4 มิถุนายน 2546 17:46 น.

ค่ำคืนที่เธอจากไป

เมื่อแสงลับก็กลับสงบเงียบ
ทุกสิ่งเรียบแนบอิงนิ่งสนอง
เหลือแต่จันทร์ยอแสงแรงเรืองรอง
ที่ประลองแสงดาวบนเมฆา
เห็นแต่เงาคลอบคลุมหมดทุกที่
สรรพสิ่งสิ้นสีไม่มีค่า
ได้แต่รอแสงแรกสุริยา
ใจก็ล้ากว่าจะเช้าแสนเศร้าใจ
ไม่มีเธอเคียงกายเช่นก่อนเก่า
อันตัวเรายากนักจักทนได้
สิ้นที่รักสิ้นสมัครแสนวิไล
ก็ดั่งใจเราก็สิ้นชีวินตาม