1 พฤษภาคม 2550 16:18 น.
เจ้าชาย
ความรักที่เคยเสาะหา
ตอนนี้มีเพียงแววตาที่อ่อนไหว
จากคนที่เคยมีรอยยิ้มความห่วงใย
ที่ใครๆคอยจ้องมอง
คงหมดแล้วกับความรัก
เคยแวะมาทายทักจากเธอคนนี้
แววตาความห่วงใยสื่อข้างในที่มี
ไม่เหลือแล้วกับคำนี้คนรักกัน
เป็นเพียงคนเคยรัก
จึงไม่อาจสำคัญนักว่าเธอจะมาหา
ได้แต่อยู่เงียบๆคอยเพียงเวลา
วันที่เหนื่อยล้าและร่วงริน
23 กันยายน 2548 21:32 น.
เจ้าชาย
บนตัวถ่วงของเธอที่นี่
มันรู้สึกไม่ดีใช่ไหม
ปากบอกว่าจะจากไป
แต่ทำไมหัวใจไม่ไปสักที
ฝืนตัวเองทุกครั้งเมือมองภาพเก่า
ความทรงจำของเราแต่ก่อนนั้น
ภาพเธอโอบกอดซบเบาๆ
ภาพในวันเก่ามันย้อนมา
30 พฤศจิกายน 2547 17:57 น.
เจ้าชาย
เหตุคือคนดี
เธอจึงไม่มีเยื่อใยจะให้
มอบความรักทั้งหมดแล้วหัวใจ
สิ่งที่เธอมอบให้มันจดจำ
คำบางคำมันเลื่อนลอย
คอยหาคำตอบเอาเองดีไหม
ไม่ต้องมาถามว่ารักทำไม
สิ่งที่ทำไปมันคือความจริง
13 พฤศจิกายน 2547 09:26 น.
เจ้าชาย
ตั้งใจเพื่อไปพบหน้า
ใช้ความเร็ว 100 กว่าเห็นจะได้
ผ่าไฟแดง ด่านตำรวจเพื่อจะไป
ไปให้ถึงเพื่อพบเธอ....
มาถึงมาพบ
มาจบเรื่องเราที่ตรงนี้
จะปล่อยไว้ทำไมให้มันจบไปสักที
ปล่อยฉันนะคนดี..ปล่อยฉันไป
เธอขังฉันด้วยความรู้สึก
ปล่อยลงในห้วงลึกเธอขังไว้
มองหาไม่มีทางออกเธอขังใจ
ปลดปล่อยได้ไหม..ขอเธอ
ต่อต้านใจไม่ให้รัก
ไม่อยากรู้จักเธอ...คงได้
หลับตาเดินไปข้างหน้า..เพื่อทำใจ
ต่อไปหวังว่าใจคงไม่ร้าวราน
จุดจบของรักเรา
มีเพียงความเหงามาแทนที
ไม่ว่าฉัน..ถามตัวเองสักกี่ที
ว่าทำไมรักเราไม่ยั่งยืน
อยากจะฝืนลิขิตฟ้า
อยากจะยึดบัญชาจากสวรรค์
เราจะได้ไม่ต้องมาพรากจากกัน
อยากจะไปให้ถึงวันนั้นวันมีเธอ
คิดถึงเรื่องเก่าอบอุ่น
ความหวานยังครุกกรุ่นอยู่ในนี้
อยู่ใน..ความรู้สึกของใจที่มี
ยังเก็บไว้ให้เธอเต็มที่ไม่เปลี่ยนแปลง
วันเก่าเธอกับฉัน
เดินไปด้วยกันข้างหน้า
วันใหม่เธอกับฉันต้องจากลา
คงไม่เสียน้ำตาอีกต่อไป
อยากมีใครสักคนมาเยีวยยา
ใจห่อเหี่วยที่อ่อนล้าตอนนี้
มีบ้างไหมใครสักคนใจดี
ทำให้คนๆนี้...ตื่นขึ้นมา
1 พฤศจิกายน 2547 17:56 น.
เจ้าชาย
เป็นเพียงแค่เคยพบหน้า
เพียงแค่เธอสบตาก็แอบมาเพ้อฝัน
เก็บเอาความรู้สึกกับเธอมาผูกพัน
ความเป็นจริงนั้นได้แค่มอง
หน้าส่วนตัว
751
