13 พฤศจิกายน 2552 11:09 น.
เจ้าพานทอง
อยู่ใกล้ใกล้ แค่นี้แค่คืบเดียว
ใจกลับเปลี่ยวเดียวดายคล้ายสับสน
ต้องเก็บใจ เจียมคำ ย้ำแก่ตน
ว่าเป็นคนใกล้ชิด...ห้ามคิดไกล
เป็นแค่เพื่อน แค่พี่ ดังที่เอ่ย
เหมือนที่เคยเป็นมาแต่ไหนไหน
อย่าถล่ำนำ รัก ไปผูกใจ
สั่ง รัก ให้อยู่ในเส้นก็เป็นพอ
แต่ใครเลยจะห้ามใจไม่ให้ รัก
เพราะประจักษ์ความดีที่สานต่อ
เพื่อนกินเที่ยวแค่นี้...ไม่มีพอ
อยากจะขอใกล้อีกนิดชิด หัวใจ
แต่ก็ได้แค่ทำใจ...ไปวันวัน
กลัวสักวันฉันกับเธอเผลอผลักไส
จึงสุดเหงา เศร้าซึมอยู่ข้างใน
ใกล้เท่าใกล้ แต่เหมือนไกล ใจจำทน