1 พฤษภาคม 2555 12:07 น.
เจ้าพานทอง
สมมตินะ ถ้าสมมติว่า
โชคชะตากลั่นแกล้งแสร้งเสกสรรค์
ชักพาหัวใจสามดวงมาบ่วงกัน
แต่สัมพันธ์ผันตามความพึงใจ
ลองนึกนะ ลองนึกดูว่า
เสน่หาระหว่างเส้าเท่ากันไหม
คอยดูแลและแคร์เรามากเท่าใด
รึเอียงใจให้อีกเส้าไม่เท่ากัน
แล้วคิดนะ คิดให้ออกว่า
เวลาที่เสียไป ใครสุขสันต์
ใครกันล่ะที่ปวดใจในทุกวัน
เธอ เขา หรือฉัน ต้องกลั้นน้ำตา
สมมตินะ ถ้าสมมติดู
เราจะอยู่ต่อไปใจโหยหา
หรือจะออกไปที่อื่นยื่นคำลา
เพราะรักเธอไกลเกินกว่าจะคว้าคืน
สุดท้าย ตัวเราจะเข้าใจ
สามหัวใจไม่สมมาตรอาจขมขื่น
ให้หัวใจปลดปลงส่งรักคืน
จะไม่ยืนด้วยรักเก่า...เราแกร่งเอง
28 เมษายน 2555 13:57 น.
เจ้าพานทอง
เดี๋ยวก็หายเจ็บนะครับคนดี
นาทีที่ผ่านจะสมานแผล
เพียงเข้มแข็งแกร่งที่ใจไม่เปลี่ยนแปร
เดี๋ยวเรื่องแย่ก็แก้ไขลงได้เอง
เสียงใดใดระคายใจอย่าได้จำ
จะกี่ถ้อยกี่ร้อยคำเขาข่มเหง
ปล่อยไป ถ้าปาก เขาอยากละเลง
อยากอวดเบ่งเป็นอึ่งพองก็ลองดู
ขอแค่เธอตั้งมั่นหมั่นตรวจใจ
อย่าหลงให้ใจหม่นตามคนขู่
เตรียมใจเพชรพร้อมรับกับศัตรู
กำหนดรู้อยู่ที่ใจไม่อับจน
เจ็บนิดเดียวเดี๋ยวมันก็คงหาย
คิดว่าแค่ยุงลายระคายขน
สรรพเพสัตตา ไม่ว่ากี่ตน
คงไม่พ้นแพ้ภัยใจของมัน
แหละตอนนั้นเธอจะเป็นผู้ชนะ
เพราะพละแห่งใจไม่พรึงพรั่น
ทีนี้ละจะอย่างไรได้รู้กัน
กี่ร้อยพันภัยพานต้องผ่านไป
22 เมษายน 2555 12:01 น.
เจ้าพานทอง
ว่ากันว่า คำรัก
ไม่นานนักก็อาจจาง
เพียงไกลใจก็ออกห่าง
อาจเมินหมางเลิกร้างกัน
แต่น้ำใจอันใสแท้
คือรักแน่มิแปรผัน
แม้ห่างต่างวานวัน
ไม่อาจบั่นสัมพันธ์ใจ
ดอกไม้ที่ว่าหอม
สักวันหอมก็ราไป
แต่หอมรักกลับหอมไกล
ยิ่งนานไปยิ่งหอมทน
ทางเดินที่ว่ายาว
ไม่กี่ก้าวคงสุดถนน
ทางรักกลับยาวจน
อายุคนหนึ่งคนนั้น
ความหมายของรักแท้
จะนับแค่คำรักนั่น
หรือนับจากทุกวัน
ที่ไกลกัน...แต่มั่นคง
30 พฤษภาคม 2554 16:39 น.
เจ้าพานทอง
เขาหาว่าฉันเลื่อนลอย
เพราะปล่อยเวลาเลือนหาย
ไม่ยอมคิดใหม่เอาแต่ดูดาย
ชีวิตหมดความหมายก็ตายพลัน
ถามตัวเองใช่หรือที่เขาว่า
วาจาดูถูกและหยามหยัน
ตอบว่าไม่ใช่ที่ว่ากัน
แค่ฝันเท่าเดิมไม่เพิ่มมา
เขาผลัก เขาไล่ ให้คิดเติม
ฉันก็เพิ่มเสริมความกล้า
แต่กลับต้องฝืนใจทนจนกายล้า
ผิดท่าผิดทางที่อยากเดิน
ก้าวล้มก็ก้มหน้าท้าก้าวใหม่
หากอย่างไรก็ไม่ใช่ ใจขัดเขิน
เหนื่อยจะมุ่งสู่หนทางสูงเกิน
ไม่อยากเดินกลั้นใจ ไม่อยากทน
ถึงแม้ดี ถ้าก้าวตามคำเขาบอก
แต่คนนอก ถึงบอกไปใครจะสน
เห็นแค่ว่าดี แต่ดีสำหรับตน
ลืมว่าคนอื่นเขาเอาด้วยฤา
กระนั้นก็ขอบคุณในความหวังดี
ฉันคนนี้ยังมีความนับถือ
แต่ขอเถิดขอตามฝันด้วยสองมือ
ถ้าจะผิดก็ผิดที่ดื้อด้วยถือตัว
ขอแค่แรงสนับสนุนตามทางฉัน
ทุกคืนวันหมั่นก้าวไปให้ไกลชั่ว
รอเมื่อไรตะวันฉายไล่มืดมัว
กำชับใจอย่ากลัวถึงตัวตรม
เพราะสุดท้ายฟ้าจะให้ของขวัญ
เป็นรางวัลที่ได้ผ่านความขื่นขม
ผลสัมฤทธิ์พิชิตได้ให้ชื่นชม
สู้ให้สมจินตาตั้งตารอ
เขาหาว่าฉันเลื่อนลอย
เพราะไม่ค่อยเดินหน้าต่อ
ไม่จริงหรอก ฉันไม่ได้คิดท้อ
แค่ไม่ขอทำตามใครใจสั่งเอง
22 พฤษภาคม 2554 12:22 น.
เจ้าพานทอง
ล้าหรือยัง เหนื่อยหรือเปล่าที่เฝ้าใฝ่
เห็นหรือไม่ว่าใครเขาเฝ้าเย้ยหยัน
ตะกายคว้าก็คว้าได้ไม่ถึงมัน
ก็ยังฝันดันทุรังหวังเลื่อนลอย
หรือคิดหยุดปล่อยจุดหมายทลายลง
เผาเศษผงของความฝันอันเกินสอย
กลบใจเจ็บเก็บฝันไว้ไม่สำออย
เลิกรอคอยโศกศัลย์ทุกวันคืน
แต่ชีวินคงสิ้นแสงแห่งความหวัง
ถ้าจริงจังกับการหยุดสุดขัดขืน
ใจคงชาจิตคงช้ำทนกล้ำกลืน
เข็ดขมขื่นไม่กล้าสู้ให้รู้ความ
ถ้าถามฉัน...ใจยังมั่นไม่พรั่นพรึง
จะไปถึงหรือไม่...ใช่คำถาม
ใจยังรั้นอยากไปในรูปนาม
ของนิยามความอดทนของคนจริง
ทะนงอยู่ในศักดิ์ศรีมีสิทธิ์หวัง
เกียรติเป็นดังพลังใจให้ทุกสิ่ง
อุปสรรคทลายไปไม่พักพิง
พร้อมจะทิ้งคำว่า แพ้ ในวันลา
เตือนตัวเองมอง ฟ้า อย่าทดท้อ
ก้าวไปต่อพร้อมฝันบรรเจิดจ้า
หมื่นคำหยันพันคำติมินำพา
ก้าวที่กล้านำชัยให้กับเรา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าพานทอง
หน้าส่วนตัว
1476
