3 มิถุนายน 2546 10:35 น.

เรื่องเล่าของคน รายงานฉบับที่3 : สารจากคุณพุ่มไม้ถึงท่านนายกฯหน้าเหลี่ยม

เจ้าขาว

ไงไอ้น้อง
ตอนแรกว่าจะชวนมาคุยกันที่ทำเนียบ
แต่กลัวเอ็งเมื่อยคอเอาเป็นจดหมายละกัน

ไอขอชมเชยยู
ทำงานได้ดีมาก
เลี้ยงไม่เสียขนมปังสุกซักก้อน

ตอนนี้บริษัทของประเทศไอ
เทคโอเวอกิจการต่างๆของประเทศยู
เกือบจะครบแล้ว

ทั้งไฟฟ้า น้ำประปา น้ำมัน ทีวี ปูนซีเมนต์
อาหาร เครื่องดื่ม รถยนต์ เครื่องบิน โทรศัพท์
โอ้วๆๆ...มือถือยูไอยกเว้นไว้ให้ไม่ต้องกลัว

ที่ส่งมาครั้งนี้
ไออยากถามยู
เรื่องวนุษย์สตรีที่ไอสั่งให้ยูจับตัวไว้

จะส่งมาให้ไอเมื่อไหร่กัน
ที่ว่าขออยู่ครบ8ปีก่อนแล้วจะส่งตัว
ไอว่ายูละเมอมากเกินไปแล้ว

ไอยังจำเรื่องที่ยูละเมอคราวก่อนได้ดี
เรื่องนกฟินิกส์อะไรนั่น
ไก่ทอดเคเนดี๋ของไอขายดีตามกระแสเลย...เชื่อมั๊ย

เอาเป็นว่าไอให้ยูเป็นอีกสมัย
แต่ต้องส่งวนุษย์สตรีมาทันที
ไม่งั้นดาวเทียมยูโดนสอยร่วงหมดทุกดวงแน่นอน

ถ้ายังอยากตามองดาว(เทียม)เท้าติดดินต่อไป
ก็พยายามรู้ตัวหน่อยว่ายูอยู่บ้านใครOKมั๊ย
รีบจัดการซะ

สุดท้ายนี้ช่วยส่งบัตรทองรักษาทุกโรคมาให้ไอด้วย
ไอเขียนจดหมายถึงยูแล้วเมื่อยคอมาก
ดื่มแต่นมโรงเรียนของประเทศยูน่ะไม่สูงนะโว๊ย!!!

/(-_-)				
2 มิถุนายน 2546 13:05 น.

เรื่องเล่าของคน รายงานฉบับที่2 : สมมุติฐานเรื่องลูกปัด

เจ้าขาว

กราบเรียนท่านนายกฯหน้าเหลี่ยม
จากฝ่ายขุดค้นซากสถานที่ต้องสงสัย
กรุณาอ่านและพยายามเข้าใจ

คณะสำรวจเดินทางถึงพื้นที่ตอนแปดโมงเช้า
ตามเวลาทำงานของราชการ
เราเริ่มทำงานตอน11โมงตามประเพณี

พื้นที่ต้องสงสัย
จากภาพถ่ายดาวเทียม
เป็นโพรงขนาดใหญ่

ถูกปิดไว้ด้วยหิน
เราจะระเบิดออก
อธิบดีป่าไม้มาห้าม

เราอธิบายอยู่นาน
ท่านเข้าใจว่าเรามาขุดสมบัติ
ของทหารญี่ปุ่น

หลังจากต่อรองอยู่นานเราวางแผนตบตา
โชว์ภาพถ่ายพันธบัตร1,000,000ดอลล่า
ท่านเปิดทางทันทีโดยมีข้อแม้ว่า.........รู้ๆกันอยู่แล้วน่า

ใช้เวลา1ชั่วโมงมาถึงกลางถ้ำ
เป็นเวลาพักเที่ยงพอดี
เราพักจนถึงบ่ายโมงตรงตามเวลาทำงานราชการ

เริ่มสำรวจอีกครั้งตอนบ่ายโมงครึ่ง
เราพบวัตถุแวววาวอยู่ปลายทาง
เป็นลูกปัดจำนวนมหาศาล

จากการสำรวจพบ
ลูกปัดหลากดีไซน์
จากทุกมุมโลก

ผู้เชี่ยวชาญสงสัยว่า
พวกวนุษย์จะสนใจศิลปะ
ลูกปัดเป็นขั้นแรกของพัฒนาการทางศิลป์

จากอารยธรรมโบราณ
เราพบลูกปัดมากมาย
มีทุกยุคสมัย

ชาวยุโรปบางคน
เคยเอาลูกปัด
ไปแลกดินแดนได้

วนุษย์ชอบลูกปัด
คงเพราะวนุษย์
ผลิตงานศิลป์ไม่ได้

นี่ไม่ใช่บทความของราษฎรอาวุโส
จึงหวังใจว่า
ท่านจะอ่านเข้าใจและไม่มีน้ำโห

สุดท้ายของรายงานไม่สมเหตุสมผลฉบับนี้
เราชื่นชมโครงการ
ตู้ไมโครเวฟเอื้ออาทรของท่านมาก

หวังว่าโครงการแปรงสีฟันไฟฟ้าเอื้ออาทร
จะประสบความสำเร็จ
เหมือนโครงการบ่อนเสรีทั่วไทยเข้าได้ทุกเดือนของท่าน...สาธุ

/(-_-)..				
30 พฤษภาคม 2546 08:48 น.

เรื่องเล่าของคน รายงานฉบับที่1:สมมุติฐานการเกิดวนุษย์

เจ้าขาว


เราไม่เข้าใจในที่มาของเรา
เราไม่รู้ว่าปลายทางของเราอยู่ไหน
แต่เราไม่เคยยอมรับว่าเราไม่รู้

เรียนท่านประธานาธิบดี
เหล่านักวิทยาศาสตร์ผู้ปราดเปรื่องของท่านขอเสนอ
รายงานใต้แสงเทียนเรื่องกำเนิดวนุษย์

จากการศึกษาอย่างลึกซึ้ง
ถึงขั้นระดับโปสิตรอน
เราพบว่าเราไม่พบคำตอบใดๆในชั้นนี้

จากการศึกษาอย่างผิวเผิน
เราพบว่าวนุษย์เหมือนคนมาก
แต่มีเซลล์เป็นอย่างเดียวกับพืช

นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่า
เป็นไปตามทฤษฎีของดาวินชี่
นี่คือการวิวัฒนาการของพืช!!!

เพื่อปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมที่คนสร้างขึ้น
เพื่อรอดชีวิตจากการตัดไม้ทำลายป่า
เพื่อการอยู่รอดของเผ่าพันธุ์พืช

พืชจึงวิวัฒนาการให้มีร่างกายเหมือนเรา
เลียนแบบวิถีชีวิตของเรา
พยายามสร้างการพึ่งพาอาศัยในรูปแบบใหม่...แบบทุนนิยม

เหตุแห่งการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว
ยังมิสามารถระบุได้แน่ชัด
แต่เราจะนั่งวิจัยอยู่แต่ในห้องต่อไปเพื่อหาคำตอบ

สุดท้ายเทียนอุปกรณ์อันสำคัญยิ่งของเราใกล้จะหมดแล้ว
กรุณาเพิ่มงบประมาณให้แก่เราด้วย
จากฝ่ายวิจัยสภาพัฒนาเศษกระดูกและสังสรรแห่งชาติ

/(-_-)
				
30 พฤษภาคม 2546 08:44 น.

นิทานของวนุษย์ บทที่6 :เกิดสงครามพันครั้ง...ความเดียงสาเท่าเดิม

เจ้าขาว

กลิ่นน้ำยายังไม่จางดี
คนเดินออกจากหลุมหลบภัย
ยืนมองเศษซากวนุษย์

สงครามเคมีจบลง
แต่สงครามความอดอยากพึ่งจะเริ่มต้น
คุณพุ่มไม้อาจจะหมายถึงสิ่งนี้เมื่อกล่าวว่า...มันเป็นสงครามที่ไม่มีวันจบสิ้น

จากการตรวจสอบด้วยดาวเทียม
พื้นที่กลางดงวนุษย์
พบสิ่งซุกซ่อนน่าสงสัย

จากความสงสัย
ขยายเป็นความหวาดกลัว
และเติบโตเป็นสงคราม

ไม่มีการตรวจสอบอย่างจริงจัง
เมื่อระฆังถูกเคาะไปแล้ว
มีแต่ต้องชกเท่านั้นในสายตาของนักมวย...พวกเค้ามิใช่จอมยุทธ

มัจจุราชไม่แยกแยะวนุษย์และวนุษย์GMO
สารละลายปุ๋ยปลอมผสมนมบูดและสารเร่งเนื้อแดง
ส่วนผสมแห่งความอัปยศที่เข่นฆ่าวนุษย์นับล้านล้านจนสิ้นเผ่าพันธุ์

คนกลับไปกินสารก่อมะเร็ง
อาหารแดกด่วนกลับมาผงาด
โรงงานลูกปัด...เจ๊ง

คนไม่หวาดกลัวโลกที่ไม่มีวนุษย์
คนไม่หวาดกลัวโลกที่ไม่มีต้นไม้
คนหวาดกลัวโลกที่ไม่มีคนเป็นผู้บงการ

นิทานเรื่องนี้จบลงโดยไม่สอนสิ่งใด
นอกจากภาษาของวนุษย์
ที่คนไม่เคยสนใจจะเรียนรู้

จบภาคที่1 :นิทานของวนุษย์
/(-_-)
__________________________________________________________				
27 พฤษภาคม 2546 08:23 น.

นิทานของวนุษย์ บทที่5 : ใครๆก็หลีกภัย

เจ้าขาว

บินหลาเดน...บินไปก่อน
ซัดขาว...ดำดินตามไป
วนุษย์GMO...วิ่งไปตามถนน

ไร้ร่องรอย
ไร้ศพ
ไม่น่าเชื่อ...แต่ต้องยอมรับพวกเค้าจากไปแล้ว

หมอฆ่าภรรยา
ลูกนักการเมืองฆ่าตำรวจ
ตำรวจฆ่าลูกนักค้ายาเสพย์ติด

เต็มไปด้วยหลักฐาน
มีศพ
ไม่น่าเชื่อ...แต่ต้องยอมรับพวกเค้ารอดตัวอีกแล้ว


กว่า2ล้านฝีเท้าวิ่งเข้าป่าอย่างกลมกลืน
มีเท้าเพียงบางคู่ที่เดินออกมา
แม้จะเย็นลมป่าแค่ไหน...แต่ภัยมันเยอะหลีกไม่ไหวจริงๆ

เมื่อคณะติดตามใกล้เข้ามา
วนุษย์ทั้งหลายหยุดนิ่ง...คนเข้าใจว่าเป็นป่า
คนสูญเสียการรับรู้ธรรมชาติที่แท้จริงไปนานแล้ว

วนุษย์ยอมรับวนุษย์GMO
ธรรมชาติยอมรับความแตกต่างทั้งหลาย
คนเท่านั้นที่เปลือกต่างสีนิดเดียวก็ไม่ได้

อะไรก็คงเรียบร้อยดี
ถ้าเกิดขึ้นมาแล้วก็ปล่อยๆมันไป
แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น

ถ้าพวกวนุษย์GMOกบฏ
วนุษย์ธรรมดาอาจจะรักสงบ
แต่วนุษย์GMOไม่มีใครรับประกัน


วนุษย์GMOกว่าล้านที่คนเพาะขึ้นมา
กลายเป็นกำลังพลมหาศาล
คุณพุ่มไม้กลัวเหมือนที่คุณพ่อคุณพุ่มไม้กลัวซัดขาว

นายกฯจัดเวิร์คช็อปทันควัน
จัดมาหลายครั้งแล้ว
แต่ครั้งนี้นายกสัญญาว่าจัดแล้วจะทำงานจริงๆ

ประชุมใหญ่โตมาจากทุกหน่วยงาน
นายกฯกำชับอาหารเที่ยงเป็นเย็นตาโฟ
แต่ผู้ร่วมงานกินเกาเหลากันทั้งนั้น

นายกฯหน้าเหลี่ยมไม่ใช่ลูกคุณพุ่มไม้(ไม่กลัวด้วย)
ไม่เหมือนนายกฯช่างหลีกที่ตอนนี้หลีกไปเป็นที่ปรึกษาแล้ว
แต่นายกฯหน้าเหลี่ยมกตัญญูต่างหาก


ประชุมเป็นเดือนกว่าจะจบ
เพราะย้ายที่ประชุมไปเรื่อยตามนโยบายประชุมสัญจร
ลำบากนายกฯต้องนั่งเครื่องบินเจ็ดตามไป

สหประชาชาติก็มีมติ
แต่ไม่มีใครฟัง
คุณพุ่มไม้แกตะโกนกลบซะดัง...สงครามมมมมมมมมมมมมมมมมม
/(-_-)
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจ้าขาว
Lovings  เจ้าขาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจ้าขาว
Lovings  เจ้าขาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจ้าขาว
Lovings  เจ้าขาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเจ้าขาว