20 กันยายน 2549 06:38 น.
เจน_จัดให้
กลิ่นไอดินยามฝนซาพาใจคิด
โอ้ชีวิตช่างสับสนเป็นหนักหนา
ไม่รู้ทำไมจึงต้องแข่งขันและไขว่คว้า..
ให้เหนื่อยล้ากายใจไม่หยุดเลย
......
เพราะสุดท้ายยามชีพวายคลายทุกสิ่ง
ก้อต้องทิ้งปล่อยว่างและวางเฉย
ไม่สามารถเอาติดตัวไปได้เลย
กับทุกสิ่งที่เคยเป็น....ของเรา
.......
เพราะทุกสิ่งต้องคืนให้กับผืนดินผืนฟ้า
ให้กับดอกไม้ใบหญ้าและขุนเขา
ไม่มีความเป็นตัวเรา...ของเรา
ไม่มีความเศร้าและเหงาอีกต่อไป
.......
คงเหลือไว้เพียงความดีให้กล่าวถึง
ให้ผู้คนได้ตราตรึงไม่ว่าวันไหนไหน
เพราะฉะนั้นทำดีได้ดียังคงมีไว้
เป็นความสัจจริงจากใจใคร่เชิญชวน
แม้ไม่มีใครเห็นไม่เป็นเช่นไร
แค่เรารู้อยู่แก่ใจให้สุขขี
แค่ได้รู้ว่าทำแล้วในสิ่งดี
ชีวิตนี้ก้อมีคุณค่าน่าจดจำ
19 กันยายน 2549 14:31 น.
เจน_จัดให้
เมฆน้อยลอยเล่นเด่นท้องฟ้า
ฝูงนกเริงร่าท้าแดดสีแสดใส
รุ้งสีงามยามฝนจางกางกั้นไว้
แต่ไม่อาจขว้างหัวใจให้คิดถึงเธอ....
ตกบ่อยจิ๊งงฝนเนี่ยตกตอนจะกลับบ้าน น้ำก้อท่วมรถก้อติด โอ้ชีวิต...แต่ยังงัยก้อคิดถึงทุกคนเด้อ.....
17 กันยายน 2549 14:48 น.
เจน_จัดให้
เราอาจสับสนกับความรู้สึกที่มีต่อกัน
กับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้
กับวันวานที่ผ่านไป...กับสิ่งดีดี
กับวันที่เราหวั่นไหวกับหัวใจของกันและกัน
.......
เราอาจไม่แน่ใจในสิ่งที่ใจซ่อนอยู่
เราอาจไม่ต้องคบกันอย่างคู่รักคนไหนๆ
เราอาจไม่ต้องสนใจว่าใครคิดอย่างไร
เพราะมันไม่สำคัญว่าเราคบกันแบบไหน...ขอแค่ใจเราเป็นสุขก้อเพียงพอ
--------
วันเวลาและสถานการณ์อาจทำให้ใจเราสับสน...มันจึงยังไม่มีบทสรุป...ไม่มีนิยามคำใดกับความสัมพันธ์...แต่จะสำคัญอะไรกับบทสรุปขอแค่ในวันนี้มีความสุขและอบอุ่นใจก้อเพียงพอแล้ว...เพราะมันอาจจะเหนื่อยเกินไปที่จะรอถึงวันสุดท้าย หรือมันอาจไม่มีวันนั้น...
15 กันยายน 2549 07:48 น.
เจน_จัดให้
รักนะ...รักนะ... พาใจสั่น
เธอแกล้งบอกกันให้หวั่นไหว
หรือคำนั้นมันออกมาจากไจ
ฉันยังคงสงสัยช่วยบอกได้ไหมเธอ
....
โปรดอย่าดีกับฉันเกินไป
เพราะมันอาจทำให้ใจฉันพร่ำเพ้อ
อย่าบอกว่ารัก...หากมันไม่ได้ออกมาจากใจของเธอ
เพราะอาจทำให้ฉันต้องเจอความเจ็บปวด หากรู้ความจริง
....
โปรดจำไว้ว่าฉันก้อมีหัวใจ
ยังคงมีความอ่อนไหวในความเป็นผู้หญิง
อยากมีรักแท้ให้แก่ใจได้พักพิง
อยากเป็นผู้หญิงที่เธอรักอย่างจริงใจ
....
หากเธอเองตกลงจะรักกัน
และจะมีฉันเพียงคนเดียวเท่านี้
ฉันก้อพร้อมมอบใจที่มี
ให้เธอคนนี้คนเดียวตลอดไป
14 กันยายน 2549 15:52 น.
เจน_จัดให้
คนรักกันอยู่เคียงกัน
แต่ไม่เคยเห็นความสำคัญของฉันซักเท่าไร
อยู่กันไปเพื่อรักษาหน้าตากับใครๆ
แล้วมันจะมีค่าอะไรใคร่บอกที
.....
ทำดีเท่าไหร่ไม่เคยเห็น
แต่เรื่องเล็กก้อดันยกให้เป็นเรื่องใหญ่
หาเรื่องทะเลาะกันร่ำไป
เธอเป็นอะไรทำไมถึงไม่เหมือนเดิม
.....
เธอคงลืมตัวตนที่เคยเป็น
หรือที่ฉันเห็นมันคือเนี้อแท้
หรือเพราะเธอเองก็ไม่เคยแคร์
เพราะฉันมันก็แค่คนที่ผ่านมา...แล้วก็ผ่านไป
555+ อารมณ์ไหนไม่รู้อ่ะงงตัวเองเหมือนกัน
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
หน้าส่วนตัว
3290
