19 สิงหาคม 2546 12:02 น.
เจรนัย
คุณครับคุณคุณน่ะเหนื่อยหรือเปล่า
ที่ถามข่าวเพราะว่าห่วงน่ะรู้ไหม
เพราะคุณวิ่งเวียนวนในจิตใจ
ของผมไงอยู่ทุกวันเลยนะคุณ
คุณครับคุณผมขอยืมซักห้าบาท
ไม่ขอมาขอแค่นี้จะได้ไหม
อยากจะโทรบอกทางบ้านที่อยู่ไกล
ว่าวันนี้เจอหวานใจนั้นคือคุณ
คุณครับคุณ คุณรักผมจะโชคดี
เป็นอันดับที่สองรองจากผม
เพราะเมื่อผมได้รักกับโฉมยง
ผมก็คงโชคดีที่สุดเลย
19 สิงหาคม 2546 11:49 น.
เจรนัย
เกิดเป็นคนแสนทุกข์ทนกับความรัก
แรกสมัครพบรักก็ขลาดเขลา
ทำบ้าบอไม่เหมือนเคยที่เป็นเรา
ใครใครเขาก็ว่าบ้าน่าไม่อาย
อายก็อายแต่ก็อยากจะชิดใกล้
เพราะรักเกิดตรึงใจไม่รู้หาย
ข้อขัดแย้งแฝงในใจไม่เสื่อมคลาย
แต่ทิ้งมันก็ไม่ได้ทำไงดี
เคยมั่นใจแต่แล้วใจก็กลับสั่น
เธอคนนั้นทำไหวหวั่นเป็นหลายสี
โปรดเถิดหญิงแท้จริงก็คนดี
มอบไมตรีให้ผมทีก่อนบ้าตาย
15 สิงหาคม 2546 20:35 น.
เจรนัย
ขอวันหนึ่งให้บ้างได้หรือเปล่า
อยากจะฟังข่าวคราวความเคลื่อนไหว
ก็อยากรู้ว่าคนดีเป็นอย่างไร
แค่นั้นไงไม่ใช่จะมาใส่ความ
ใช้เวลาอยู่ด้วยกันซักนิดหน่อย
ถึงไม่ค่อยจะชอบใจอย่าพึ่งถาม
ให้เวลาของสองเราเดินตามทาง
ร่วมกันบ้างซักครั้งก่อนจะไป
ไม่ใช่รั้งแต่ให้ฟังคำนี้ก่อน
เวลานอนขอสังหรณ์อย่าหวั่นไหว
ระวังตัวระวังกายระวังภัย
แม่รักลูกสุดหัวใจนะคนดี