28 เมษายน 2550 22:32 น.
เจน_จัดให้
หยดน้ำตา...รินล้ากว่าจะสิ้น
ช่างร้อยลิ้นปลิ้นปล้อนกะล่อนหนักหนา
รักเพียงหลอกให้ช้ำชอกยอกอุรา
ทำไมหนาช่างใจร้าย...ทำลายกัน
..........................
เคยบ้างไหมคิดถึงใจของใครบ้าง
มาสรรค์สร้างอ้างว่ารักแล้วเปลี่ยนผัน
เพียงของเล่นเพื่อเซ่นใจไปวันวัน
ไม่คิดฝันให้เรานั้นผูกพันจริง
..........................
จะมีไหมสักนาที่ที่จริงใจ
จะมีไหมในวันใดไม่ทอดทิ้ง
จะมีไหมสักอุ่นไอให้พักพิง
หรือทุกสิ่งที่เพริศพริ้งใช้อ้างอิง....เพียงหลอกตา
.........................
กว่าจะรู้และดูโลกที่เป็นไป....
กว่าครึ่งใจก็ลอยไกลเกินไขว่คว้า
กว่าจะกลับตัวได้ก็เสียเวลา
กว่าจะมาเป็นคนเก่า...ก็เศร้าตรม
........................
จบและจากกันไปในวันนี้
ลืมซะเถิดวันคืนดีดีที่สุขสม
ลืมซะเถิดสิ่งที่เกิดทำทุกข์ระทม
บอกตัวเองว่าแค่เพียงล้ม...เพราะอารมณ์ใจ
........................
..................
...........
.......
......ใครสามารถฟังเพลงได้ก็ร้องตามได้เลยนะจ๊ะ หุหุ....
25 เมษายน 2550 13:19 น.
เจน_จัดให้
อย่าหวั่นไหวกับสิ่งใดที่รอบรอบ
อย่าหวาดกลัวในกรอบขอบความหวัง
อย่าคิดท้อต่อหัวใจจนไร้กำลัง
หากเพียงครั้งที่พลาดพลั้งเกินรั้งใจ
..........................
อย่ากังวลแม้หนทางจะต่างกัน
เพียงใจเธอยังมีฉันคงมั่นไว้
อย่าไปแคร์แม้โลกจะเปลี่ยนไป
แค่รู้ไว้....ทั้งหัวใจให้เธอคนเดียว
...........................
ตราบเท่าใดที่หัวใจเธอให้ฉัน....
ตราบเท่านั้นทุกความสัมพันธ์ยังแน่นเหนียว
ตราบเท่าใดที่เราใช้ใจดวงเดียว.....
ตราบเท่านั้นจะไร้คำว่าโดดเดี่ยวและเดียวดาย
...........................
ตราบเท่าใด.....จะไร้สิ้นไม่อาจรู้
ตราบเท่าใด.....รักยังอยู่ไม่จางหาย
ตราบเท่าใด.....ยังมีเธอเคียงข้างกาย
ตราบเท่านั้น....ทุกลมหายใจมีให้เธอ
............................
ไม่รู้จะสิ้นสุดเมื่อไร....แค่รับรู้ความอบอุ่นที่เธอให้....ไม่ว่าเมื่อใด....ก็สุขใจเกินพอ....ขอบคุณสำหรับวันเวลาดีดีที่แบ่งปัน
22 เมษายน 2550 13:18 น.
เจน_จัดให้
ในวันเวลาที่เงียบเหงา...
เธอกำลังเศร้าใจอยู่ใช่ไหม
น้ำตากี่พันหยด...ที่หยาดรดอยู่ในใจ
เจ็บปวดเพียงใด...ฉันรับรู้ได้ไม่ยากเย็น
............................
แม้ในวันที่ฟ้าสดใส....
แต่ภายในหัวใจไม่เป็นอย่างที่เห็น
ในรอยยิ้มแฝงไว้ด้วยความลำเค็ญ
ความเจ็บปวดยังชัดเจนอยู่ในใจ
............................
ในวันที่อากาศหนาว...
เธอกำลังรวดร้าวอยู่ใช่ไหม
เสียงหัวใจแผ่วผิว...ที่หวิวไหว
ล้าสั่นจากข้างใน...บ่งบอกไว้ในแววตา
............................
แม้รักนั้นมันร้ายทำลายใจ
อย่าหมดแรงหมดไฟที่ใฝ่หา
สักวันหนึ่งรักดีดี...ต้องมีเข้ามา
เชื่อฉันเถิดหนา...สักวันหนึ่งฟ้าต้องเห็นใจ
.............................
เพลงประกอบ :
Pass the Love Forward : บอย โกสิยพงษ์
20 เมษายน 2550 17:03 น.
เจน_จัดให้
ในวันที่หัวใจอ่อนแอ
ท้อแท้และแพ้พ่าย
ใจเคยแกร่งแข็งเพียงใด
ละลายได้ด้วยสายน้ำตา
..................
หากเลือกได้ในเวลานี้
จะไม่ขอมีหัวใจซะดีกว่า
ไม่รับรู้ความรักที่ทักมา
ไม่อยากเข้าใจคำว่าเอื้ออาทร
...................
จะขอเป็นเช่นคนไร้หัวใจ
ไร้ผู้ใดหรือว่าใครให้เก็บซ่อน
ไร้รู้สึกห่วงหาและอาวรณ์
ไร้ถ้อยคำออดอ้อนให้นอนฝันดี
...................
จะขอเป็นเช่นคนที่เฉยชา
ไม่ใฝ่หารักใดให้ใจนี้
พักหัวใจให้ว่างไว้ในสักนาที
ขออยู่อย่างโดดเดี่ยวแบบนี้...ลำพัง
...................
เวลาเพื่อนมันอกหักชอบมาบอกว่า...ที่ใดมีรักที่นั้นมีทุกข์...มันก็ไม่รู้ว่าจะจริงมากน้อยแค่ไหน....เลยคิดว่าถ้าหัวใจไร้รักก็คงไร้ทุกข์อ่ะมั๊งงงง.......
20 เมษายน 2550 08:26 น.
เจน_จัดให้
ขณะวันเวลาดำเนินไป....
ขณะใจเวียนว่ายอย่างไหวหวั่น
ขณะล้าสิ้นแรงเคยแกร่งกลั้น
ขณะนั้น...ฉันจึงมองเห็นสิ่งสำคัญในใจ
........................
เคยไหม?...ที่ใจไม่คิดถึง
คนเคยซึ้งซึ่งเคยรักกว่าใครไหน
คนเคยกอดพรอดพร่ำยามร่ำไห้
คนเคยปลอบโอบกอดหัวใจ...ยามร้อนรน
........................
เคยไหม?...ลืมได้ในทุกสิ่ง
ในความเป็นจริง...ทำได้ไหมสักหน
ด้วยความรักแน่นสลักในตัวตน
ไม่อาจผ่านพ้นจากวังวนของหัวใจ
........................
เพียงหนึ่งสิ่งสะกิดให้คิดถึง
เพียงเสียงหนึ่งที่เคยซึ้งเมื่ออยู่ใกล้
เพียงหนึ่งภาพทาบทอก่อในใจ
เพียงหนึ่งคนที่ยังคงไว้...ไม่ว่านานเท่าไร...คือเธอ
.........................
มันเป็นแค่เพียงอารมณ์วูบเดียว...เกิดประด๋าวประเดี๋ยวก็จางหาย...หลงเหลือไว้เพียงแต่รอยร่ำไห้...กับความทรงจำในใจที่อยากลืม
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
หน้าส่วนตัว
1007
