6 เมษายน 2547 05:14 น.
เจรนัย
ใช่เวลาวันว่างกับชีวิต
ไปเที่ยวชมตามคิดปรารถนา
พักผ่อนเสียให้สบายทั้งกายา
เหนื่อยมานานนักหนาพักซักที
ใช้เวลากับตัวเองดูซักหน่อย
กำลังใจเราอย่าปล่อยให้ถอยหนี
เสริมสร้างมันเมื่อว่างก็จะดี
ให้ชีวีมีพลังสู้ตราบไป
6 มีนาคม 2547 00:53 น.
เจรนัย
อันเรื่องราวเก่าแก่ที่ล่วงผ่าน
เปรียบเหมือนฐานชีวิตในวันใหม่
แม้ว่ามันจะเลวร้ายซักเพียงใด
ขอจำไว้ว่ามันเป็นบทเรียน
จะลืมมันให้ยากแสนลำบาก
อยากวิ่งหนีไปจากให้พ้นเศียร
แต่อดีตคืออดีตมลทินเวียน
เป็นบทเรียนไม่มีลบลืมเลือนไป
จงเข้าใจใช้ชีวิตกับมันเถิด
อย่าได้เกิดซ้ำรอยสองหมดผ่องใส
จำรอยผิดอย่าซ้ำรอยเป็นสุขใจ
ชีวิตใหม่ก็บังเกิดในชีวิน
3 มีนาคม 2547 03:02 น.
เจรนัย
เพระเพียงเธอไม่ใช่คนแรกสำหรับฉัน
ไม่ใช่คนดูเป็นคู่เป็นแฟนกันเหมือนอย่างเขา
ไม่ใช่คนที่มีความรักสนิทแนบชิดเพียงสองเรา
ไม่ใช่คนที่ได้แต่ยั่วเย้าดูเคล้าคลอเคลียไป
ระหว่างเราไม่มีอะไรเป็นพิเศษ
ไม่ได้พึ่งคุณพระเดชอำนาจไหน
ไม่สาบนสาบานด้วยวิญญาณว่าฟ้าผ่าให้ตายไป
และไม่ใช่มาผูกด้ายลิขิตให้ต้องพบพาน
แต่ฉันก็อยากจะบอกเธอนะคนดี
ว่าการที่ได้เจอเธอนี้มันคือปฏิหารย์
แม้ไม่ใช่คนแรกแต่ขอสัญญาว่าเธอจะเป็นสุดท้ายที่ฉันต้องการ
โอ้...วิญญาณฉันขอเพียงเธอที่เป็นคนที่สำคัญสำหรับฉันตลอดไป
ประคองมือของเธอขึ้นอย่างนิ่มนวล
ให้เชิญชวนเปิดตลับที่ใส่แหวนเพชรวงใหญ่
ก่อนที่จะกล่าววาจาที่กลั่นออกมาจากหัวใจ
เออ...แต่งงานกับผมได้ไหม..ครับคนดี
24 กุมภาพันธ์ 2547 19:25 น.
เจรนัย
พี่หมายมอบตัวแล้วแม่แก้วตา
เจ้าจะลงอาญาว่าเยี่ยงไร
หรือจะฟ้องร้องข้าว่าอื่นใด
เจ้าทรามวัยแถลงไขให้ได้ความ
ต้องจำคุกกี่ปีบอกพี่หน่อย
ต้องถูกปรับนับร้อยหรือจึงถาม
พระฏีกาตัดสินสิ้นบทความ
เจ้าคนงามเขาตัดสินว่าเยี่ยงไร
คดีนี้ความพี่ใหญ่หลวงนัก
จะลดทอนแบ่งหักก็มิได้
ผู้ต้องหาอย่างพี่มีโทษตาย
ข้อหารักเจ้าเกินไปไม่น่าเลย...
23 กุมภาพันธ์ 2547 21:30 น.
เจรนัย
มาร้อยแก้วร้อยกรองเป็นมาลัย
คารวะครูไทยกวีศรี
มาร้อยเรื่องร้อยราวเป็นมณี
บรรณาการครูกวีศรีแผ่นดิน
เมืองสยามเมื่อยามสงบศึก
กลอนล้ำลึกเกิดได้ไม่รู้สิ้น
แม้จับดาบฟาดฟันชีพอาจิณ
แต่ร่ายกลอนใฝ่ถวิลยังงดงาม
แม้กาลล่วงเลยผ่านยุคสมัย
ความวิไลยังแทรกซึมทั่วสยาม
อันชนไทยไม่สัดทัดเรียงร้อยความ
เขาจะหยาบแสนต่ำช้าไม่มีดี
หน้าส่วนตัว
922
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจรนัย
