20 กันยายน 2546 21:53 น.
เจ้าขาว
ในบางคราเวลาที่เราใกล้
เธอดูไร้ชีวาห่างเหิน
ทำเอาใจผวาเหลือเกิน
กลัวจะเดินหลีกห่างต่างคนต่างไป
จึงอยากขอส่งใจไปให้รับ
แม้จะหลับจะตื่นอยู่ที่ไหน
ให้เธอรู้ว่ามีคนห่วงใย
และปักใจที่เธอไม่เปลี่ยนแปลง
5 สิงหาคม 2546 01:22 น.
เจ้าขาว
ไม่เป็นไร ชั้นเข้าใจ
ไม่เป็นไร อย่าร้องไห้
ไม่เป็นไร ชั้นอยู่ตรงนี้
ไม่เป็นไร แล้วมันจะผ่านไป
ไม่เป็นไร นะจ๊ะ...........คนดี
26 กรกฎาคม 2546 01:01 น.
เจ้าขาว
ไม่มีเธอไม่เห็นจะเป็นไร
ก็ใช่ว่าจูงมือกันมาเกิด
ก็ใช่ว่าจะงามล้ำเลิศ
หาได้ตามเปิดท้ายขายของ
ไม่มีเธอไม่เห็นจะตาย
กลับสบายไร้เรื่องรกสมอง
ไม่ต้องโศกาน้ำตานอง
ไม่ต้องจองตั๋วเผื่อใครประหยัดตังค์
คิดไปก็มองรูปในกำมือ
ถือติดมือราวกับโดนยาสั่ง
จะโยนทิ้งลงถังก็กลับยั้ง
ระวังดั่งกล่องดวงใจ
เฮ้อ......................
23 กรกฎาคม 2546 03:55 น.
เจ้าขาว
แล้วชั้นจะถามใคร
ในเมื่อคำตอบที่เธออยากรู้ชั้นเองก็ไม่รู้
บางทีคำตอบอาจจะหลับไหลอยู่
การเข้าไปปลุกใครจากนิทราก่อนเวลาอันควร
อาจจะไม่ได้ผลลัพธ์ที่ดี
บางทีในเช้าของวันพรุ่ง
คำตอบที่เบิกบานและร่าเริง
อาจจะเข้ามาทักทายเธอถึงเตียงนอน
บางทีชั้นอาจจะเอาคำคอบนั้นไปคุกเข่ามอบให้กับเธอ
ประหนึ่งเป็นช่อดอกไม้งามบริสุทธิ์
แต่สำหรับนาทีนี้
เธอจะรับรอยยิ้มของชั้นไว้แทนตำตอบนั้นก่อนได้ไหม
เพราะชั้นเองไม่แน่ใจว่าเมื่อคำตอบมาถึงจริงๆ
ชั้นจะต้อนรับเค้าด้วยรอยยิ้มรึว่าน้ำตา
/(-_-)
1 กรกฎาคม 2546 08:54 น.
เจ้าขาว
ใครจะเชื่อ
เพื่อนผู้ไร้ใบหู
กลับรับฟังชั้นมากกว่าใคร
/(-_-)
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
772
