...ลิ่วลิ่วปลิวตามลม...

เจน_จัดให้

ลิ่วลิ่วปลิวตามลม...ใจเอ๋ย           เปลี่ยวเปล่าเศร้าตามเคย...ค่ำนี้ 

จับจ้องมองฟ้าไกล...ไร้เดือน       เหมือนรักผลักไสพ้น...เกินค้น...ใจเธอ 

.............................................. 

เปาะแปะแฉะชื่นชื้น...ฝนพรำ      หยดย้ำซ้ำรอยคำ...พร่ำเพ้อ 

แววตาเคยอาทร...ก่อนนี้              ไม่มีแล้วความอุ่น...กรุ่นเกื้อ...เหลือไว้ 

.............................................. 

หากย้อนเวลากลับไป...วัยวัน        อยากให้เราเดินสวนกัน...อย่าใกล้ 

เพียงคนพบเจอนั้น...ผันผ่าน        จากกันคงไม่ทรมาน...เนินนาน...ป่านนี้ 

............................................. 

ไม่สนิทชิดใกล้...ไหวหวั่น              ไร้ฝันร่วมใฝ่...ใจเหม่อ 

ไม่นึกรู้สึกห่วง...ยามห่าง                ไร้รอยทางน้ำตา...ว้าเหว่...เดียวดาย 

.............................................. 

คำตอบของหัวใจ...ใช่คนที่รอรึเปล่า?

เป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่รอคนที่คุณต้องการ (ดีกว่าตัดสินใจไปกับใครสักคนที่ว่างอยู่)

เป็นเรื่องดีที่สุดที่จะรอคนที่คุณรัก (ดีกว่าตัดสินใจไปกับใครสักคนที่อยู่แถวนั้น)

เป็นเรื่องดีที่สุดที่จะรอคนที่คุณคิดว่าใช่เลย (เพราะชีวิตช่างแสนสั้น  สำหรับเวลาที่สิ้นเปลืองไป...กับคนที่ไม่ใช่เลย)

คงจะดีถ้าได้เจอคนที่เขารักคุณจริงในภายหลัง  เพราะมันย่อมดีกว่า  การได้เจอคนที่สัญญาว่าจะ"รัก"คุณ  แต่ในไม่ช้าเขาก็ "จากไป"

อย่าพยายามแสร้งทำให้คนอื่นประทับใจ  เพื่อที่เขาหรือเธอจะได้มาหลงรักคุณ เพราะถ้าทำแบบนั้น  คุณจะถูกตั้งความหวังไว้ว่า...มันจะต้องเป็นแบบนั้นตลอดไป

โชคชะตา...บอกถึงคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา
แต่หัวใจ...บอกถึงคนที่จะอยู่กับเราตลอดไป



บางทีกว่าที่ใครบางคนจะรู้ใจตัวเอง...มันก้อทำให้ใครอีกหลายคนต้องเจ็บปวด... 

เราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำร้ายกัน...หากไม่ใช่ก้ออย่าฝืนใจรัก...ก้อแค่นั้น...


ปล.กราบขออภัยคุณครูภาษาไทยทุกท่านด้วยจ้า...กลอนอาจไม่อยู่กับร่องกับรอยเหมือนกับชื่อกลอน ไม่ถูกต้องตามฉันทลักษณ์  หากไม่ถูกใจประการใดก้อโปรดเลยผ่านไป   ไม่ต้องเม้นท์   หรือคิดถึงมันอีก  เพียงแค่ปิดหน้านี้ก้อเท่านั้น...ขอบคุณค่ะ