13 กรกฎาคม 2548 09:54 น.
เจ้าหญิงนกฮูก
เวลาทำให้คนเปลี่ยนไป
และตัวเธอก็เป็นดังเช่นนั้น
ความรู้สึกดีดีที่เคยมีต่อกัน
กลับถูกเธอทำลายหมดสิ้นไป
ก็ในวันนี้ฉันโทรไปหา
ไม่รู้ว่าเธอกำลังอยู่กับใครที่ไหน
ฟังจากน้ำเสียงจึงรู้ว่ามันเปลี่ยนไป
ไม่เหมือนเธอคนเก่าที่เคยพูดหยอกล้อกันเลย
เธอจะรู้บ้างไหมว่าทุกนาทีที่ห่างกัน
ตัวฉัน....ก็คิดถึงเธออยู่เสมอ
หมื่นล้านนาทีเฝ้านับเพื่อจะกลับมาเจอ
นี่หนะเหรอรางวัลที่เธอมอบให้กัน
ตอนนี้ฉันคงจะกลับไปเป็นฉันคนเก่า
กลับมานั่งเขียนกลอนเหงา ๆ เหมือนก่อนนี้
จากนี้ไปฉันจะร้อยเรียงเป็นกวี
นั่งแต่งกลอน....ส่งผ่านความรู้สึกดีดีไปให้เธอ
13 กรกฎาคม 2548 09:46 น.
เจ้าหญิงนกฮูก
จากนี้ไปฉันคงต้องวิ่งไล่ตามความฝัน
อาจเหงาบ้างเป็นบางวันแต่ไม่ท้อ
เพราะเรามีหลายสิ่งหลายอย่างที่คอยรอ
จะเริ่มต้นถักทอให้สำเร็จสมดั่งใจ
อาจไม่มีใครให้คิดถึงเหมือนอย่างเก่า
วันนี้จะอยู่กับเงาเหงาๆตัวเองสักครั้ง
อาจไม่มีใครมาทนรอมาทนฟัง
แต่ทุกครั้งฉันก็ยังคิดถึงเธอ
17 มิถุนายน 2548 12:03 น.
เจ้าหญิงนกฮูก
ในถนนสายเปลี่ยว
มีฉันคนเดียวที่อยู่ตรงนี้
ตัวเธอเองจากไปไม่หวนมาสักที
ฉันคนนี้ก็ได้แต่รอคอย
รู้ทั้งรู้รอแล้วไม่ได้อะไร
แต่ก็รอต่อไปอย่างนี้
สักวันหนึ่งถ้าเธอผ่านมา
ฉันคงได้เจอสักที
จะกี่วันนานปีตัวฉันยังเหมือนเดิม