24 ตุลาคม 2550 23:30 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
๑ เหมือนเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิต
ให้ชีวิตบรรจบพบความหวัง
ฉันหลงอยู่ในห้วงแห่งภวังค์
เมื่อได้เจอเธออีกครั้งสมดังใจ
๒ แววตาที่เปล่งประกายคล้ายดาวฤกษ์
มิอาจเพิกเฉยได้ใคร่หลงใหล
ยามยิ้มแย้มแช่มชื่นรื่นฤทัย
เผลอหวั่นไหวเมื่อใกล้ในทันที
๓ คืนฝนพรำพร่ำเพ้อถึงเธอนัก
ถูกศรรักปักลงตรงใจนี้
หลับตาเผลอละเมอถึงคนดี
เหมือนว่ามีมนต์ดลจิตคิดผูกพัน
๔ ใจจะขาดรอนรอนร้อนรุ่มแล้ว
กลัวคลาดแคล้วเกินไขว่คว้าคิดเอื้อมฝัน
หาวิธีพิชิตใจในเร็ววัน
คือคำมั่นสัญญาท้าทายตน
๕ ค่ำคืนนี้ไม่มีดาวพราวบนฟ้า
เมฆครึ้มมามืดมนจนหมองหม่น
คิดถึงคนที่รักเกินจักทน
ขอให้ฝนดลบันดาลได้พบกัน
๖ เหมือนเป็นพรหมลิขิตขีดเส้นไว้
จึงทำให้เป็นไปดังใฝ่ฝัน
เธอวิ่งมาหลบฝนข้างข้างกัน
หัวใจฉันไหวหวั่นสั่นทันที
๗ ฉันยื่นร่มให้ด้วยใจเต้นตึ๊กตั๊ก
แล้วทายทักเธอด้วยยิ้มอย่างเต็มที่
ฉันห่วงใยเสมอนะคนดี
เอ่ยวาทีเดินรี่รีบออกไป
๘ ขอบคุณมากนะเจ้าคะคนน่ารัก
วันหลังจักตอบแทนบุญคุณให้
จะรีบร้อนไปไหนคนห่วงใย
เธอยิ้มให้ด้วยสายตาน่าเอ็นดู
๙ หลังได้ฟังวจีที่เอื้อนเอ่ย
โอ้อกเอ๋ยหัวใจไยหดหู่
คนที่รักจักกลับกลายเป็นศัตรู
เมื่อรับรู้เป็นประเทืองฉันเซื่องซึม
๑๐ เจ็บก็เจ็บปวดก็ปวดทนรวดร้าว
กับเรื่องราวที่เจอเผลอเงียบขรึม
บรรยากาศรอบกายก็อึมทึม
ฝนฟ้าครึ้มดื่มด่ำความช้ำใจ
๑๑ เพราะรักหรอกจึงหยอกเย้ากระเซ้าเล่น
ไม่ได้เป็นอย่างที่เห็นจักเชื่อไหม?
เธอบอกฉันคืนฝนพรำวันถัดไป
เพราะจริงใจจึงแกล้งแถลงความ
๑๒ เธอรักฉันรักมากจึงอยากใกล้
ส่งหัวใจและสายตามาไถ่ถาม
ฉันไม่เคยรับรู้ความดีงาม
เธอกลับตามปกป้องคุ้มครองกัน
๑๓ จำได้ไหมบทกวีที่เคยแต่ง
เขียนแสดงความห่วงใยใครคนนั้น
ฝากความรักความจริงใจให้ถึงกัน
เธอกับฉันสัญญารักตลอดไป
๑๔ ฝากความรักในสายลมยามพรมพร่าง
ฝากไว้ในเส้นทางเมื่อร้างไร้
ฝากไว้ในรอยยิ้มพิมพ์หัวใจ
ฝากไว้ในดวงตาคู่อาทร
๑๕ ฝากไว้ในลุ่มน้ำลำธารใส
ฝากไว้ในหัวใจเป็นอนุสรณ์
ฝากไว้ในดอกไม้ช่อไหวอ่อน
ฝากไว้ในตะวันรอนก่อนราตรี
๑๖ เธอมาทวงสัญญาที่ว่าไว้
มอบหัวใจและวิญญาณเป็นสักขี
พร้อมเอื้อนเอ่ยขอแต่งงานด้วยวาที
ชีวิตนี้มอบให้ฉันนิรันดร์กาล
๑๗ ความปลาบปลื้มปิติมีเต็มอก
เหมือนกับยกภูเขาเศร้าพ้นผ่าน
มอบความรักศรัทธาและวิญญาณ
ร่วมผสานหัวใจให้เป็นหนึ่งเดียว
๑๘ คืนฝนพรำตอกย้ำความรู้สึก
ยังระลึกฝังใจไว้แน่นเหนียว
ช่วงชีวิตผันผ่านมานานเชียว
เหมือนประเดี๋ยวประด๋าวเท่านั้นเอง
๑๙ ภาพของหญิงชราน้ำตาหลั่ง
ความหลังยังฝังจิตคิดโหวงเหวง
อดีตติดตราตรึงซึ้งบทเพลง
ที่บรรเลงผ่านมาคราฝนพรำ
จากประสบการณ์ที่ประทับใจ
และบทเพลงแห่งความทรงจำ
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๐