3 กรกฎาคม 2548 18:52 น.
เจ้าหญิงตัวเล็ก
คนดี...
รู้บ้างมั๊ยว่า.."ฉันแอบรัก"
ถึงจะเป็นแค่คนรู้จัก
ที่ทึกทักแล้วผ่านเลยไป
แต่ในความเป็นจริง
ฉันรักเธอยิ่งกว่าสิ่งไหน
เธอคนเดียวที่ฉันให้ใจไป
และไม่เคยให้ใครนอกจากเธอ
27 มิถุนายน 2548 16:08 น.
เจ้าหญิงตัวเล็ก
ตอนนี้...เหินห่าง
อ้างว้าง...ใจเหงา
ไม่มีเพื่อน...เป็นเงา
เหงาแทบ...ขาดใจ
ตอนนี...เหนื่อยมาก
จนยาก...ที่จะฝืน
คืนที่...ลางเลือน
เลื่อนลอย...หายไป
คิดถึงนะ...คิดถึงเพื่อน
อยากเลื่อน...เวลา
ให้หวน...คืนมา
กลับที่...จุดเดิม
ตอนนี้...เป็นไงบ้าง
อ้างว้าง...บ้างมั๊ย
หดหู่...ในใจ
บ้างมั๊ย...เพื่อนเกลอ
18 มิถุนายน 2548 17:54 น.
เจ้าหญิงตัวเล็ก
เพื่อนเอย..เพื่อนรัก
นานนักที่ไม่ได้เจอ
เป็นห่วงเสมอ...
พร่ำเพ้อ...กังวลใจ
คิดถึงเทอจังเลย...เพื่อนคนดี
อยู่ห่างไกลกันอย่างนี้...คิดถึงชั้นไหม
เทอจะไม่คิดถึงกัน..ก็ไม่เป็นไร
แต่ก็ขอให้รู้ไว้...เพื่อนคนนี้ยังไงก็คิดถึงเทอ.
ครึ่งนึงของความทรงจำ
กับวันเวลาที่มีค่า ...มีความหมาย
อีกครึ่งนึง...ของความทรงจำ
อยากให้เพื่อน...เก็บมันไว้จะได้ไหม
ไม่ต้องเก็บไว้ในที่ดีๆ...
ก็ได้..ไม่เป็นไร..
ขอแค่เก็บมันไว้
ในเศษหนึ่งส่วนสองของหัวใจ...ก็พอ
ให้เพื่อนที่ห่างไกล...ที่ชั้นไม่อาจดูแลพวกเทอได้...
5 เมษายน 2548 15:09 น.
เจ้าหญิงตัวเล็ก
พรุ่งนี้...ของเรา
คงเงียบเหงาเมื่อมันไม่มีใคร
ท้องฟ้าที่เคยสดใส
คงหม่นใจกับคำร่ำลา
ประตูที่มีกลอนคงช่วยสอน
ให้ล็อกหัวใจไว้ให้แน่นหนา
แสงแดดที่แสนแสบตา
คงมีวันอำลาฟ้ากว้างแสนไกล
ดอกหญ้าที่เคยแห้ง
ยังมีวันเคยแล้งฝนได้
แล้วนับประสาอะไร
ที่ชั้นคนนี้จะไม่มีเทอเลย
21 มกราคม 2548 12:00 น.
เจ้าหญิงตัวเล็ก
ดีใจด้วยสำหรับการเริ่มต้น
เป็นรางวัลความอดทนของเธอ
คนนี้...
ไม่ว่าจะอยู่ในรั้วมหาลัยไปสักกี่ปี
ก็อย่าลืมเพื่อนที่แสนดี...คนนี้ละกัน
ก้าวที่งดงามเช่นนี้คงมีไม่มากเท่าไหร่
ขอให้เธอตั้งใจ และไปให้ถึงฝั่งฝัน
กาลเวลาที่ผ่านไปคงช่วยเพิ่ม
สายใย.....ความผูกพันธ์
จะรอความสำเร็จในวันนั้น
เพื่อจะยินดีเช่นกัน....เช่นเคย