13 กรกฎาคม 2548 18:24 น.
เจ้าหญิงพักรบ
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
บนถนนทอดยาวไกลสุดตา
ทุกชีวาพาชีวิตมุ่งประสงค์
มีทางโค้งทางเลี้ยวทางวกวน
ดั่งใจคนที่แปรปรวนและรวนเร
ถนนสายนี้ที่เคยผ่าน
มีเรื่องราวมากมายให้สับสน
หวนคิดถึงอดีตนึกเตือนตน
ต้องอดทนต่อสู้เพื่อตนเอง
ทางถนนนั้นล้วนมีความฝัน
ผู้คนนั้นต่างผ่านมันเพื่อจุดหมาย
ถึงผิดหวังเสียใจก็มิเสียดาย
แม้ชีพวายยังดีใจที่ดิ้นรน
ไปเถอะไปตามทางแห่งความหวัง
ให้สมดังใจนึกถึงเป้าหมาย
หากเหนื่อยคงเหนื่อยแค่เพียงกาย
หลับสบายเพราะถนนนำทางไป
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
-------แทนคุณแทนไท-----------
ตราบเท่าที่ความหวังยังรังรอง
หนทางทอง"ที่น้องฝัน"อย่าหวั่นไหว
อาจมีเจอหุบเหวหรือเปลวไฟ
ถ้าท้อใจจะก้าวไปอย่างไรกัน
ตราบเท่าที่ความฝันยังเรืองรอง
แม้เนืองนองด้วยขวากหนามที่ขวางกั้น
หรือลื่นเละโคลตม จงถมมัน
เพื่อฝ่าฟันถึงฝันอันงดงาม
ตราบเท่าที่ความหวังยังคงอยู่
จงยืนสู้กับทุกขวากแม้หลากหนาม
นั่นอาจเป็นแค่หนึ่งไฟที่คอยลาม
อย่าให้มันมาห้ามความฝันเธอ
ตราบเท่าที่ความหวังยังรอท่า
จงสู้ทุกข์ทรมา แม้ล้าเสมอ
ก่อนทางฝันอันงามงดที่รอเจอ
จะพิสูจน์ศรัทธาเธอ ก่อนเจอจริง
ตราบเท่าที่ความหวังยังไม่หมด
ความงามงดยังสดสวยด้วยทุกสิ่ง
พรุ่งนี้นั้นฝันอาจจะเป็นจริง
ขอเพียงเธออย่าทอดทิ้ง ความอดทน
+-+-+-ขอบคุณบทกลอนอันงดงามของพี่แทนคุณแทนไทค่ะ+-+--
+++*****************************+++
2 กรกฎาคม 2548 11:08 น.
เจ้าหญิงพักรบ
แปลก - แปลก ไปนะ
นับวันทำตัวก๋ากั่นใหญ่
หรือ ผิดหวัง แล้วเสีย สติ ไป
ไม่เคยคุ้นตา..นะภาพนี้
มีอะไรกลุ้มอกกลุ้มใจ ... "บอก"
อย่าทำตัวเป็น ลิง หลอกเจ้าที่
ยิ้มทั้งฝืนเห็นแล้วเหนื่อยเต็มที
ร้องให้..ระบายสักที..เป็นไร
ไม่ให้เพื่อนได้ใกล้ความรู้สึก
จะกดถม...จมลึก..ไปถึงใหน
ไม่ต้องแกล้ง..แสแสร้ง..อะไร
มีเพื่อนไว้ ทำไม ไม่ใช้งาน
2 กรกฎาคม 2548 10:40 น.
เจ้าหญิงพักรบ
เมื่อวานนี้ ที่ซึมเศร้า
เกือบรั้งเอาความรู้สึกไม่อยุ่
ทุกที ไม่มีใคร...รับรุ้...
จู่ - จู่ น้ำตาก็ ไหล ออกมา
อยากบอกคนมากมายถึงความรุ้สึก
ที่ลึก ลึก ยัง..ปวดร้าว..
แสร้งทำสรวล เส เฮ ฮา
วางที วางท่า ไปอย่างนั้น
แต่ใจยังรักเขามากมาย
ร่าเริงได้ ทั้งที่ ใจหวั่น
แต่พอเมื่อวาน...เธอมาเข้าฝัน
หัวใจมัน...ก็เกิด..อาการ..สำ อ อ ย!!
18 มิถุนายน 2548 19:33 น.
เจ้าหญิงพักรบ
หยุดพัก..หัวใจ..ไว้ตรงนี้
เหนื่อยล้า..เต็มที...ที่ห่วงหา
รอใคร...สักคน..ที่จะมา
เยี่ยวยา..ดวงใจ..ที่ตรอมตรม
นั่งอยู่ คนเดียว ณ มุมนี้
นึกถึง..คนที่..เคยคิดถึง
เรื่องราว..มากมาย..ยังฝังตรึง
ให้คะนึง...ถึงเธอ..อยู่เรื่อยมา
ฝนตกคิดถึงคนที่เคยรัก
ป่านนี้จะคิดถึงกันบ้างใหม
คนทางนี้คิดถึงคนอยู่ไกล
สบายดีใช่ไหมช่วยบอกกัน
7 มิถุนายน 2548 11:00 น.
เจ้าหญิงพักรบ
++++++++++++++++++++++++
มีสติ..ค่อยคิด..เตือนใจ
อย่าหลง..รักใคร..ง่ายๆ
ใจเรา..ใจเขา..มันต่างใจ
เผื่อใจ..ไว้บ้าง.....ก็คงดี
>
อย่าจมอยู่กับความผิดหวัง
อย่าฝังใจกับอดีตที่ขื่นขม
อย่าปล่อยตัวปล่อยใจให้ตรอมตรม
อย่าระทมกับรักที่จอมปลอม....
อยู่คนเดียวก็เหงาเหมือนกัน
แต่ละวันผ่านเลยไปอย่างช้าๆ
อยากจะมีใครสักคนคอยสบตา
มาเติมใจกันและกันให้จนเต็ม
ความแน่นอน...คือ ความไม่แน่นอน
ยังคงสอนตัวเรา..ได้เสมอ
คิดว่าใช่..แล้วสินะ..ตอนพบเธอ
มีเพียงเราที่เพ้อเพียงฝ่ายเดียว
คงจะมีสักวัน
ที่ใจฉันจะหายเหงา
คงเป็นวันที่มีเรา
ไม่มีเขามาแทงใจ
+++++++++++++++++++++++
หน้าส่วนตัว
1190
