9 พฤศจิกายน 2552 13:46 น.
เจรนัย
สยามประเทศเขตฟ้าอาณาเขต
ช่างวิเศษหนักหนาอัธยาศัย
ไทยดำรงไว้ซึ่งศิวิไลท์
นานาชาติลือไกลว่าไทยดี
มิเคยปัดล้างบางคนต่างถิ่น
ยังปล่อยให้ทำกินเป็นสินศรี
ใครใคร่ค้าช้างค้าเป็นสัตย์พลี
ชาติไทยนี้ของเราจึงร่มเย็น
แต่แม้ไทยอารีเป็นที่ตั้ง
แต่ก็ยังมีเหตุให้รู้เห็น
เป็นคนไทยแท้แท้มิอยากเป็น
เข้าประเด็นเป็นเขมรพัฒนา
ไม่ยอมรับความผิดคิดให้ร้าย
จึงได้หมายเสียหายให้มากกว่า
ชูเชิดให้ดีเด่นกัมพูชา
มามากกว่าถิ่นไทยที่ดำรง
ด้วยเพราะตนหวังผลและอำนาจ
ที่บังอาจโกงกินอย่างลุ่มหลง
จึงต้องหนีอาญาไม่อาจคง
คอยชักยงยายใยไทยแตกคอ
เรียกคะแนนความสงสารโดนกลั่นแกล้ง
แต่ไม่เคยหวงแหนถิ่นไทยหนอ
อีกไปเป็นมือขวาเขายกยอ
หมายทำร้ายไทยรอให้จมลง
นี่หรือผู้ที่เคยนำประเทศ
อันวิเศษที่ใครเขาประสงค์
หรือแท้เพียงนายทุนที่อาจอง
ขายได้ลงประเทศไทยไม่กี่ตังก์
แล้วคนไทยจะเล่นตามเขาไหม
คนอะไรทำไทยไม่สุขสันต์
ถึงเวลาสามัคคีแล้วผ้องกัน
เพราะไทยนั้นไม่ใช่คนคนเดียว
26 กุมภาพันธ์ 2552 17:06 น.
เจรนัย
ความรักแท้ใช่แพ้ความใกล้ชิด
อยู่ที่จิตคิดถึงกันหรือไม่
แค่ความห่างใช่สร้างให้เปลี่ยนใจ
อันความไกลมีค่าเท่านั้นเชียว
ชอบถือโทษโกรธเวลาให้แปรเปลี่ยน
ตนเองเพี้ยนเปลี่ยนแปลงจนตัวเหนียว
ไม่ติดต่อไถ่ถามตามความเดียว
จะไปเกี่ยวรักไว้ได้อย่างไร
มานั่งเศร้าเหงาหงอยโทษนู่นนี่
ดูดีดีคนผิดอยู่ที่ไหน
ปลูกต้นรักต้องมีความใส่ใจ
ใส่ปุ่ยได้รดน้ำพรวนดินดี
เติมความรักให้กันเพิ่มความสุข
ไม่ต้องรุกพอเบาเบาเอาแฮปปี้
ไม่เจอหน้าก็ทำได้เป็นสิ่งดี
ความรักนี้เติมหวานหน่อยก็สบาย
เลิกโทษอื่นเป็นจุดจบของความรัก
มั่นเติมรักรักก็จักไม่สลาย
รักดีดีรักนานนานรักไม่คลาย
รักนี้ได้ ไม่มีแพ้ระยะทาง...
16 ตุลาคม 2551 12:01 น.
เจรนัย
1
เขาบอกว่าสามสิบปีกรุงเทพจม
น้ำท่วมถมมิดหัวเจ็ดเมตรกว่า
ใครได้ฟังข่าวนี้หัวเราะร่า
แล้วกล่าวว่ามันจะจริงได้อย่างไร
2
ไปกล่าวโทษคนบอกว่าพูดมั่ว
แล้วมากลัวเศรษฐกิจจะพังใหญ่
เพราะกรุงเทพเมืองหลวงศิวิไลซ์
ขืนเป็นเหตุเกิดอะไรแย่พอดี
3
คำเตือนนี้ไม่เข้าหูคนเมืองหลวง
แต่ไม่ใช่เรื่องดวงดูบัดสี
วิทยาศาสตร์ยืนยันมาดิบดี
เวลานี้กรุงเทพใกล้จะจม
4
เหนือกว่าน้ำทะเลไม่เท่าไหร่
แถมเสียไปเพราะเป็นดินทับถม
โดนน้ำเซาะตลิ่งพังแทบระบม
คนยังนึกนิยมว่าไม่จริง
5
อาจจะไม่หนักหนาเช่นทำนาย
แต่เป็นเหตุที่เกิดได้ควรสุงสิง
เตรียมตัวก่อนเรื่องราวจะเกิดจริง
อย่าละทิ้งว่าใช่เรื่องอันใด
6
ถ้าเกิดแล้วแก้ทันนั้นก็ดี
ถ้าไม่เกิดแต่เรามีก็ดีใหญ่
ไว้ป้องกันเผื่อฉุกเฉินเกิดอะไร
เตรียมไว้ได้เสร็จสรรพกระบวนความ
7
อย่ามามั่วหาว่าจริงหรือไม่
ไม่มีใครตอบได้ซึ่งคำถาม
อนาคตเป็นเรื่องของนิยาม
ต้องได้ข้ามผ่านพ้นจึงเห็นตัว
8
ยอมรับก่อนว่ากรุงเทพใกล้จบแน่
แต่ทางแก้มีไหมหาให้ทั่ว
ใช้สติบวกปัญญาลบหวาดกลัว
ฟื้นกรุงเทพให้ลอยตัวด้วยกันเทอญ...
15 ตุลาคม 2551 12:27 น.
เจรนัย
1
สวัสดีครับ "คุณความรัก"
เราทักทายกันอยู่สักพักใหญ่
"คุณความรัก" มนุษย์สัมพันธ์ดีเสียนี่กระไร
รู้จักใครไปทั่วดูมีความสุขจริงๆเชียว
2
หลายคนมี "คุณความรัก" อยู่ใกล้ตัว
เลยรู้สึกว่าตัวเองไม่กลัวความโดดเดี่ยว
ส่วนหลายคนก็ไขว่คว้า "คุณความรัก" มากลมเกลียว
แต่บางครั้ง "คุณความรัก" ก็เที่ยวมองไม่เห็นเสียร่ำไป
3
"คุณความรัก" ชอบอยู่ใกล้กับคนมีความสุข
และจะช่วยทำให้สุขมากขึ้นกันไปใหญ่
ทั้งที่เป็นคู่รักครอบครัวหรือเพื่อนฝูงที่รู้ใจ
คุณความรักจะช่วยให้มีความทรงจำดีๆให้จดจำ
4
แต่บางครั้งคุณความรักก็ต้องเศร้าสร้อย
เพราะเป็นบ่อยที่ความรักจะสร้างความเจ็บช้ำ
เมื่อเวลาผ่านไปหลายๆคนก็ตีตัวห่างจากสิ่งที่"คุณความรัก" ทำ
แล้วก็พาลโทษและพร่ำว่าเป็นเหตุผลที่สมควร
5
"คุณความรัก" ไม่เคยเป็นต้นเหตุให้ใครต้องปวดร้าว
แม้ข่าวคราวจะยืนยันเช่นนั้นอย่างไม่เหหวน
แต่ลองคิดอีกที นั่งดีๆ และทบทวน
ต้นเหตุแห่งความเรรวนเกิดจาก "คุณไม่เข้าใจกัน"
6
ผมไม่ค่อยได้เจอ "คุณไม่เข้าใจกัน" นัก
เพราะรู้จักทำความเข้าใจกับทุกสิ่งที่ผกผัน
"คุณไม่เข้าใจกัน" นั้น ชอบเข้าไปยุ่งกับทุกเรื่องในแต่ละวัน
ยิ่งคนที่ไม่ถูกกัน "คุณไม่เข้าใจกัน" ก็จะทำให้พวกเขาแตกคอ
7
ไม่มีใครเคยโกรธ"คุณไม่เข้าใจกัน"
เพราะทุกคนเชื่อว่านั่นคือเรื่องที่คิดพิจารณากันแล้วหนอ
ว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วมีเหตุผลสนับสนุนได้เพียงพอ
ไม่รีรอใคร่ครวญว่าอาจเป็นสิ่งที่คิดเอาเองอยู่ฝ่ายเดียว
8
แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะเชื่อ "คุณไม่เข้าใจกัน" เสียทั้งหมด
หลายคนยังจำจดเรื่องราวที่หลุดพ้นจากความโดดเดี่ยว
ที่ "คุณความรัก" ได้ช่วยเหลืออย่างมากมายกันเลยเชียว
จึงกลมเกลียวยอมรับเหตุผลของกันและกัน
9
พยายามลดและถอยคนละก้าว
เพื่อเรื่องราวที่เป็นอยู่ได้สุขสันต์
มีปัญหาก็แก้ไปด้วยความรักที่มอบให้กันอยู่ทุกวัน
สิ่งเหล่านั้นคือสิ่งที่ "คุณความรัก" อยากให้กับทุกๆคน
10
แล้วตอนนี้พวกคุณกำลังคบใครหรือ
"คุณความรัก" หรือถือ "คุณไม่เข้าใจกัน" เป็นเพื่อนในทุกหน
ไม่มีใครสามารถบอกได้หรอกเพราะเป็นเรื่องของคนแต่ละคน
แต่อยากรู้ว่าเหตุผลของการเลือกคบคืออะไร
11
หลายคนอาจบอกว่าเคยคบกับ "คุณความรัก" นั้นมาก่อน
แต่ก็ทิ้งเพราะ "คุณไม่เข้าใจกัน" มาสอนให้รู้ซึ้งถึงเรื่องใหญ่
แต่หลายคนอาจบอกว่าคบกับ "คุณไม่เข้าใจกัน" มานานไป
แต่สุดท้าย "คุณความรัก" ก็ทำให้ได้เข้าใจกัน
12
เรื่องของ "คุณความรัก" กับ "คุณไม่เข้าใจกัน" นั้นดูน่าขัน
แต่ทุกวันก็ทำให้ทุกคนสร้างสรรค์จนเกิดเป็นเรื่องใหญ่
เหลือแต่ว่าจะเป็นขาวหรือดำเมื่อทุกคนเลือกคบใคร
ถึงอย่างไรผลของมันก็เป็นเรื่องทั่วไปของคุณทั้งสองนี้อยู่ดี...
15 ตุลาคม 2551 10:35 น.
เจรนัย
1
นับวันฉันจะแก่ตัวลงไปเรื่อย เรื่อย...
เริ่มจะเหนื่อยกับชีวิต ทั้งที่มันคือสิ่งที่เคยทำอยู่เสมอ
ณ โต๊ะตัวนี้ เก้าอี้ตัวนั้น ที่เคยแต่งเติมเรื่องราวที่ได้เจอ
นี่ฉันเผลอ คิดอะไร ไร้สาระไม่ได้ความ
2
นั่งเงียบ เงียบ มองดูเวลาที่ผ่านไป
แล้วหัวใจของฉัน มันก็เริ่มตั้งคำถาม
อะไรคือสิ่งที่ฉันวาดหวังไว้ เมื่อครั้งยังเยาว์และเดินตาม
เป็นคำถามที่ฉันลืมคำตอบไปแล้วตั้งนานนม
3
แล้วสิ่งที่ทำนี้ไม่ใช่สิ่งที่ฉันหวังเอาไว้หรือ
หัวใจเริ่มสื่อสารอีกครั้ง ราวกับมันต้องการจะทับถม
ก็รู้อยู่ว่าที่ทำอยู่นี้คือวังวนแห่งชีวิตที่อยู่ในโคลนตม
ต้องหาเช้ากินค่ำนั่งข่มทำงานแลกกับเศษเงิน
4
แล้วทำไมถึงไม่เลิกแล้วไปตามหาสิ่งที่หวังไว้เสียล่ะ
ดูสิใจยังจะถามซี้ซั้วไม่กลัวตัวเองจะขัดเขิน
ถ้าตามหวังไปแล้วไม่ได้อะไรกับมาคงย่ำแย่เสียเหลือเกิน
ที่จะเดินต่อไปบนโลกใบนี้ได้อย่างที่มั่นคง
5
แต่โอกาสของชีวิต ก็ไม่ได้เหลืออะไรมากมายแล้ว
หัวใจแว่วเสียงเตือนเหมือนต้องการให้ทำในสิ่งที่ประสงค์
แต่อนาคตคือสิ่งที่ฉุดรั้งเราเอาไว้ในวังวน
ให้หวาดกลัวว่าหนทางต่อไปมันจะไม่ใช่เรื่องดี
6
เอ...นี่เรากลัวว่าตัวจะแย่ลงหรือ
หรือกลัวถือว่าเปลี่ยนแปลงไปแล้วมันจะดูไม่แฮป์ปี้
นี่เรากำลังขังตัวเองในกะลาอย่างที่ทุกคนเขาทำกันน่ะสิ
แล้วสุดท้ายก็จบลงที่ตัวเองไม่มีอะไร
7
เอาล่ะ พอกันที่กับชีวิตที่เดิมๆ
ถึงเวลาเสียทีที่ฉันจะเสริมเติมแต่งเริ่มต้นชีวิตใหม่
ฉันจะเริ่มต้นความฝันของฉัน แม้ใครจะว่ามันช้าเกินไป
แต่อย่างน้อยฉันก็ดีใจในสิ่งที่ฉันจะเริ่มทำ
8
ฉันอาจยังไม่ต้องเริ่มต้นแบบพลิกฝ่ามือ
ค่อยค่อยสื่อค่อยค่อยสร้างเอาให้ฐานมันแข็งแรงและคงมั่น
จะกว่าฉันจะเห็นว่ามันไปได้ไกลกว่าที่เป็นอยู่ทุกวัน
ถึงต้องนั้นฉันค่อยเข้าไปได้อย่างเต็มตัวและแน่นอน/font>
9
อย่างไรก็ต้องมีแผนกับชีวิต
มากกว่าที่จะคิดลุยไปโดยไม่สนถึงสิ่งที่เป็นอุทาหรณ์
ถึงมันจะเป็นสิ่งที่คาดหวังแต่ก็ต้องระวังในสิ่งที่บั่นทอน
เพราะดูก่อนคนเราก็ต้องมีจุดที่อยู่ได้อย่างพอใจ
10
และถ้าวันนั้นฉันได้ย้อนมามองในวันนี้
อาจจะคิดว่าโชคดีที่ได้เริ่มคิดการใหญ่
หรืออาจอยากกลับไป ณ จุดนั้นเหมือนดั่งเช่นวันวานที่ผ่านไป
แต่ก็เชื่อว่าฉันยังคงดีใจในวันคืนที่ได้สร้างสรรค์มา
11
เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นเช่นไรไม่มีใครรู้
เพราะเป็นเรื่องที่ขึ้นอยู่กับตัวเองในความต้องการจะค้นหา
เวลาอาจไม่เคยคอยท่าใครใครตามอย่างที่เคยเป็นมา
แต่ก็ไม่เคยจะช้ากว่าความใฝ่ฝันที่ต้องการจะกระทำ
12
จะเริ่มช้าเริ่มเร็วหรือเล็กใหญ่
ไม่สำคัญกว่าอะไรที่จะสามารถทำให้ได้นึกย้ำ
ใจอยากเริ่มเริ่มด้วยใจใฝ่ที่จะกระทำ
เป็นเสียงร่ำร้องสุขใจหาค่าได้กว่าคิดพิจารณา...
หน้าส่วนตัว
1270
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจรนัย
