แก่งพี่คอยคอยเฝ้ารอเจ้าหวน น้องเรรวนรวนเรสิเน่หา หวังเธอกลับกลับกลายหายลับตา หวังเจ้ามามานานสะท้านทรวง แก่งพี่คอยคอยทุกวันหมั่นชวนหมอง เจ้าลำพองพองขนเมินคนหวง ลืมหมดสิ้นสิ้นใยใจจันทร์จวง หาคู่ควงควงใหม่ให้ระกำ แก่งพี่คอยคอยจนท้อตัดพ้อว่า น้องลืมลาลาไกลไม่ถลำ พี่หลงเชื่อเชื่อมิได้ในน้ำคำ คนแก่งคอยคอยจนช้ำน้ำตานอง