21 กรกฎาคม 2545 18:52 น.
เจรนัย
ลาแล้วลาลาลับกลับที่จาก
ทนลำบากมานานปีถึงทีกลับ
แรกพอมาอยากลาเสียให้ลับ
ถึงทีกลับลาลับยากเหลือเกิน
17 กรกฎาคม 2545 21:32 น.
เจรนัย
เหนื่อยไหมนะคนดีที่น่ารัก
ทำงานหนักทั้งวันพักหรือเปล่า
เป็นห่วงนะรู้ไหมให้ข่าวคราว
ยังคอยเฝ้าคิดถึงอยู่ทุกที
แสนอ่อนล้ามาพิงหลังฉันได้
จะหลับใหลให้สบายก็ได้นี่
หรือเธอโกรธโทษฉันเลยนะคนดี
เพราะฉันนี้มีใจไว้ที่เธอ
15 กรกฎาคม 2545 18:33 น.
เจรนัย
หลบอยู่ไหนนะ!.....หลบอยู่ไหน!
ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!.....บอกให้ออกมา!
นี่พูดไม่ได้ยินหรือ!.....ถ้าไม่ออกจะไม่ให้ทานข้าวจริงๆนะ!
เอ!.....ยังไม่ฟังอีก!.....ก็ได้!
เราจะได้เห็นดีกัน!!!!!
(เอากระจกมาตั้งที่หน้าตัวเอง)
เรามาดูกันว่าใครจะชนะ!!!!!
(ทันใดนั้น!!! เธอก็เริ่มต้นฉีกริมฝีปาก)
สะ...สไมท์
ไชโย!!!!!
ฉันชนะฉันยิ้มได้แล้ว ยิ้มสวยด้วย
ฉันชนะตัวฉันที่ไม่อยากยิ้มได้แล้ว
ชะ...ชะ...ชะ...ไชโย!!!!!
15 กรกฎาคม 2545 18:15 น.
เจรนัย
มะพร้าวลิ่วเล่นลมไหวสบัด
พระพายพัดใบสีเสนาะหู
คลื่นทะเลชนฝั่งยังน่าดู
ฟ้าแบกอาทิตย์อยู่เมื่อยามเย็น
แสงตกดินแต่นี่กลับตกน้ำ
กลิ่นข้าวหลามขนมจากอยากเมื่อเห็น
ของทะเลนี้สดรสเป็นเป็น
แสงจันทร์เพ็ญเสน่ห์เร้นบางแสนนาน