2 เมษายน 2548 18:37 น.
เจลใส
.....เคยคบหาเป็นเวลาพอนานได้
คอยห่วงใยไถ่ถามความห่วงหา
เคยเป็นเพื่อนเตือนจิตสนิทมา
ยามเลิกราต่างเข่นฆ่าด่าว่ากัน
.....สารพัดเรื่องราวทั้งเก่าใหม่
คอยตีไข่ใส่สีที่สร้างสรรค์
โพนทะนาว่ากล่าวสารพัน
คนดีนั้นมีมันเพียงผู้เดียว
.....ไม่นึกถึงครั้งหนึ่งมึงมีทุกข์
กูต้องลุกปลอบใจใครแลเหลียว
เมื่อครั้งหนึ่งไม่นึกถึงเคยกลมเกลียว
ในทางเปลี่ยวเพื่อนไม่เคยจะเดียวดาย
.....แต่ในทางกลับกันกูมันมั่ว
พูดซี้ซั้วเรื่องมากล้วนหลากหลาย
มึงพูดพร่ำทำเรื่องร้ายไว้มากมาย
กูอภัยถึงยังไงมึงเพื่อนกู
.....หยุดตอบโต้หยุดโจมตีดีที่สุด
มึงไม่หยุดก็ช่างทำไม่รู้
กูทนอดหดหัวมัวมุดรู
ทำไม่สู้กูไม่รู้ทุกเรื่องราว
.....ตัวมึงชั่วตัวมึงมันต้องรู้
ชะโงกดูเงาดำในน้ำขาว
ลองดมดอมกลิ่นหอมของความคาว
ดูภาพฉาวจากเราที่ส่องตน
.....หัดสำรวจตรวจตัวว่าชั่วไหม
ก่อนจะใส่ร้ายใครให้สับสน
ถึงกูชั่วกูก็มีความเป็นคน
ความอดทนมันล้นเกินจะกลืน
.....มึงรู้มั้ยหลายครั้งกูเจ็บปวด
กำก้อนกรวดเกินกลั้นมันสุดฝืน
กูหมดแรงแม้กระทั่งลุกขึ้นยืน
นอนสะอื้นยามค่ำคืนเมื่อเดียวดาย
.....กูไม่เคยทะนงตนเหนือคนอื่น
กูไม่ยืนเหยียบหัวใครไม่ใส่ร้าย
ไม่ได้ดีกว่าคนอื่นอีกมากมาย
มึงมิวายมาทำร้ายทำลายกู
.....มึงจำไว้กูไม่ทนให้คนด่า
ที่ผ่านมาเรื่องบ้า บ้ามันหนาหู
กูอุตส่าห์มุดหัวไว้ในรู
ก็คอยดูถึงทีกูจะลองดี
.....จะกรวดน้ำคว่ำชามตามคว่ำขัน
เวรหมดกันกรรมตามทันในชาตินี้
เป็นมานานเพื่อนเคยคบจบเสียที
ชาติหน้ามีจะขอหนีคนอย่างมึง
ถ้อยคำอาจไม่สุภาพต้องขออภัยด้วยนะคะ