21 พฤษภาคม 2548 03:56 น.
เจรนัย
ยังคงจำกลิ่นไอแห่งสายหมอก
ที่ใบ้บอกเรื่องราวคราวหนหลัง
ยินบรรเลงเพลงแมกไม้นานาพันธุ์
แสนเริงรื่นสุขสันต์ทั่วพนา
เดินเที่ยวชมร่มรื่นชื่นดวงจิต
จึงเผลอคิดหลงรักเป็นหนักหนา
ถ้าเลือกได้คงไม่กลับเมืองเทวา
ขออยู่ดอยอยู่ป่าน่าละมุน...
19 พฤษภาคม 2548 13:58 น.
เจรนัย
มิตรภาพงดงามขาวสะอาด
แต่ไรซึ่งอำนาจวาสนา
ได้แต่เพียงคะนึงถึงทุกครา
เมื่อเวลาควรค่าล่วงเลยไป
อันทำนองชีวิตนั้นสั้นนัก
จะรู้จักมิตรภาพได้แค่ไหน
จะกี่มิตรที่รู้จักแล้วจริงใจ
แล้วกี่มิตรที่หลอกใช้ให้ช้ำทรวง
จะตามเก็บมิตรภาพในชีวิต
ที่ลิขิตพบเจออย่างแหนหวง
จะจริงใจแน่วแน่ไม่หลอกลวง
จะคอยห่วงใฝ่ปองเฝ้าครองใจ
ที่เคยทิ้งจะตามเก็บไม่ให้ขาด
ที่เคยขาดก็จะสานกลับมาใหม่
ที่เคยล้มก็จะงมหากันไป
และที่ใหม่ก็จะรักเท่ากายา
เพราะการสร้างมิตรภาพนั้นยากแล้ว
แต่รักษาให้แน่แน่วนั้นยากกว่า
รักษามันไว้เถิดเมื่อเกิดมา
เพราะชีพนั้นอาจสั้นกว่ารู้จักกัน...