2 กรกฎาคม 2549 22:43 น.
เจ้าชายรองเท้าแตะ
นานมาแล้วมีคนเคยบอกว่า "เวลาเหงาให้เงยหน้ามองฟ้าสิ"
ข้างบนนั้นมีทั้งพระจันทร์ดวงกลมโต กับดวงดาวอีกนับล้านๆดวง
ฉันเองก็เชื่ออย่างนั้นมาตลอดนะ ทุกครั้งที่รู้สึกว่าตัวเองกำลังอยู่ในโลกเพียงลำพัง
ฉันยังมีพระจันทร์เป็นที่ปรึกษา มีดวงดาราเป็นเพื่อนวิ่งเล่น
มีลมเย็นๆเห่กล่อมให้นอนหลับ มีทุ่งหญ้าคอยพริ้วไหวไล่ยุงร้าย
ที่สำคัญ...มีเธอในฝันด้วยนะ
อือ...ในฝันน่ะ
oooo
oooooooo
RRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR
คืนนี้ฉันก็เหงา เป็นเหงาที่รู้สาเหตุ
เพียงแต่ไม่อยากรับรู้เท่านั้นเอง แปลกไหมนะที่ฉันรู้สึกอย่างนั้น
ฉันเดินไปตามฟุตบาธ ก้าวแล้ว ก้าวเล่า ไกลออกไป ไกลออกไป
ในที่สุดฉันก็ไปถึงริมหนองน้ำ...หนองน้ำที่มีต้นไม้ใหญ่หลายต้น
มีหิ่งห้อยสองสามตัว แรกๆนับได้แค่นั้น
พอฉันตั้งใจนับดูดีดี ก็ยังมีแค่สองสามตัวอยู่ดีนั่นเอง
ฮือๆๆ
แม้แต่หิ่งห้อยก็ยังหลับไหลกันหมด
ช่างเป็นคืนที่เงียบเชียบเสียเหลือเกิน
++++++++++++++++
ฟ้าที่เคยสว่างจ้าด้วยแสงนวลของพระจันทร์
ฟ้าที่เคยระยิบระยับด้วยมวลหมู่ดาราที่พร่างพราว
ฟ้าที่เคยเคลื่อนไหวไปมาด้วยเมฆน้อยใหญ่
คืนนี้ทุกอย่างสงบจัง
ออกจะสงบเกินไปหรือเปล่านะ
พระจันทร์ไม่ออกมาทำหน้าที่เหมือนทุกคืนเลย
ดาวเองก็คงเหงา บางดวงขี้เกียจรอมั้ง เลยหลับไปก่อน
มีเพียงไม่กี่ดวงที่ยังส่องแสงรออย่างมีความหวัง
ความหวังที่ว่า "ไม่นานพระจันทร์จะต้องกลับมาแน่ๆ"
ฉันก็คิดเหมือนพวกนายนั่นแหละนะ
ไม่นานหรอกเธอคนนั้นก็ต้องกลับมา
กลับมาหลังจากที่เธอไปวิ่งเล่นโลดแล่นไปตามจินตนาการของเธอ
แต่ก็เหงานะว่าไหม
พยายามสลัดมันยังไงก็ไม่ยอมหลุดออกไปจากใจเลยสักครั้ง
จนทุกวันนี้เริ่มรู้สึกแล้วว่า
"ฉันมีความเหงาเป็นเงาตามตัวไปเสียแล้วกระมัง"
เฮ้อ!!!
%%%%%%%%%%%%
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
...ค่ำคืนเหน็บหนาว+++ดาวห่มฟ้า...
...อาบแสงจันทรา+++ฟ้าห่มฝัน...
...ฟ้าหม่น คนเหงา+++ไร้เงาจันทร์...
...ทั้งฉัน ทั้งฟ้า +++ ล้วนอาดูร~~~~...
ป่ะดาว!
นอนกันดีกว่า คืนนี้พระจันทร์คงติดธุระทีไหนสักแห่ง
พรุ่งนี้เช้าเราก็มีหน้าที่ที่ต้องทำ
อย่ารอเลย
คืนพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ดีกว่านะ
ไปเถอะ เดี๋ยวฉันให้นายขี่หลัง
เอ๊ะ! ว่าไปแล้วฉันขี่หลังนายดีกว่านะ
ฉันไม่ค่อยมีแรงจะเดินเลย
เพราะเมื่อกี๊ฉันเดินมาไกลไปหน่อย
ไว้คราวหน้าค่อยผลัดกันนะ
OK.ไหม
ขอบคุณนะเพื่อน (ดาว) อย่างน้อยๆคืนนี้ฉันก็ไม่ได้เดียวดายจนเกินไปนัก
ขอบคุณ