...............บนเส้นทางยาวไกล................. ......พานพบสิ่งมากมาย...วุ่นวาย...สับสน.... ......ผ่านร้อนหนาว...เหงา...เศร้า...ทุกข์ทน... ......ผ่านสุขสม....รื่นรมย์.....เพาะบ่มหัวใจ..... ....................................... แม้จะได้พบเจอสิ่งต่างๆ แต่ใจกลับอ้างว้างไม่สดใส เพราะใจติดกับอดีตที่ผ่านไป จึงไม่พร้อมเปิดรับสิ่งใหม่ๆ...ที่เข้ามา ....................................... ..............บนเส้นทางเส้นนี้................ .........ยังมีเรื่องราวดีดีให้ค้นหา......... .....เพราะทุกสิ่งที่ถูกสร้างต่างมีค่า...... เหมือนกำแพงให้เราได้ฟันฝ่าข้ามไป ....................................... ขอบคุณทุกคนทุกสิ่งสรรพ์ ที่เข้ามาทักทายฉันในวันที่หวั่นไหว ขอบคุณมิตรภาพ...อาบไออุ่นที่มีให้ ขอบคุณทุกความฝันใฝ่ที่ทำให้ฉันมีวันเวลาที่ดี ....................................... ขอบคุณทุกอ้อมใจที่เปิดรับ ขอบคุณทุกบทกลอนที่ขานขับตอบมานี้ ขอบคุณทุกความรู้สึกจากส่วนลึกที่มี ขอบคุณน้ำใจดีดีที่มีให้กัน ...................................... เพราะทุกสิ่งทุกอย่างคือความสุข ที่เคล้าคลุกอยู่ในทุกความสัมพันธ์ แม้อาจแตกต่างกันไปไม่สำคัญ โปรดรับรู้สำหรับฉัน....เธอนั้นคือความสุขทุกเวลา
อรุณรุ่งปรุงแต่งด้วยสายหมอก เสียงนกน้อยเย้าหยอก...กระรอกไหว กลิ่นน้ำค้างพร่างพรมห่มพฤกษ์ไพร ใบสนไหวพลิ้วไปตามสายลม.... ...................... เดินย่ำไปบนดินทรายไม่ลดละ แม้ว่าจะอ่อนล้า...แต่ใจนั้นหนาสุขสม เดิน...เดินไปเพื่อจุดหมายได้ชื่นชม เมื่อแดดร่มพระอาทิตย์ดวงกลมๆก็ลับตา ..................... ขอบคุณธรรมชาติช่างสร้างสรรค์ ให้ได้บุกบั่นฝ่าฟัน...ไปหา แม้ต้องเหนื่อยเมื่อยล้ากายา แต่ก็คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป ..................... .................ขอบคุณธรรมชาติที่เยียวยาหัวใจ ขอบคุณจริงจริง................แต่ไมทากมันกัดเราอยู่คนเดียวเนี่ย หรือมันจะกันเฉพาะคนน่ารัก.....หุหุหุ ฮา
ในแววตาก่อนเคยมีรัก อบอุ่นยิ่งนักยามมองเธอใกล้ๆ อ้อมกอดอ่อนละมุนเจือจุนใจ บัดนี้ไย....ไม่เหมือนเดิม ................. คนเก่าเขากลับเข้ามา...ใช่ไหม กำลังมีใครเข้ามาเพิ่มเสริม รักของเธอจึงได้หยุดเพิ่มเติม เมื่อคนเดิมๆกลับมาริเริ่มรักขอพักใจ .................. สำหรับเวลาที่ผ่านมา ความรักของฉันคงไม่มีค่า...ใช่ไหม เพราะไม่ว่าจะเติมใจเธอไปเท่าไร ก็ไม่อาจลบคำว่าเขาออกไปได้...จากใจเธอ .................. ถ้าหากเธอหมดใจ โปรดบอกฉันตามตรง...หยุดพร่ำเพ้อ โปรดบอกฉันตามตรง...ไม่ต้องรอเธอ บอกความจริงให้ใจหยุดละเมอรักเธอข้างเดียว .................. สำหรับคำว่ารักที่เธอให้ มันคงเป็นเพียงความรู้สึกเพียงเศษเสี้ยว มันคงไม่ได้ออกมาจากใจเธอแม้สักนิดเดียว รู้เช่นนี้แล้วเปล่าเปลี่ยวใจ....สิ้นดี ................... ..........................ตอนเธอกอดฉันหัวใจเธอกอดใคร ที่รัก......................... ..............................................เธออยู่กับฉัน .................................................. .....................และใจเธอมันยังคงเป็นของใคร อย่าฝืนเลยที่รัก................ ..............................ถ้าเธอรักใครพาร่างกายเธอตามไป............................ ........................................ไปซะไปหาคนนั้นของเธอ.....................................
เพราะเราไม่เคยเปิดใจให้กัน ทำให้ความสัมพันธ์บอบบางหนักหนา เพราะเราไม่เคยคุ้นแต่ก่อนมา ทำให้เราต้องเหนื่อยล้า...ค้นหาหัวใจ ................. เพราะฉันไม่เคยได้เข้าไปอยู่ในใจเธอ ทำได้เพียงคนพร่ำเพ้อที่อยู่ใกล้ เพราะฉันรู้ว่าเธอก็มีใครใคร จึงไม่อาจเข้าไปดูแลหัวใจเธอได้...เพียงพอ ................. เพราะเธอเองก็คงไม่ได้รับรู้ ว่าฉันเฝ้าคอยอยู่จนใจท้อ เพราะฉันโง่เองที่ยังเฝ้ารอ เพราะไม่อาจร้องขอความจริงใจ ................. เพราะในวันเวลาที่ผ่านมา มันแสนเหนื่อยล้าและหวั่นไหว ไม่อาจรู้ว่าจะมีคำว่าเราอีกนานเท่าไร เพราะไม่อาจรู้ความเปลี่ยนแปลงของหัวใจเธอ ................. "โปรดบอกฉันสักอย่างได้ไหม ว่าฉันควรทำตัวยังงัยต่อจากนี้ เรายังเป็นเหมือนก่อนหรือจากกันด้วยดี บอกกันซะในวันนี้จะได้ไม่ต้องค้างคา"
หน้าส่วนตัว
850
(หญิง) โอ้โลกนี้จะมีใครบ้างไหม
โอ้ใครหนอที่ฟ้าส่งให้เกิดมาคู่กับฉัน
โอ้ใครหนอจะมาร่วมทางสร้างสัมพันธ์
ยิ่งคิดใจยิ่งหวั่น...เพราะคืนวันผันผ่านไป
(ชาย) หากเธอหวั่นไหวในวันใด
โปรดเปิดใจมองมาทางนี้หน่อยได้ไหม
ฉันอาจไม่เลิศเลอเหมือนใครๆ
แต่มีเพียงสองมืออุ่นไว้โอบใจเธอ
ฉันเป็นเพียงผู้ชายธรรมดา
ที่หญิงทั่วหล้าอาจไม่พร่ำเพ้อ
ฉันก็เป็นเหมือนคนทั่วไปที่เธอพบเจอ
เป็นคนเซอร์ ๆ ที่เผลอรักเธอหมดใจ
ไม่ต้องเชื่อคำรักที่ฉันพร่ำบอก
เพียงเชื่อในการกระทำที่ไม่ลวงหลอก...ที่ทำให้
เพียงเชื่อว่าทุกอย่างออกมาจากข้างใน
แม้ไม่หวานซาบซึ้งใจ...แต่ตั้งใจทำให้จริงๆ
ขอเป็นเพียงสิ่งธรรมดาในโลกนี้
เป็นคนที่พร้อมมอบจะให้ในทุกสิ่ง
เป็นที่พึ่งสุดท้ายให้เธอได้แอบอิง
เป็นที่ที่เธอไม่ต้องประวิงว่าจะทิ้งกันไป
"ขอเป็นเพียงเสื้อผ้าธรรมดาพาให้อุ่น
ขอเป็นเพียงหมอนนุ่นให้เธอหนุนยามหลับไหล
ขอเป็นเพียงร่มป้องลมฝนไม่ว่าคราใด
ขอเป็นเพียงที่พักใจยามเธอไร้เรี่ยวแรง"
(หญิง)..........พูดไม่ออกอ่ะ................
(เพื่อนตัวดี)
โป้ก โป้ก โป้ก โอ้ยเจ็บนะ
ตื่นได้แล้วลืมตาเถิดยัยเจนเอ๋ย
ไปฟิตเนสมาซิเนี่ยแอบหลับเฉยเลย
นอนดึกอย่างเคยเลยฝันเอาซะที่ทำงาน
แถมฟังเพลงซึ้งอีกต่างหาก
ถึงว่าไม่อยากตื่นจากฝันหวาน
ท่าทางอยากนอนต่ออีกนานนาน
ระวังเหอะงานจะเต็มโต๊ะไม่รู้ตัว........
อ้าวตื่นก้อตื่นดิ ก้อทำตามเพลงอ่ะ เค้าว่า โอบกอดฉันไว้หลับตาผ่อนคลายให้สมฤดี เราจะบินหนี(งาน) ข้ามน้ำทะเลและแดนกว้างใหญ่.....หุหุ
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
Lovings
เจน_จัดให้ เลิฟ 1 คน
