3 เมษายน 2547 05:33 น.
เจลใส
จะแคร์ทำไมกับผู้ชายคนนี้
ทั้งทั้งที่เธอก็มีดีเหนือกว่า
ผู้หญิงร้อยพันที่เขาเจอมา
ไม่มีค่าจะมาคิดใส่ใจ
อย่าฉุดเอาตัวเองดึงลงต่ำ
หลงถลำลงเหวรักจักหม่นไหม้
จงเชื่อมั่นเธอมีดีกว่าใครใคร
เขาเปลี่ยนไปใช่ว่าเธอไม่เปลี่ยนแปลง
ประมาณว่าคุยกับเพื่อนแล้วสงสารอ่ะนะ
เข้าถึงความรู้สึกนั้นดี คนคนนั้นมีคนใหม่แต่ให้เพื่อนเรารอ
แล้วเพื่อนเราก็ท้อเหลือเกิน...เฮ้อ ..กลุ้มแทนเลย...
(ขอบอกงานนี้ก็สระไอ..ใอ อีกแล้วครับท่าน55)
3 เมษายน 2547 01:54 น.
เจลใส
.....มีความสุขทุกครั้งยามอยู่ใกล้
คนของใจรู้สึกไหมอย่างเช่นฉัน
หรือผ่านมาเธอไม่คิดเป็นเหมือนกัน
หรือผ่านมาตัวฉันมันฝันไป
.....รู้สึกดีที่มีเธอในวันนี้
รู้สึกดีที่คบฉันเหมือนกันไหม
หรือที่ผ่านฉันคิดเอาแต่ใจ
ทั้งที่เธอนั้นไม่เคยใยดี...
2 เมษายน 2547 12:10 น.
เจลใส
.....แม้เธอด่าไม่สลดหรือหดหู่
ทำให้ดูเป็นเล่นทะเล้นใส่
แต่ส่วนลึกที่จริงมาจากใจ
น้ำตาไหลแต่ตกในไปทุกที
.....ไม่ได้เป็นเหมือนที่เห็นอย่างที่บอก
ฉันแกล้งหลอกทำแข็งแกร่งอย่างนี้
เป็นผู้หญิงที่อ่อนไหวใจรู้ดี
แต่ที่มีคือวันนี้ที่ต้องทน
.....ยอมให้เธอสาดคำรุนแรงใส่
เพราะอะไรหาไม่ได้ซึ่งเหตุผล
ทั้งที่ฉันจิตใจก็ใช่คน
แล้วทำไมต้องทนร้าวรนใจ....
ทำไมต้องทนด้วยนะ....เพราะอะไรใครรู้คำตอบ บอกด้วย...
2 เมษายน 2547 12:00 น.
เจลใส
ภาพที่เห็นที่เป็นในวันนี้
เธอคนดีอาจดูฉันไม่สน
ยังสุดแก่นดื้อรั้นและแสนซน
ไม่เหมือนคนสุดเหงาเศร้าเสียใจ
ไม่ใช่ฉันไม่เก็บเอามาคิด
อยู่ในจิตก็เสียใจรู้บ้างไหม
คำบางคำมันแรงที่พูดไป
ไม่ใช่ฉันไม่ใส่ใจไม่ใยดี
เพราะคำพูดทุกคำเธอมีค่า
แม้คำด่าก็ยื่นหน้าไม่ถอยหนี
หวังแต่เพียงวันนี้เธอปรานี
เห็นสักทีฉันนี้ก็เป็นคน....
2 เมษายน 2547 07:43 น.
เจลใส
ฉันมีเพียงหนึ่งมือเอื้อมคว้าไขว่
และหนึ่งใจฉุดไว้ในวันนี้
ฉันมีเพียงความรักที่ภักดี
ให้ปรานีมอบไว้เป็นประกัน
ฉันก็เป็นเพียงผู้หญิงโง่เง่า
ถูกไฟรักแผดเผาจนอาสัญ
แต่ก็เป็นเพียงคนไม่สำคัญ
ไม่มีวันเธอนั้นจะหันมอง...