11 พฤศจิกายน 2548 16:11 น.
เจ้านาง
ไม่ต้องห่วงนะคนดี
ผู้หญิงคนนี้ยังคงยิ้มได้
ถึงแม้ว่า...คำสัญญาไม่อาจเป็นไปได้ดังใจ
แต่ก็ยังรู้สึกอุ่นใจ...ที่หัวใจเราไม่ไกลกัน
เราต่างมีทางของตน
มีเหตุ มีผล ด้วยกันทั้งนั้น
ไม่ยึดติดกับคำสัญญา...ที่ให้ไว้แก่กัน
ขอแค่เพียงใจมั่น...ต่อกันพอ
ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหน
หากเธอพร้อมเมื่อไหร่....ค่อยมาหา
รอเธอ...รอได้...รอตลอดไป...ทุกเวลา
เพราะฉันเองมั่นใจว่าเธอก็ตั้งใจรอจะเจอ...
10 พฤศจิกายน 2548 14:24 น.
เจ้านาง
ฉันควรจะทำเช่นไร
เราพบกันสายไป...หรือป่าว
รักกันมาก...แต่มันกลับทำให้ใครปวดร้าว
เราควรจะหยุดชั่วคราว หรือตลอดไป
ฉันควรจะทำเช่นไร
ฉุดรั้งเธอไว้..หรือปล่อยคืนไปให้เค้า
สับสน..ปวดร้าวเหลือเกิน กับเรื่องของเรา
ควรเกรงใจใจเค้า หรือใจเราดี
ฉันควรจะทำเช่นไร
หยุดพัก...ตั้งหลัก...หรือหลบลี้
ยิ่งนานวัน ความผูกพันยิ่งเพิ่มทวี
บอกฉันหน่อยนะคนดี...ฉันควรจะทำเช่นไร
หน้าส่วนตัว
1037
