนั้นเล่าขอบอกเป็นสักขี ต่อนี้ไปจะไม่มาตามราวี
น้องจะอยู่แบบเป็นที่ไม่ตีตรา เป็นอะไรที่เจ็บนั้นมันเจ็บนัก
แต่ยังจักดีที่ให้คนมาตั้งข้อครหา มาทีหลังก็ต้องไปไกลๆตา
ไม่อยากมาให้พี่เห็นเป็นบ่วงกรรม น้องไปแล้วแต่มาลามาบอกกล่าว
เดี๋ยวจะเศร้าเพราะไม่รู้อยู่ๆหาย น้องมาลาก่อนลาจากนับต่อนี้ไป
ขอให้สุขสมฤทัยดั่งใจปองทั้งสองคน
***** ไม่อยากได้ชื่อว่าแย่งของรักใครนะ *****
18 พฤศจิกายน 2546 02:14 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
นี่ก็เลยเวลาไปกว่าทุ่ม
แสนจะกลุ้มในอุราพาสับสน ท้องฟ้ากว้างเวิ้งว้างช่างห่างเหลือเกิน
มองออกไปข้างนอกออกหน้าต่าง ทุกๆอย่างนั้นมันเงียบไร้สิ่งผล
ป่านฉะนี้พี่ของน้องทำอะไรใยไม่มาชม ปล่อยให้น้องพูดกับลม
พูดกับฟ้าอยู่บ้าๆบอๆ พี่จะรู้หรือเปล่าเล่าว่าเจ้านั้นคอยอยู่ อีกสักครู่ก็ต้องไปแล้วพี่จ๋า น้องจะไปทำงานก่อนนะพี่แก้วตา แล้วประเดี๋ยวจะกลับมาหาพี่ยาอีกนะเอย....
หน้าส่วนตัว
635
