6 พฤษภาคม 2546 01:29 น.
เจ้าขาว
จูบที่หวานเพราะรักช่างสุขสม
น้ำตาขมเพราะรักไม่สดใส
กลิ่นที่หอมเพราะพร้อมจะมอบใจ
อาจเหม็นได้เมื่อไม่เป็นเหมือนเช่นเดิม
รูปที่สวยเพราะรักมากำหนด
ที่ดูคดงุ้มหักรักช่วยเสริม
แม้รูปงามยามเกลียดมาแต่งเติม
ก็คงเริ่มรังเกียจในพริบตา
จะปล่อยให้อารมณ์มาคอยหลอก
หรือคอยบอกเตือนตนจะดีกว่า
มองให้ซึ้งลงไปในดวงตา
พิสูจน์ว่าแท้จริงคือสิ่งใด
จะหวานขมตรมชื่นอยู่ที่เรา
ที่เลือกเอาเรื่องราวมารวมใส่
ปั้นขยำตำเติมตามแต่ใจ
แล้วเก็บไปทุกข์สุขทุกเมื่อวัน
/(-_-)...
28 เมษายน 2546 01:07 น.
เจ้าขาว
หิ่งห้อย
ไม่มีน้ำหวานอย่างผึ้ง
คงไม่ซึ้งซาบใจ
หิ่งห้อย
ไม่มีปีกสวยเช่นผีเสื้อ
จำต้องเร้นซ่อนกาย
หิ่งห้อย
ได้ฟังเสียงจิ้งหรีด
ก็รู้สึกอับอาย
หิ่งห้อย
ใยจึงหรี่แสงลง
ทั้งที่เจ้ามิพ่าย
/(-_-)..
24 เมษายน 2546 18:06 น.
เจ้าขาว
อย่าเป็นน้ำแข็ง2ก้อนในแก้ว
จงเป็นน้ำแก้วเดียวกัน
น้ำแข็งพร้อมจะแตก
น้ำพร้อมจะไหลรวมกัน
เมื่อคนหนึ่งเป็นน้ำแข็ง
อีกคนจงเป็นน้ำ
เมื่อความแข็งอ่อนคลาย
ก็จะกลายเป็นน้ำแก้วเดียวกัน
21 เมษายน 2546 10:40 น.
เจ้าขาว
เรา และพี่น้อง
คือ คนส่วนใหญ่ที่ร่ำร้อง
ครัว ที่บ้านหยักไย่ครอง
ของ กินไม่ได้ตกถึงท้อง
โลก ไม่เคยเหลียวมอง
......
21 เมษายน 2546 00:21 น.
เจ้าขาว
ชั้น ขี้เกียจอธิบาย
มี เรื่องมากมายต้องไตร่ตรอง
เธอ ไม่เคยอยู่ในสมอง
เก็บ มาคิดแล้วปวดท้อง
ไว้ วันไหนไฝ่ปอง
ในใจ คงเรียกร้อง