16 กรกฎาคม 2548 19:51 น.
เจ้าขาว
ในแก้วกาแฟใบนั้น
ฉันเติมฟองคลื่นลงไป
ฟูฟ่องละมุนละไม
ให้เธอได้ชมชิม
ก่อนจะเติมน้ำตาล
วานเธอช่วยลองลิ้ม
ฟองเค็มๆนิ่มๆ
อาจช่วยอิ่มท้องอิ่มใจ
รสอาจแปร่งไปหน่อย
ค่อยๆจิบคงไหว
อย่ารีบคนแรงไป
ให้ฟองนิ่มนวลนานนาน
แล้วอาจจะติดใจ
นานไปอาจลืมหวาน
กาแฟไร้น้ำตาล
แต่หวานถึงภายใน
12 กรกฎาคม 2548 22:45 น.
เจ้าขาว
ที่รักเอ๋ยเคยอ่อนนอนอิงแอบ
ที่รักแนบเนื้อนวลมายวนใกล้
ที่รักจ๋าเวลานี้พี่อยู่ไกล
ที่รักให้ใครครองคู่คอยดูแล
ที่รักเอ๋ยพี่นี้ไม่กล้าหวัง
ที่รักยังฝากใจคงไร้แผล
ที่รักร้างพี่คงไร้ใครเหลี่บวแล
ที่รักแปรใจพี่หล่นป่นปนดิน
ที่รักจ๋าถ้ายังรักพี่เสมอ
ที่รักเพ้อถึงเมื่อไหร่ใจถวิล
ที่รักส่งสองใจให้โบยบิน
ที่รักยินคำรักนี้พี่เบิกบาน
9 กรกฎาคม 2548 00:12 น.
เจ้าขาว
ไม่อยากเป็นเช่นดาวที่พราวแสง
กลัวจันทร์แกล้งแข่งแสงข่มตรมใจหมอง
ถ้าแสงเลือนลางไปใครจะมอง
ต้องประคองแรงแสงสู้ดาวทั้งฟ้า
ไม่อยากเป็นเช่นจันทร์ที่สุกสว่าง
พอเมฆขวางห่างหัวใจสุดไขว่หา
ยามเดือนมืดจืดจางใจไร้แววตา
เกรงเวลาหนทางถ่างเราไกล
ไม่อยากเป็นเช่นตะวันที่แสงกล้า
เธอคงล้ารักร้อนรนทนไม่ไหว
ถ้าคอยหวงคอยห้ามปรามมากไป
เธอคงไร้เมตตาทาครีมกัน
เพียงอยากเป็นเช่นดาวเทียมมาเยี่ยมยิ้ม
คอยกรุ้มกริ่มปริ่มอวลอุ่นกรุ่นไอฝัน
ส่งคลื่นรักผ่านฟ้ามาหากัน
ไร้สิ่งกั้นกีดขวางทางสื่อใจ
ไม่มีแสงแรงแรงมาแผดเผา
รักเบาๆพอสั่นๆให้ใจไหว
ตั้งปิดเสียงยังได้ยินไปถึงใจ
ความใดใดสื่อสารผ่านสายตา
คอยเมียงมองเงียบๆจากนอกโลก
ยามเธอโศกเมื่อใดรีบไปหา
หวังเธอแย้มแก้มนวลอวลเสียงฮา
ซับน้ำตายามดาวจันทร์ตะวันลับ
ไม่จำเป็นต้องรับรู้ว่ามีอยู่
คอยเฝ้าดูเฝ้าแลแม้เธอหลับ
เพียงจุดหม่นบนฟ้าอย่ามานับ
แค่เธอหลับฝันดีเท่านี้พอ
2 กรกฎาคม 2548 20:22 น.
เจ้าขาว
เราต่างมองจากสายตาของเรา
แล้วก็เข้าใจไปตามความนึกฝัน
แม้อยากเห็นเช่นตาใครใครฤาปัน
ได้เพียงหันมองตามใช่เห็นจริง
ไม่อาจเล่าเรื่องรุ้งให้เห็นภาพ
ไม่อาจทราบความในไปทุกสิ่ง
สิ่งที่พบใครจะยันว่าเรื่องจริง
มันคอยกลิ้งไปมาตามลูกตา
ข้างซ้ายนั้นยังเห็นว่าไปทาง
มองอีกข้างตากลับเห็นเป็นอื่นหนา
ใช้มือคลำยังพลาดเหลือคนา
ใช้เพียงตาตัดสินคนเคลือบแคลง
ใช้หูฟังเรายังต้องไว้หู
ลองปั่นดูสำลีดำน่าแสลง
คำลอยลมคมบาดคอยปาดแทง
ไม่อาจแจ้งความจริงสิ่งใดๆ
รูจมูกเรายังต้องมีสอง
หากได้ลองแคะดูสิ้นสงสัย
เปื้อนนิ้วเปรอะเลอะเลือนเตือนแก่ใจ
ดมอะไรได้เพียงกลิ่นขี้มูกตัว
ฉันมองเธอก็เห็นเพียงภายนอก
ไม่อาจบอกว่าใครไหนดีชั่ว
เพียงเชื่อใจแต่ไม่ใช่เมามัว
ฉันรู้ตัว ของฉันดี เท่านี้พอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
873
