30 มีนาคม 2546 10:33 น.

ตอนตัดเพราะตัดตอน

เจือจันทร์

ฆ่าตัดตอนตอนตัดมันขัดศีล
ทุกชีวินมีค่าอย่าทำเขา
ควรจะลดโทษหนักให้เป็นเบา
ตัดตอนเขาแล้วไม่ฆ่าถ้าจะดี

*หมายเหตุ อ่านแบบผู้ชายจะได้อารมณ์เป็นพิเศษ อิอิ				
30 มีนาคม 2546 10:24 น.

นกเวิ้งบินผ่านเสียง

เจือจันทร์

นก..
     โอ้ปักษิณเจ้าบินหลามาลิบลับ
ปีกพะยับนั้นหรือกระพือไหว
แม้นพายุผันคีรีให้เปลี่ยนไป
แต่ไม่อาจผันใจเจ้าเปลี่ยนแปลง

เวิ้ง..
     เวิ้งน้ำห่างไกลไปสุดหล้า
เวิ้งฟ้าห่างไกลไปสุดแสง
เวิ้งฝันฟันฝ่าไปสุดแรง
เวิ้งว้างห่างแหล่งไปสุดไกล

บินผ่าน..
     บินผ่านแปลวแดดก็แผดเผา
บินผ่านภูเขาก็ขวางกั้น
บินผ่านขวากหนามก็เกี่ยวพัน
บินผ่านคืนวันก็สั้นลง

เสียง..
     เสียงเจ้าร้องก้องป่าพนาสน
เสียงระคนปนเสียงป่าพนาสัย
เสียงเจ้าแปร่งด้วยอ่อนแรงลงหรือไร
เสียงหัวใจร่ำหาไม้ไว้พักพิง
				
28 มีนาคม 2546 12:56 น.

จัตุอำนาจครองโลกเป็นหนึ่ง

เจือจันทร์

อำนาจที่1: แสนยานุภาพทางการทหาร
     กำลังทหารผลาญไพรีที่ต่อต้าน
ระเบียบการเคร่งครัดไม่ขัดขืน
เชี่ยวชาญศึกสัปยุทธอาวุธปืน
อริฝืนก็ฟาดฟันให้บรรลัย

อำนาจที่2: เศรษฐกิจ
     อำนาจเศรษฐกิจพิชิตศึก
ด้วยไหลลึกทุนนิยมบ่มนิสัย
ค่าเงินกูเลิศหรูกว่าเงินใคร     
มึงผลิตมาได้ขายให้กู

อำนาจที่3: เทคโนโลยี
     เทคโนโลยีมีมากมายไว้เฉยๆ
จึงจัดโชว์ซะเลยมีไรไหม
Apache,Black Hawk,Tomahawkไง
Shoppingได้เสนอขายให้ at Home

อำนาจที่4: วัฒนธรรม
    เอ๊ะ! ทำไมวัฒนธรรมเป็นอำนาจ
อ๊ะ! ลองกวาดมองรอบๆแล้วตอบฉัน
โอ๊ะ! นั่นเราถูกกลืนทุกคืนวัน
อ๋อ! ไม่ต้องหวั่นแค่ ลีลาชีวิตผัน เท่านั้นเอง 

*หมายเหตุ: บทกลอนนี้ใช้จินตนาการแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง(สะ)ใจเท่านั้น สถานที่ ชื่ออาวุธต่างๆไม่มีอยู่จริงในโลกเรา....จาก คนบนดวงจันทร์				
27 มีนาคม 2546 11:50 น.

คนไม้

เจือจันทร์

ใบไม้โรยร่วงล่นลงห่มพื้น
กิ่งสะอื้นเอนตระหนกสะทกไหว
ต้นสะเทือนรากสะท้านปานประลัย
คนสะใจลากไม้ไปแลกสะตังค์

คนเป็นส่วนหนึ่งซึ่งธรรมชาติ  ธรรมชาติก็เป็นส่วนหนึ่งซึ่งคน				
27 มีนาคม 2546 11:41 น.

ธารไฟใต้สะพาน

เจือจันทร์

1
   เรียงผ่านฉันทลักษณ์ร้อยอักษร
ห่มผ้าอาภรณ์ความคิดฝัน
เชื่อมโยงโคลงเค้าให้เข้ากัน
เป็นร้อยพันหมื่นล้านธารกวี
   	2
  ธารน้ำใสไหลรินไม่ผินกลับ
เสพซึมซับความงามตามวิถี
ได้ดื่มด่ำดำว่ายสายนที
วัฏชีวีเวียนว่ายได้เวียนวน
 	3
   ชุมนุมหมื่นแสนไอกลายเป็นหยด
ชุมนุมหยดมากมายกลายเป็นฝน
ชุมนุมเมฆเมฆาฟ้าอึงอล
ชุมนุมฝนมากมายกลายเป็นธาร
  	4
  ฉันเป็นเพียงคนเล็กในเมืองใหญ่
ฉันหวั่นไหววู่วามตามสนาน
ฉันสาวเท้าก้าวย่างกลางสะพาน
ฉันเห็นธารแห่งไฟใต้สะพรึง
 	5
   ทุนนิยมมากมายได้ไหลหลั่ง
ทุกสิ่งสั่งโดยราคาถ้าเงินถึง
จิตวิญญาณบริสุทธิ์ถูกฉุดดึง
กายซาบซึ้งซึ่งวัตถุกุขึ้นมา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจือจันทร์
Lovings  เจือจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจือจันทร์
Lovings  เจือจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจือจันทร์
Lovings  เจือจันทร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเจือจันทร์