21 มกราคม 2548 15:22 น.

ยามที่เธอเกิดมาบนโลกนี้

ยามที่เธอเกิดมาบนโลกนี้
โลกก็มีพระอาทิตย์ดวงที่สอง
เทวดาทั้งฟ้าตีตราจอง
พระจันทร์มองริษยาลาหลีกไกล
ยามที่เธอเผยยิ้มเป็นครั้งแรก
กุหลาบแทรกดอกซ่อนเป็นการใหญ่
วจีแรกที่เธอเอ่ยออกไป
เสียงใดๆก็เพียงแค่เสียงกา
ดนตรีบทใดว่าไพเราะ
เสียงหัวเราะของเธอจับใจกว่า
บทกวีโคลงกลอนนานา
ไร้ค่ายามเธอกระแอม
ปุยหมอกที่ไหนใครว่านุ่ม
ลองจุมพิศเธอข้างแก้ม
ผิวเจ้าเทียบกับมะลิแรกแย้ม
ดั่งใครแต้มกลีบมะลิด้วยถ่านดำ
ใยจึงงดงามนักนะเจ้า
ใครเล่าจะกล้ามากรายกล้ำ
ยากสรรหาหมื่นแสนถ้อยมาร้อยคำ
เธองามล้ำลึกเลิศเกินบรรยาย

1490

love

comment

18 มกราคม 2548 13:17 น.

เธอรู้ไหม

เจ้าขาว

เธอรู้ตัวบ้างไหม
ว่าหัวใจของใครคนหนึ่ง
มอบให้เธอคนเดียวอย่างลึกซึ้ง
เฝ้าคิดถึงทุกลมหายใจ

ทุกกลางคืนคอยนอนฝัน
ทุกกลางวันคอยมองหา
ทุกๆคราวเธอนัดมา ทุกเวลาจะรีบไป
ทุกๆทีที่มีฝน ไม่เคยเลยจะทนไหว
เธอหลบฝนอยู่ที่ใด มีใครไปรับรึยัง

ทุกๆทีที่เธอหนาว
ทุกๆคราวที่เธอร้อน
ปวดหัวปวดฟันรึง่วงนอน ขอให้เธออุ่นใจ
จะมีคนหนึ่งที่ตรงนี้ คนหนึ่งที่ไม่ไปไหน
คนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกล พร้อมจะไปช่วยเธอ

1686

love

comment

8 มกราคม 2548 11:32 น.

ความรู้สึกของชายคนหนึ่ง

เจ้าขาว

อาจเคยมีดอกไม้ ผลิบานบนโลกนี้ ไม่ใช่ดอกนั้น
อาจยังมีดอกไม้ ผลิบานในพรุ่งนี้ ไม่ใช่ดอกนั้น

แม้จะดูคล้าย แต่มันไม่เหมือนกัน
แม้จะนานแล้ว แต่ใจยังจดจำ
และไม่เคยเลือน

อาจเคยมีความฝัน ในค่ำคืนนั้น ไม่ใช่คืนนี้
อาจยังมีความฝัน ในค่ำคืนพรุ่งนี้ ไม่ใช่ฝันนั้น

ความรู้สึกของชายคนหนึ่ง
ซึ่งเกิดขึ้นมาแล้ว คงอยู่อย่างนั้น
ความรู้สึกถึงใครคนหนึ่ง
ซึ่งเกิดขึ้นมาแล้ว คงอยู่อย่างนั้น

ดอกไม้ดอกเดิมยังผลิบาน
ความฝันเรื่องเดิมยังขับขาน
ขับกล่อมวิญญาณของฉัน จนวันสุดท้ายของชีวิต
เรื่องราวผ่านมาตั้งมากมาย อาจไม่ได้ดังใจคิด
แต่ฉันยังจำ.....ทุกสิ่งดีๆ

1311

love

comment

31 ธันวาคม 2547 01:36 น.