22 สิงหาคม 2547 14:34 น.
เจ้าขาว
ดวงวิญญาณไร้ปาก
จึงหลอมละลายเป็นหัวใจ
ส่งผ่านความรู้สึก
หัวใจก็ไร้ปาก
จึงโอบเธอด้วยแขนคู่นี้
ให้ใจได้ใกล้ใจ
แต่คงยังไม่พอ
ทั้งที่สื่อสารผ่านสายตา
เธอคงไม่ได้ยิน
จำต้องอาศัยปาก
จึงอย่าสงสัยคำที่แปลกไป
ปากไกลหัวใจเหลือเกิน
17 สิงหาคม 2547 11:17 น.
เจ้าขาว
เลิกงานแล้ว.......................................................................
.................................................................................................
..........................................ไกล.................................................
.................................................................................................
............................................................................กว่าจะถึงบ้าน
ถึงหมอนแล้ว................................................................................
.................................................................................................
..........................................ไกล................................................
...................................................................................................
.............................................................................กว่าจะเริ่มฝัน
เริ่มฝันแล้ว................................................................................
...................................................................................................
............................................ไกล.............................................
................................................................................................
.............................................................................กว่าจะถึงวัน
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง แกรก....ฮืมมม...ฮืมมมม......ฮืมมมมมมม
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง@!$$#!@!##@#!#@#!!แกรก.........
หาววววววววววววววววววววววว.....มันก็ต้องกลับไปทำงานอีกแล้ว
7 สิงหาคม 2547 01:15 น.
เจ้าขาว
หิ่งห้อยตายแล้วเมื่อเช้านี้
ขณะที่เด็กน้อยค่อยคลายฝัน
กระต่ายร่ายน้ำตาอำลาจันทร์
สายหมอกกลั่นพลันสลายในสายแสง
ขอนอนต่ออีกหน่อยจะได้ไหม
ยามเช้าใยเจ้าจึงรีบมาแกล้ง
เก็บความจริงทิ้งไว้ไม่ต้องแจง
ไว้เรี่ยวแรงคืนมาค่อยว่ากัน
อยากหลับไหลต่อไปในราตรี
ที่ที่มีเธอรอขอฉันฝัน
ที่ที่มีสองเราเข้าใจกัน
หิ่งห้อยพันหมื่นตัวยั่วแสงดาว
แต่หิ้งห้อยตายแล้วเมื่อเช้านี้
หิ่งห้อยตายแล้วเมื่อเช้า
ตายแล้ว............
ตาย
ตาย
ตายห่า
............สายแล้ว
รีบไปทำงาน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
951
