27 เมษายน 2547 17:21 น.
เจลใส
.....คุณเคยรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวไหม
ว้าวุ่นใจเปล่าเปลี่ยวและสับสน
ดูข้างข้างรอบกายไม่มีสักคน
จะช่วยปรนผ่อนใจให้ผ่อนคลาย
.....แต่เวลาไหนที่คุณมีความสุข
หมดความทุกข์เพื่อนไม่เคยสูญหาย
ร่วมเสพสุขสุขนั้นกันมากมาย
พอใกล้ตายห่างหายได้ทุกที
.....นี่แหละหนาเพื่อนกินนั้นหาง่าย
เพื่อนร่วมตายจะตายแล้วหน่ายหนี
จะคบเพื่อนอยากเตือนดูให้ดี
ก่อนชีวีจะมีแต่ช้ำทรวง
...บางทีเราก็ท้อแท้นะกับเพื่อนที่เป็นเช่นนี้
ก็เข้าใจไม่มีใครรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง....
27 เมษายน 2547 13:21 น.
เจลใส
.....ว่าไงเพื่อนรัก
....อกหักอีกแล้วใช่ไหม
...โอ๋ โอ๋ อย่าร้องไม่เป็นไร
..เอียงหัวซบไหล่ตามสบายละกัน
....อย่าคิดท้อแท้แม้กลุ้ม
..พวกหนุ่มหนุ่มมีมากมายเชื่อฉัน
เขาอยากไปปล่อยเขาช่างมัน
...ผู้ชายนั้นคงไม่ไร้เท่าใบพุทรา...
25 เมษายน 2547 13:47 น.
เจลใส
มีเรื่องราวกล่าวขานมานานนัก
คือความรักผิดหวังที่ฝังไว้
คนชื่อแก่งรอคอยหญิงหลายใจ
นึกหวนไห้คราวได้เคียงใกล้กัน
นั่งชมดาวชมจันทร์วันเดือนหงาย
เอนแนบกายสองสนิทชิดสุขสันต์
นั่งรอคอยแก่งเก่าเราสัมพันธ์
ไม่มีวันเธอนั้นจะหวนคืน
.....แก่งคอยเป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดสระบุรี
พอดีเพิ่งกลับไปเยี่ยมญาติมาเลยนึกถึงเพลงน่ะค่ะ เลยเอามาแต่ง....
คำขวัญอำเภอแก่งคอยค่ะ...
...ชุมทางรถไฟ แควใหญ่ป่าสัก
เพลินนักล่องแก่ง เป็นแหล่งอุตสาหกรรม
คุณธรรมลือเลื่อง คือเมืองแก่งคอย
25 เมษายน 2547 04:45 น.
เจลใส
ฉันนั่งอยู่อย่างเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง
ข้างกายร้างไร้คนมองต้องหมองเศร้า
จะโอบกอดแนบอิงได้ก็แต่เงา
ที่ตัวเขาหยิบยื่นเมื่อคืนลา
ฉันทำผิดคิดร้ายอันใดหรือ?
โทษจึงคือทำทัณฑ์ใจให้สมสา
ไหนเมื่อก่อนพร่ำบอกรักตลอดมา
เหตุใดชาเฉยไปไร้ไมตรี
ฉันยังนั่งเหม่อมองที่ท้องฟ้า
นึกถึงรักที่จากลามาหน่ายหนี
ฉันยังนั่งร้องไห้หน่ายฤดี
ไม่รู้หยุดสักทีใจขี้แย
13 เมษายน 2547 22:39 น.
เจลใส
เพื่อนหลายคนสนใจไถ่ถามข่าว
ถึงเรื่องราววันสงกรานต์เธอไปไหน
อยากจะตอบบอกออกอย่างร้าวใจ
ว่าสงกรานต์นี้ไซร้ใจช้ำทน
ด้วยว่ามีสิ่งขัดข้องต้องหมองจิต
จึงหมดสิทธิ์เฮฮาว่าเหตุผล
ทั้งคิดถึงเพื่อนพ้องพี่น้องตน
ทั้งคิดถึงบางคนคนของใจ
แม้อยู่ใกล้แต่มิได้มาพบหน้า
มีเวลาแต่มิอาจจะไปไหน
อยู่เฝ้าบ้านเป็นหมาน่าเศร้าใจ
ปล่อยใครใครเขาให้ไปเที่ยวกัน
สาธุ! ขอให้ผลบุญของหมาน้อยที่ทำในวันนี้
ได้บังเกิดด้วยเทอญ อิอิ