รักหรือชัง

เจ้าพานทอง

อยากถามนัก...รักหรือชัง....หยั่งให้รู้
ลองเลียบเคียงเมียงดูว่าอยู่ไหน--
ของห้องจิตสนิทเสน่ห์หรือเล่ห์ใจ
หรือเป็นแต่แค่ติ่งไส้...ไม่เหมาะควร

คนปอนปอนนอนหนาวทุกคราวคืน
คนมีกรรม...ทำหน้าชื่นฝืนใจป่วน
จะมีไหมใครแลแค่เชื้อชวน
จะไม่กวน...อย่าด่วนหนี...ที่นี่คอย

แค่คนธรรมดามาขอรัก
โปรดแบ่งใจให้พี่พักเพียงสักหน่อย
เพียงเท่านั้นฉันก็ซึ้งถึงตัวลอย
เพียงเท่านั้นที่ฉันคอย...ไม่ถอยลา

แต่กริ่งใจกลับไหวสั่นพลันร้องเตือน
คิดแค่เพื่อนเหมือนอื่นเขาเรากังขา
หรือไม่ชอบที่มอบใจสื่อนัยน์ตา
จนเกลียดขึ้งบึ้งหน้า...บอกลาไกล

จึงบากหน้ามาถามหาความซื่อ
ที่คิดคือความจริงสักสิ่งไหม
ผิว่ารัก...จักขอคู่เป็นชู้ใจ
ผิว่าชัง...คงนั่งไห้ไร้ราคา

ที่ตอแยที่แท้รักสมัครคู่
ที่เยี่ยมอยู่ดูไม่ห่าง...หลงครางหา
ก็เพราะรักหนักแน่นแค่นอุรา
จึงถามว่า...รักหรือชัง...ลองหยั่งดู