17 ตุลาคม 2549 17:08 น.
เจ้าขาว
สี่ทุ่มครึ่ง เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำลายความเงียบของห้องโดยสาร
ต้นสายคือเจ้าของเสียงที่ผมปรารถนาอยากได้ยินมาตลอด 3 เดือน
เรื่องที่ผมได้ยินจากเธอ เป็นเรื่องที่หากผมประกาศออกไปคงทำให้ทุกคนบนรถทัวร์ไม่ได้นอนตลอดเส้นทางคืนนั้น
แต่ผมอยากหลับ หลับให้ผ่านพ้นค่ำคืนนี้ไปให้ไวไว
10 โมงกว่าแล้ว แต่ร้านค้าในสยามดิสฯยังเปิดไม่หมด
บางร้านปิดป้ายว่าหยุดทำการ รวมถึงร้านเป้าหมายของผมด้วย โปรแกรมวันนี้จึงลดลงไปหนึ่งอย่าง
ผมเดินผ่านหน้าทหารสองสามนายที่ยืนอยู่ข้างทางเท้า ข้ามถนนมาโรงหนังสกาล่า ซื้อตั๋วรอบเที่ยงแล้วเดินเข้าโรงหนังทันที
ในโรงมีคนอยู่ 6 คน สองคนสวมเสื้อนอกสีเหลืองบ่งบอกว่าเป็นคนเก็บตั๋ว
หลังจากงีบหลับไปชั่วครู่ หนังก็เริ่มฉาย
ผมจำชื่อของชายผู้นั้นได้ คนที่เกือบจะได้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ
ทำให้อดนึกถึงไม่ได้ว่าใครจะเป็นนายกฯคนต่อไป
แต่ความคิดนั้นก็อยู่ไม่นาน เมื่อภาพที่ฉายตรงหน้าลากผมเข้าสู่อีกห้วงมิติๆที่การรัฐประหารเป็นเพียงวาบแสงของหิ่งห้อยในจักรวาล
เย็นวันถัดมาผมนั่งขดอยู่ท้ายรถตู้ มุ่งหน้าสู่ภูสอยดาว
คืนนั้นไม่มีเสียงโทรศัพท์ มีเพียงเสียงกรนเบาๆของเพื่อนร่วมทางที่กล่อมผมจนเคลิ้มไป
กว่า 6ชั่วโมงที่ค่อยๆก้าวเท้าทีละก้าวขึ้นสู่ลานสน
เป็นระยะเวลาที่ต่ำกว่ามาตรฐานอยู่สักหน่อย
แต่เมื่อคิดว่าร่างกายผมไม่ได้ทำงานหนักขนาดนี้มาเกือบ 5 ปี ผมก็นึกขอบใจมันอยู่ไม่น้อย
และคืนนั้นผมก็หลับลงอีกครั้งท่ามกลางทุ่งดอกไม้สีรุ้ง และแสงดาวนับไม่ถ้วน
ตอนนั้น ผมอยากจะโทรศัพท์บอกใครสักคนเล่าให้ฟังถึงสื่งที่ผมมองเห็นอยู่ตรงหน้า
ผมรู้สึกราวกับว่าความมหัศจรรย์เกิดขึ้นได้ง่ายๆ
ถ้าเธอได้มาอยู่ตรงนั้นกับผม
ถ้าอดีตนายกฯได้มาเห็นทุ่งดอกไม้พวกนี้
ถ้านักการเมืองทั้งโลกได้มานอนท่ามกลางดวงดาวเหล่านี้
บางวันผมรู้สึกว่าโลกมันหมุนเร็วเกินไป
จนกระทั่งเราไม่อาจเหลือเวลาค้นพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่
ทั้งที่บางทีมันก็ล่องลอยอยู่เบื้องหน้า
ภาพผีเสื้อที่ถ่ายมาจากภูสอยดาว หลายตัวในนั้นเคยบินอยู่ในสวนหน้าบ้าน
แต่ผมไม่เคยแม้แต่จะหยุดดู
หนึ่งวันที่ประเทศเราหยุดหายใจไปชั่วขณะ ทุกคนหวังว่าจะเป็นโอกาสในการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีๆ
แต่ผมรู้ว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น
แม้แต่ในวินาทีนี้ ชั้นบรรยากาศก็ยังบางลงเรื่อยๆ
โลกกำลังร้อนขึ้น และร้อนขึ้น
จริงๆมันกำลังอ่อนระโหยโรยแรง และได้ส่งเสียงร้องบอกเรามาหลายครั้งแล้ว
สิ่งดีๆไม่เคยเกิดขึ้นจากการเอาแต่เฝ้ารอ
ผมกำลังกดเบอร์โทรศัพท์หาเธอ
และขอให้ทุกคนมีวันที่โลกหมุนช้าๆบ้าง