20 กันยายน 2545 10:42 น.
เจอนี่ย์จัง
......จะเป็นหนี้ใดเล่าเท่าหนี้รัก
ผูกสมัครรักมั่นมิห่างหาย
และจะขอเป็นหนี้รักจนวันตาย
มิห่างหายรักเธอเพียงคนเดียว.......
ผู้ที่มีความรักดั่งนิยาย
13 กันยายน 2545 10:16 น.
เจอนี่ย์จัง
...อาจจะดูเฉยเมยนะคือฉัน
อาจจะดูว่าฉันไม่เคยมอง
อาจจะดูว่าเราเป็นคนนอก
เพราะฉันนี้ไม่บอกว่ารักใคร..
แต่ว่าเรานั้นหนาก็อยากบอก
แต่เพราะว่ากลัวเธอจะไม่สน
แต่ก็ใจหนอใจน่าระทม
แต่คิดดูไม่บอกก็จะดี
แม้ไม่บอกว่ารักเธอคงรู้
แต่ก็อาจจะแครงใจว่าเป็นฉัน
กลัวท่าทีที่จะได้ยืนพบกัน
ถึงอย่างไงก็จะเก็บเธอในใจ....
9 กันยายน 2545 10:25 น.
เจอนี่ย์จัง
....แอบชอบเธอมานานรู้หรือเปล่า
อยากบอกเธอเบาเบาเป็นหนักหนา
แต่แล้วใจหนอใจก็ไม่กล้า
เที่ยวทำหน้าเขินเขินเพราะอายเธอ..
....เลยแต่งกลอนบอกรักเพื่อมาฝาก
เป็นคำหวานบอกเธอเมื่อพบเจอ
ใจละเมอคอยหาแต่ภาพเธอ
แต่เราเขินทำไงดีช่วยบอกที
นะ
9 กันยายน 2545 10:11 น.
เจอนี่ย์จัง
.......ใจดวงน้อยลอยระร่องตามสายธาร
นานแสนนานที่มิหวนระทวนจิต
เฝ้าคอยหาทุกวันเพราะแรงคิด
วันละนิดใยเธอมิหวนมา....
.......อยากเป็นนกในนภาอันกว้างใหญ่
โบยบินไปหาเธอมิเว้นหว่าง
เพราะเธอนั้นมิมาให้เห็นหน้า
ใจเราหนาแทบทามเพราะรักเธอ...
8 สิงหาคม 2545 11:38 น.
เจอนี่ย์จัง
ไม่ว่าเธอจะอยู่ ณ หนใด
กำลังใจจะส่งไปอยู่เสมอ
ไม่ว่าเธอกำลังฝันหรือละเมอ
จะคอยเฝ้าเป็นห่วงเธอทุกนาที
หน้าส่วนตัว
1112
