24 เมษายน 2546 18:06 น.
เจนนี่
พอหน้าท้องของเเม่เริ่มป่องออก
พ่อก็อยากให้ลูกเป็นด็อกเตอร์
ย่าก็อยากให้หลานเป็นนายอำเภอ
แต่ต้องเก้อ หมอบอกเเม่เเค่ลงพุง
23 เมษายน 2546 13:28 น.
เจนนี่
หัวเราะ
ทั้งที่ร้องไห้
ฉันนี่แหละทำได้
เชื่อไหม
ชินชาแล้ว
กับการทำใจ
ยิ้มแย้มแจ่มใส
ทั้งที่หัวใจยับเยิน
23 เมษายน 2546 13:26 น.
เจนนี่
ตะกร้าหวายสีขาว
บรรจุดาวแห่งความฝัน
เราสองมาช่วยมากัน
แขวนดาวนั้นคู่จันทรา
เกี่ยวก้อยมาร้อยดาว
ให้เต็มราวบนท้องฟ้า
เรียงรายสุดสายตา
เป็นคำว่าฉันรักเธอ
23 เมษายน 2546 13:20 น.
เจนนี่
ชอบรอยยิ้มที่น่ารัก
ชอบเสียงทายทักที่สดใส
ชอบความอ่อนโยนในหัวใจ
ชอบนิสัยจริงใจของเธอ
ชอบที่เธอเปิดเผยและเรียบง่าย
ชอบการแต่งกายที่ไม่ฟุ้งเฟ้อ
ชอบดวงตาจริงจังของเธอ
ชอบมากยังงี้สิเออจึงเผลอใจ
23 เมษายน 2546 13:12 น.
เจนนี่
.....กริ๊ง กริ๊ง สองสามทีเสียงโทรศัพท์
วิ่งฉับๆเข้าไปรับฮัลโหลหนา
เสียงใครกันเอ๊ะ! ไม่คุ้นเลยพี่ยา
เขาบอกว่าขอสายคุณกันหา
ฉันนิ่งคิดบ้านฉันใครชื่อนี้
แล้วเร็วรี่บอกไปไม่มีหนา
เขายืนยันนอนยันว่ามีนา
ท่าจะบ้าบอกแล้วไงว่าไม่มี
น่าสงสัยจะเป็นพวกโรคจิต
ฉันเลยคิดแก้เผ็ดกลับไปซะที
แต่ชักงงฉันอยู่บ้านใครกันนี่
เอาละซีบ้านเพื่อนเราซวยแน่ตู