28 สิงหาคม 2551 20:25 น.
เจน_จัดให้
เดิน เดิน เดิน เดินไปในป่ากว้าง
แม้หนทางลำบากยากแค่ไหน
เดิน เดิน เดิน เดินต่อไม่ท้อใจ
แม้อีกไกลยังก้าวไปไม่รั้งรอ
........................
ผ่านทางชันหันมองสองฝั่งฟาก
หายเหนื่อยยากชมไพรทิวไผ่อ้อ
มีสายลมพรมพัดสะบัดพอ
เจ้าแมงปอล้อลมพาชม "ภู"
.........................
แวะพักเพิงริมทางค่อยวางของ
"ไข่ปิ้งสอง"สั่งไปให้ป้ารู้
แถมมะเฟืองเหลืองลูกให้ลองดู
นี่นะหนูของป่าป้าเก็บมา
..........................
ซึ้งน้ำใจแกนักรักลูกหลาน
จึงบอกผ่านขอไข่ใบที่ห้า
เอาว่าเหมาแล้วกันนะป้าน๊า
แล้วบอกลาป้าอวยพรก่อนจะไป
.........................
เดิน เดิน เดิน เพลินได้ไม่ถึงโล
ไข่ครึ่งโหลก็ทำพิษเอาจนได้
ถึงซำแฮกดันอ้วกแตกไม่เหลือไร
ที่ยัดใส่ก็หมดไส้ในทันตา
..........................
จึงนั่งพักสักหน่อยค่อยเดินต่อ
เพื่อนเออออรอกันไปซำหน้า
พอหายมึนตะวันเที่ยงใกล้เบี่ยงมา
รีบดีกว่าเดี๋ยวจะค่ำย่ำราตรี
..........................
.........................
to be continue
คิดถึง คิดถึง ภูจัง...มีเค้าว่าจะได้ไปอีกงัยไม่รู้ดิ๊....
2 สิงหาคม 2551 10:11 น.
เจน_จัดให้
เจ้าหัวใจดวงน้อยยังคอยถาม
ด้วยนึกคิดติดตามในความหมาย....
ท่ามหนทางโดดเดี่ยวและเดียวดาย...
มีดีร้ายให้เธอพบประสบมา....
เธอยังมีสุขใจไร้ความทุกข์...?
ยังสนุกตามวิถีหรือเปล่าหนา...?
หรือมีไม่สบายบ้างบางเวลา...?
แล้วข้าวปลากินหรือเปล่าทั้งเช้าเย็น...?
ทุกถ้อยถามนิยามตามคิดถึง
จากใจหนึ่งหวังหนึ่งใจจะได้เห็น
ความรู้สึกลึกเร้นเช่นเคยเป็น
ยังคงเน้นคำว่าเรา...โปรดเข้าใจ
แม้ห่างหายนานเนิ่นจนเกินนับ
ไม่เคยปรับเปลี่ยนใจไปไหนไหน
คลื่นความห่วงยังชัดแจ้งแสดงไป
ผ่านเสียงเพลงนี้ไง...ฉันให้เธอ...
เพลงประกอบ : จะได้เจออีกไหม Ost.Friendship
................................................
แวะมาฝากเพลงแทนใจ...แม้ไม่เจอแต่ยังคิดถึงเสมอน๊ะ
เธอมีวันที่ดี...ฉันก้อมีความสุข...แค่นี้หล่ะ
^_^
ปล.ไม่ทราบว่าได้ยินเพลงประกอบกันหรือเปล่าถ้าได้ยินหรือไม่ได้ยินยังงัยบอกด้วยนะจ๊ะ....หุหุ