18 ธันวาคม 2555 11:45 น.
เจ้าพานทอง
ฉันอยากร้องไห้
แต่บังคับเสียงใจไม่ให้เผย
ผิดย้ำย้ำตำใจไม่คลายเลย
ขมเอ๋ยขมใจไม่หายที
ไม่รู้อะไรทำให้ใจอ่อน
หลงย้อนรอยดำซ้ำรอยผี
เตลิดเหลิงเริงไปในพงพี
เหลิงราคีระคายความดีงามเรา
รู้ทั้งรู้ยังถล่ำเข้าถ้ำมืด
หนทางอื่นมีถมถืดมองชืดเฉา
แพร่งที่เดินเพลินไปจนใจเมา
เป็นทางเขลายังเฝ้าเอาแต่เดิน
พอเงยหน้าหาทางออกบอกไม่เจอ
แล้วที่เผลอพลาดไปใครสรรเสริญ
กว่าจะหวนทวนกระแสที่แถเพลิน
หน้าก็เขิน คนเมินหนีไม่มีชม
ฉันได้แค่นั่งน้ำตาตก
เพราะหัวอกฟกช้ำกลืนคำขม
เคยเห็นชั่วเช่นน้ำตาลพานนิยม
แท้แค่ลมลวงฉันให้ฝันรอ
เสียใจมากอยากบอก ตอกหน้ากลับ
ที่อย่างนี้มายอมรับกับเรื่องก่อ
ไม่ยอมตรองกรองนัยให้ดีพอ
สุดท้ายท้อขอโทษ...ประโยชน์ใด?
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าพานทอง
หน้าส่วนตัว
1535
