เจ้าชายในสายลม

เจ้าชายในสายลม

๑๑๑   เจ้าโมบาย ลายสวย งงงวยจัด
แรงลมพัด ตีกาย มากหลายเสียง
ทั้งสูงต่ำ ทำนอง เหมือนกลองเรียง
เพิ่มแค่เพียง แรงส่ง ตีลงไป
หลายเพลงรัก ภักดี มิมีหน่าย
ทำนองคล้าย เพลงผ่าน ที่ขานไข
มีแต่สุข คลุกเคล้า อย่างเข้าใจ
ด้วยอยู่ใน ความรัก ความภักดี
เธอเป็นหญิง ยิ่งยาก ลำบากหลาย
เหมือนโมบาย สวยมาก ล้วนหลากสี
รอลมแรง แย่งปัด คอยพัดวี
เกิดเสียงที่ ไพเราะ เฉพาะตัว
ฉันเป็นชาย หลายคน เขาบ่นหนัก
ริจะรัก โมบาย ถวายหัว
ลืมตนเอง เกรงเขา ว่าเมามัว
ดูให้ทั่ว ก่อนห่วง คิดล่วงเกิน
โอ้เพลงรัก ภักดี ที่มีให้
คงแผ่วไป ผ่านพลิ้ว เพียงผิวเผิน
หมดทำนอง ของลม พัดชมเพลิน
ทำเธอเมิน หมดเยื่อ มิเหลือใย
ถึงกระนั้น วันนี้ มีสิ่งบอก
ถึงทางออก ของฉัน มิหวั่นไหว
แม้หมดหวัง ทั้งที่ ยังมีใจ
ขอเป็นได้ แค่นี้ ก็ดีพอ  ๙๙๙