30 มกราคม 2547 11:22 น.
เจือจันทร์
@เดียวดายกลางคืนค่ำ
แลดื่มด่ำกลางแสงดาว
บทกวีกลับพร่างพราว
เยี่ยงดวงดาวยามค่ำคืน
@รำพึงว่าใจฉัน
เฝ้ารำพันว่าทนฝืน
ทุกคืนค่ำฉันกล้ำกลืน
ข้างฉันยืนไม่มีเธอ
@เหินห่างฉันหวงห่วง
ทุกห้องห้วงดวงใจเสมอ
ฝากลมหนาวดาวละเมอ
ดูแลเธอทุกราตรี
@ฟังสิดนตรีบรรเลง
เป็นบทเพลงกล่อมคืนนี้
เรียวไผ่สายลมสี
กล่อมคนดีให้หลับตา
@หลับตาเถิดหลับลง
อย่าหลับหลงลืมกันหนา
สักเศษเสี้ยวถึงทิวา
ขอแก้วตาฝันถึงกัน
@ความจริงไม่อาจเจอ
ขอพบเธอ ณ ห้วงฝัน
ใต้แสงส่องของแสงจันทร์
จักรำพัน......ฉันรักเธอ
22 มกราคม 2547 23:40 น.
เจือจันทร์
@ใต้ผืนฟ้าสีดำกำมะหยี่
เสียงเรไรร่ำร้องมโหรี
ราวขับกล่อมราตรีให้หลับตา
@พร่ำรำพันใต้แสงจันทร์อันกระจ่าง
ว่าเหว่ว้านั้นเวิ้งว้างเป็นหนักหนา
ริ้วรอยมีดราวร้อยกรีดบนกายา
ไม่เคยซ้ำเลยสักครารอยแผลเดิม
@แต่แผลใจนี้กระไรแสนประหลาด
เกิดกี่ครั้งไม่เคยพลาดสะสมเสริม
หมื่นร้อยริ้วมันรวดร้าวร่องรอยเดิม
แผลเริ่มเพิ่มยิ่งเติมย้ำให้ช้ำใจ
@เปรียบชีวิตดังหินใหญ่ในแม่น้ำ
ถูกพัดพากัดเซาะตามลำน้ำไหล
ถึงปากอ่าวออกทะเลในคราวใด
ก้อนหินใหญ่ก็คงแกร่งยิ่งแรงซัด
@ขอหลับใหลใต้ฟ้าดำประดับดาว
จักได้มองรุ่งเช้าได้ถนัด
ทางสว่างอยู่ข้างหน้าเห็นได้ชัด
เพียงกำหมัดก้าวตามขั้นอย่างมั่นใจ
หน้าส่วนตัว
891
