25 พฤศจิกายน 2546 14:12 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ขอโทษที่ทำให้เธอเจ็บ...
ขอโทษที่ทำให้เธอร้องไห้....
แต่เธอรู้ไหม...ฉันก็เจ็บ...ไม่แพ้เธอ...
ที่ฉันทำทุกอย่าง..แบบนี้...
เธออาจจะไม่เข้าใจในวันนี้...
ต่อไป...เธอจะต้องขอบคุณ...
ฉันให้เธอมีทางเลือกที่ดีกว่า...
ใช่ว่าฉันไม่รัก....
แต่ที่จากเพราะรักเธอ...มากที่สุด....
เธออยู่กับฉัน...เธอต้องลำบาก...
ฉันจะไม่แยกเธอจากสิ่งที่เธอเป็น...
ฉันยอมเสียสละ...เพียงคนเดียว....
เพื่อให้ทุกคนสบายใจ...มีความสุข...
ลืมฉันเสียเถิด....
แค่ใครบางคนที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ....
และจะก้าวผ่านไป...เท่านั้น....
ขอบคุณทุกทุกอย่างที่เธอให้ฉัน...
มันเป็นสิ่งที่ดีงามและมีคุณค่ามากที่สุด....
เท่าที่ฉันเคยได้รับจากใครใคร...
ขอให้รับรู้ไว้ว่า.....
ทุกเสี้ยววินาที...ความรักที่มีให้เธอ....
ไม่เคยเสื่อมคลาย....
ฉันได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเธอ....
เพื่อเธอ...แม้ชีวิตฉันก็ให้ได้....
ลืมเสียเถิด....คนดี...
อย่ามัวเสียเวลากับคนคนนี้....
ที่ไม่เคยทำให้เธอมีความสุขเลยแม้สักครั้ง...
ฉันได้เพียงเขียนข้อความส่งความรู้สึกไปให้ถึงเธอ....
ฉันรู้ว่าเธอต้องอ่าน...
และจะเข้าใจความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอ...
พร้อมกับเก็บความรักที่มีต่อเธอไว้ในใจ...ชั่วนิรันดร์...
ลาก่อน...สุดที่รัก...
6 พฤศจิกายน 2546 13:06 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ฉันรู้สึกเหนื่อยมากในวันนี้...
กับสิ่งที่ไม่ดีที่ได้รับ...
พอเริ่มเรียนก็เริ่มจะหลับ...
งานเริ่มทับถมมากตรอมตรมใจ...
การบ้านทำก็ไม่เคยถูก....
อุตส่าห์ปลูกต้นฝันกำหนดจุดหมาย...
จะจบลงตรงนี้หรืออย่างไร....
ฉันเหนื่อยใจ...ฉันท้อ...ทรมา...
ทั้งถูกดุดูถูกทั้งเหยียดหยาม...
ใครประยามเย้ยเยาะทำต่อหน้า...
เหมือนฉันผิดคิดชั่วเสมอมา...
ไร้คุณค่าน่ารังเกียจคิดเบียดเบียน...
ชีวิตเราเขาว่าไม่ดีนัก...
เรียนก็หนักเริ่มจะปวดเศียร...
ความคิดฆ่าตัวตายมาวนเวียน...
ได้แต่เขียนระบายความในใจ...
สิ่งที่สุขทุกข์คลายในยามเศร้า...
เป็นเพื่อนเราไม่ทิ้งไม่ห่างหาย...
บทกวีที่แต่งแต้มเขียนบรรยาย...
ทำให้สร้างแรงใจไม่อ่อนแอ...
ชีวิตคนคนหนึ่งเกือบสิ้นสุด...
กวีฉุดรั้งใจไม่ให้แพ้...
คนที่แกร่งย่อมชนะคนอ่อนแอ...
คนที่แพ้ใช่จะแพ้เสมอไป...
แค่ผิดหวังพลั้งพลาดอาจจะล้ม...
เจ็บระบมเป็นแผลแค่ร้องไห้...
กวีกล่อมพร้อมขับขานผลาญทุกข์ไป...
เหลือเพียงความสุขใจเข้ามาแทน...
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
หน้าส่วนตัว
982
