31 มกราคม 2545 11:31 น.
เจ็บ แต่ก็...โอเค
.บ้านแสนสุข.
บ้านเอย บ้านแสนสุข ไม่ทุกข์เศร้า
พ่อแม่เรา ร้อยรัก สมัครสมาน
ไม่เมามาย อบายมุข ร้ายรุกราน
เป็นสื่อรัก ลูกหลาน ในบ้านเรือน
เราอยู่กัน ด้วยรอยยิ้ม เอมอิ่มจิต
พ่อคือมิตร ที่แท้ แม่คือเพื่อน
เราอยู่กัน ด้วยความดี ทุกปีเดือน
สมานเสมือน สรวงสวรรค์ ในบ้านเรา
พ่อรักแม่ คนเดียว อย่างเหนียวแน่น
ไม่มีแฟน ซ้ำสอง ให้หมองเศร้า
แม่รักพ่อ เบิกบาน เนิ่นนานเนา
ลูกคือเงา แห่งรัก ประจักษ์จริง
จึงเป็นบ้าน แสนสุข ไม่ทุกข์โศก
ร่วมพัดโบก ในโลกเย็น เป็นสุขยิ่ง
ถ้าเพื่อนไทย ทำให้เห็น ให้เป็นจริง
แดนสยาม จะสุขยิ่ง แท้จริงเอย ฯ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *
30 มกราคม 2545 12:43 น.
เจ็บ แต่ก็...โอเค
....เกิดใหม่..
เกิดตายตายเกิดได้กำเนิดมาเป็นมนุษย์
สู่เส้นทางบริสุทธิ์ในหมู่มนุษย์มนา
เกิดทางกายเนื้อหนังเมื่อเผาฝังก็หมด
เกิดทางจิตหมดจดใสสดซ่าบซ่า
เคยโศกเศร้าเหงาหงอยเคยใจน้อยใจนิด
ก็ปรับปรุงดวงจิตให้มีชีวิตชีวา
เคยโมโหโทสะเคยมานะในมนุษย์
ก็เอี่ยมอ่องผ่องผุดก็สิ้นสุดถือสา
เคยโกรธซึ้งบึ้งบูดไม่ขัดขูดความคิด
ก็ขัดเกลาดวงจิตให้หมดพิษนำพา
เคยดื่มเหล้าเช้าเย็นตัวเหม็นโสมม
ก็เลิกดวดขวดกลมเลิกอารมณ์เมาสุรา
เคยสูบบุหรี่หลากหลายเคยเมามายอบายมุข
ก็ฝึกฝนพ้นทุกข์จากอบายมุขทุกท่า
เคยเป็นคนหม่นหมองอยู่ในห้องส่วนตัว
ก็ผุดผ่องมิหมองมัวจากโลกส่วนตัวเถิดหนา
คนเก่าคนก่อนเป็นคนร้อนคนร้าย
ขอให้คนนั้นตายจากความร้ายลีลา
แล้วเป็นคนเกิดใหม่ด้วยจิตใจใสแจ่ม
ก่อนความตายแต่งแต้มลงในชีวิตชีวา
ตายแล้วตายเถิดอย่าให้เกิดในโลกเก่า
ตายจากความโศกเศร้าตายแล้วไม่เน่าหรอกหนา
เรามาตายจากกิเลสเพื่อความวิเศษสุขสม
ออกจากโลกโสมมด้วยอารมณ์สุขอุรา ฯ
* * * * * * * * * * * * * * * * *
หน้าส่วนตัว
2692
