30 ตุลาคม 2548 17:51 น.
เจ้าขาว
ขอเอาไตช่วยเธอ ถ้าเธอเศร้า
แต่คงเอาใจช่วยเธอไม่ได้
มีสองหูไว้รับฟังเธอระบาย
แต่สุดท้ายไม่อาจปลอบประโลม
ใช่จะแกล้งปล่อยเธอให้อ้างว้าง
ยามเธอคว้างกลางคลื่นที่ถาโถม
อยากจะพาฝ่าทุกภัยที่จู่โจม
ฉันจะโหมทุกกำลังที่เหลือมี
แต่ตอนนี้ส่งให้ได้แค่ความรู้สึก
จากส่วนลึกที่ยังคงล้นปรี่
เรี่ยวแรงน้อยถอยลงทุกทุกที
จากนาทีที่เธอได้จากไป
ปากก็ปิดสนิทนับจากนั้น
กลัวจะกลั้นเสียงสั่นไว้ไม่ได้
กลัวว่าคำที่เอ่ยปลอบให้ทุกข์คลาย
จะกลับกลายเป็นคำวอนย้อนเธอคืน
กลัวจะยิ่งตอกย้ำให้เธอเจ็บ
ฉันขอเก็บเอาไว้ไม่หยิบยื่น
ฝืนใจอดทนรอเธอหยัดยืน
หวังเธอคืนฟื้นพลังด้วยตัวเอง
ขอเอาไตช่วยเธอ ถ้าเธอเศร้า
ยามใครเข้าใกล้เธอหวังข่มเหง
ให้บทเรียนกับมันอย่างไปเกรง
ตัวฉันเองจะคอยเชียร์ข้างเวที
26 ตุลาคม 2548 09:46 น.
เจ้าขาว
ตะวันตื่น ตีระฆังปลุก
ให้โลกลุกลืมตามาชมแสง
ให้เต้นตื่นชื่นชมในการแสดง
แล้วจัดแจงปิดม่านไม่อำลา
เธอมาปล่อยโลกไว้ให้ตื่นค้าง
ให้เคว้งคว้างร้างไกลในเวหา
ให้หวาดหวั่นงันงงปลงชะตา
ขังเวลาโลกไว้ในความจำ
จะได้ไหมสักนิดถ้าคิดช่วย
โปรดบอกด้วยว่าเพียงเวลาค่ำ
เธอจะหมุนคืนมาเริงระบำ
จะมีลำแสงอุ่นอาบโลกพรุ่งนี้
โลกจะได้นิทรา
เวลาจะได้เคลื่อนไหว
ฝันจะได้โบกไกว
ใจจะได้โบกโบย
ยิ้มจะรอผลิบาน
นิทานจะได้ขานขับ
เสียงเพลงจะได้ขานรับ
ฉันจะได้หลับตา
6 ตุลาคม 2548 08:17 น.
เจ้าขาว
ผืนป่านิ่งสงัด
ถูกปลุกด้วยเสียงหริ่งเรไร
ดอกไม้ลืมตาหาแสง
หัวใจเคยหลับไหล
ถูกปลุกด้วยเสียงและรอยยิ้ม
ฉันกวาดตาหาเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
1205
