24 มิถุนายน 2547 11:38 น.
เจ้าขาว
ขอโทษด้วยที่ทำให้เธอทุกข์
ด้วยความสุขชั่วพริบตาของนักฝัน
รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่รักชั้น
แต่สำคัญตรงชั้นได้รักเธอ
เพราะเพียงพอมากแล้วที่ได้รัก
ใช่ว่าจักเฝ้ารอให้ใจเธอเผลอ
เกิดมาชีวิตนี้ได้มีเธอ
ไว้ละเมอเพ้อเมาไม่เหงาใจ
ตั้งกี่สิบล้านคนบนโลกนี้
ที่ไม่มีผู้ใดให้รักได้
ต้องเหี่ยวแห้งห่มเหงาจนเศร้าตาย
คงเสียดายถ้าไม่เจอเธอชาตินี้
ได้โปรดปล่อยให้ใจชั้นได้รัก
ถึงอกหักก็ไม่เห็นเป็นไรนี่
ได้หัวเราะจนสุดแรงที่มี
น้ำตาปลี่ไหลล้นจากก้นใจ
ทำให้รู้สึกว่าเป็นมนุษย์
ใครเล่าหยุดเสียงร้องของใจได้
ยอมเบ่งบานจนสุดแล้วโรยราย
ดีกว่าตายทั้งตูมไม่ภูมิใจ
ถ้าหากว่าชั้นทำให้เธอเศร้า
ชั้นจะเอาหน้าไปพ้นเธอก็ได้
แต่ในฝันชั้นยังเจอเธอไม่วาย
รักไม่คลายกลายเป็นอื่นสักคืนเดียว
20 มิถุนายน 2547 14:04 น.
เจ้าขาว
จะเนินนานแสนนานนานเพียงใด
จะตั้งใจผลิดอกออกให้เห็น
จะกี่ร้อนกี่ฝนกี่หนาวเย็น
จะคงเป็นเช่นเดิมไม่เปลี่ยนพันธุ์
เป็นดอกไม้พิเศษสำหรับเธอ
เป็นของเธอทั้งตอนตื่นและคืนฝัน
จะมองเห็นหรือไม่ไม่สำคัญ
จะตัดฟันถางทิ้งไม่โกรธเคือง
เป็นธรรมดาของวัชพืช
ดอกจืดๆสนทำไมไม่ใช่เรื่อง
จะรดน้ำพรวนดินก็สิ้นเปลือง
อาจดูเคืองรกตาเวลามอง
ก็เข้าใจไม่ต่างไปจากเธอ
บางครั้งเผลอท้อใจให้มัวหมอง
คิดอีกทีคงแล้วแต่คนมอง
อยากจะลองยืนหยัดดูสักครา
อาจสักทีที่เธอต้องเจ็บช้ำ
ใครแนะนำหมอคนไหนไปรักษา
หากไม่หายอ่อนเพลียเสียน้ำตา
จะเป็นยาสมุนไพรให้ใจเธอ
จึงยังออกดอกบานอยู่อย่างนั้น
ให้เธอมั่นใจไว้ได้เสมอ
ไม่ต้องรดไม่ต้องรักรึบำเรอ
ขึ้นให้เธอเก็บใช้ไม่ขาดแคลน
14 พฤษภาคม 2547 21:29 น.
เจ้าขาว
นังเอื้อยนั่งร้องไห้
อยู่หน้าซากต้นมะเขือทองที่ร่วงโรย
พลางนึกสอนใจตัวเองว่า
ต้องเก็บเกล็ดปลาบู่มาปลูกทุกครั้งที่นึ่งแป๊ะซะ
14 พฤษภาคม 2547 21:19 น.
เจ้าขาว
หลังจากบรรจงจูบจนมั่นใจแล้ว
เจ้าหญิงก็นำกบเหล่านั้นกลับวัง
ไปทำกับข้าว
9 พฤษภาคม 2547 02:45 น.
เจ้าขาว
เช้าวันนี้ดีใจไม่ตื่นสาย
ต้นทักทายแล้วย้ายของขึ้นรถเก๋ง
กรีนเดย์รัวกีต้าร์ภาษาเพลง
ดูครื้นเครงทั้งที่เป็นวันลา
ก่อนจะกลับเมืองหลวงช่วงว่างนี้
ต้นคนดีมันพร้อมน้อมอาษา
เป็นสารถีพี่ไปไหนให้บอกมา
ข้อแม้ว่าน้ำมันใกล้เกลี้ยงแล้ว!
สมนาคุณคุณน้องไปสองร้อย
น้ำตาย้อยห้อยร่วงลงตรงเป็นแถว
ถ้าอยู่นานกว่านี้นี่มิแคล้ว
ขุดหัวแกวหัวมันกินกันตาย
เที่ยงกว่ากว่าอยู่ข้างหน้าร้านเล่า
ชวนต้นเข้าไปนั่งหลบแดดบ่าย
จิบกาแฟแช่ร่างวางท่าสบาย
ให้ผ่อนคลายคล้อยเคลิ้มในเสียงทิพย์
โอ้ ทำนองเนื้อร้องโดนใจนัก
จนต้องทักให้เจ้าของร้านช่วยหยิบ
เพลงใครพี่มีขายไหมไซร้ถี่ยิบ
เค้ากระซิบว่าเหลือสองแผ่นสุดท้าย