7 ตุลาคม 2547 01:27 น.
เจ้าขาว
รสเค็มของน้ำตา
ราวกับจะสั่งสอนหัวใจ
ให้กว้างดั่งทะเล
30 กันยายน 2547 02:00 น.
เจ้าขาว
ไม่ต้องกลัวหรอกเธอ
ความรักนี้ไม่เคยเสียใจ
แม้เธอจะจากลา
ไม่ต้องห่วงหรอกเธอ
ความรักไม่เคยเสียน้ำตา
เรื่องเธอจะจากไป
เพราะรักยังคงอยู่
แม้ไร้ใจให้สิงสถิต
คงอยู่ในวิญญาณ
ความโศกเศร้าเหล่านี้
ไหลมาจากตัวของฉันเอง
รักสวยงามเสมอ
26 กันยายน 2547 11:33 น.
เจ้าขาว
สายลมล้อไล้ไผ่ไหวระริก
ใบหญ้าพลิกตามแรงฝนหล่นเป็นสาย
น้ำกระเพื่อมเหลื่อมเห็นคลื่นตื่นกระจาย
หมอกละลายคลายเพราะแดดแผดแสงมา
ในความมืดเจ้าหิ่งห้อยคอยกระพริบ
จากเงียบกริบก้องเสียงหรีดกรีดเวหา
ยามใจสั่นหวั่นไหวตามลมฟ้า
อาจพบว่ารักแอบมากระทบใจ
23 กันยายน 2547 13:16 น.
เจ้าขาว
ประกายพลุจรัสบนฟากฟ้า
ชั่วพริบตามลายสลายสิ้น
เสียงคร่ำครวญครางไปใครได้ยิน
ดุเหว่าบินจากรังไปลับตา
เก็บภาพงามยามค่ำคืนนั้นไว้
ประกายไฟสาดแสงแต่งฟากฟ้า
ฟูมฟักไข่ใบน้อยคอยเจ้ามา
เก็บน้ำตาไว้รับขวัญวันเจ้าคืน
9 กันยายน 2547 21:39 น.
เจ้าขาว
1. ควันธูปล่องลอยมา
ดอกไม้มากมายราวงานแต่ง
ภาษาไม่คุ้นเคย
2. เราเข้าใจกันไหม
รึคำพูดเป็นเพียงคำสวด
โยงใจด้วยศรัทธา
3. ทำโน่นนี่มากมาย
เจ้าของงานไม่เคยได้รู้
ไว้ทุกข์ให้ใครดี
4. งานนี้นั้นเพื่อใคร
เสียงสวดนั้นล่องลอยไปไหน
รดน้ำตาตนเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
1045
