31 ตุลาคม 2552 22:57 น.
เจียระไน
ฉันคือลม ห่มชัด ทรายไหวเคลื่อน
ฉันคือเพื่อน ความเหงา เคล้าอ้างว้าง
ฉันเคลื่อนไหว เลื่อนลอย คล้อยตามทาง
ด้วยความว่าง เวิ้งว้าง ที่รางเลือน
มองไม่เห็น หนทาง อันว่างเปล่า
มองไม่เอา สักทาง ที่วางเกลื่อน
มองไม่เจอ สักใคร ให้มาเตือน
ก็ฟั่นเฟือน เลอะเลือน จนเกินไป
เหนื่อยในวัน เพ้อเจ้อ หมดเหตุผล
เหนื่อยในหน บนทาง อันหลงใหล
เหนื่อยชีวิต คิดไป ช่วยอะไร
ก็ละไว้ ยาใด มาเยียวยา
ในทางตัน อันวัน ที่เหงาเหงา
ในทางเรา ไร้ใคร จะเข้าหา
ในทางเศร้า ใครเค้า จะมองมา
กับความเหงาที่พัดมากับสายลม..... ..
31/10/2552/16:19 เจียระไน
หน้าส่วนตัว
1033
