10 เมษายน 2550 07:57 น.
เจน_จัดให้
หนึ่งชีวิตเกิดแก่และแปรผัน
ทุกสิ่งอันดั่งหมอกควันพลันสลาย
ไม่อาจยืนอยู่ยั้งทั้งเรือนกาย
เพียงหมดลมหายใจวายชีพลง
.........................
หนึ่งคุณค่าคงไว้ให้กล่าวขาน
เมื่อพ้นผ่านวานวัยกลายเป็นผง
คือความดีมีไว้ให้ดำรง
ความซื่อตรงคงไว้ในวาจา
.........................
แม้จนยากหรือมากมีสักเท่าไร
จะสูงศักดิ์ยิ่งใหญ่ใต้ผืนฟ้า
หรือจะเป็นเพียงคนธรรมดา
หนึ่งนาทีล้วนมีค่าถ้าใช้เป็น....
"มนุษย์มีคุณค่า เพียงขณะที่มีลมหายใจเท่านั้น เพราะหลังจากการตาย มนุษย์ไม่สามารถเรียกร้องค่าชดเชยสิ่งที่หายไปได้ เพราะความจริงสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลก ไม่มีใครเป็นเจ้าของถาวร แต่ผู้เดียว เป็นเพียงแค่การแวะเวียนมาใช้ร่วมกันชั่วคราว แล้วแต่ใครจะใช้มากหรือน้อยต่างกันเท่านั้นเอง"........วิถีทางแห่งการสร้างสุข : ชุติปัญโญ.......
4 เมษายน 2550 13:40 น.
เจน_จัดให้
ณ...เส้นขอบฟ้าไกล...
มีหนึ่งใครเฝ้าห่วงใยอยู่ตรงนั้น...
ในแววตาห่วงหา...และล้าสั่น...
อยู่ในมุมเงียบงัน...แห่งแสงจันทรา...
..........................
เฝ้าเก็บทุกๆความหวังดี.....
เก็บทุกๆเวลานาทีที่มีค่า....
หวังเพียงเติมเต็มฝันที่เธอมุ่งมั่นไขว่คว้า
เป็นแรงใจให้เธอยามอ่อนล้าและสิ้นแรง
..........................
ในทุกๆห้วงห้องดวงใจ....
พร้อมแบ่งปันไว้ให้เธอไม่หน่ายแหนง
ในทุกสิ่งจากใจจริงที่แสดง....
ไม่เคยคิดแอบแฝงให้เคลือบแคลงหัวใจ
..........................
ณ...ขอบของหัวใจเธอ...
จะพบฉันอยู่เสมอๆไม่ว่าวันไหน
หากอยากพักเพราะเหนื่อยนักกับสิ่งใด
ขอโปรดรับรู้ไว้...ยังมีฉันอยู่ใกล้ๆเธอ
...........................
1 เมษายน 2550 11:02 น.
เจน_จัดให้
เพียงพร่างผ่านกาลล่วงเคยห่วงหา
เพียงน้ำใสๆ...ในแววตาเพราะล้าไหว
เพียงหนึ่งคำ...เคยจดจำย้ำในใจ
เพียงพลาดไป...ให้หัวใจไปกับเธอ
............................
เพียงเท่านี้นี่หรือคือความรัก
แม้ได้พบแต่ไม่เคยประจักษ์ในความหมาย
สิ่งสวยงามตามคำบอกคือ...หลอกใช้
นี่หรือคือคุณค่าอันยิ่งใหญ่...ในความจริง
............................
เพียงสิ่งสมมติ....ไร้ตัวตน
เพียงหนึ่งคำพูดคน....ใช่ทุกสิ่ง
สัญญาจันทร์สัญญาใจใช้อ้างอิง
ช่างกลอกกลิ้งยิ่งนัก...รักลวงลวง
...........................
ไม่มีแม้ความรัก....ความจริงใจ
เป็นเพียงแค่ใคร...ที่เธอเคยหวง
เป็นเพียงแค่ใคร...ที่เธอเหนี่ยวหน่วง
เป็นเพียงหนึ่งใครที่ติดบ่วงห้วงดวงใจ
..........................
ขอสมมติว่าไม่รักเธอ.....
จะได้ไม่ต้องเผลอเพ้อให้หวั่นไหว
ไม่ต้องเจ็บเก็บความช้ำซ้ำในใจ
แต่ก็ทำไม่ได้...รักหมดใจให้เพียงเธอ
..........................
ขอเพียงหนึ่งความเมตตา....
โปรดเถิดหนา...รับข้อเสนอ
สมมติว่ารักฉันต่อไปได้ไหมเธอ
อาจต้องรอเก้อ...หรือต้องเสียใจเสมอก็ยินดี
..........................
เพลงประกอบ :JuHuaTai-JayChou
29 มีนาคม 2550 23:45 น.
เจน_จัดให้
ปั่น..ปั่นและ ปั่น
จักรยานคันน้อยนั้น...หยุดปั่นลงที่ตรงนี้
หยุดอยู่ ณ ห้องใจเธอคนดี....
ชักอยากชวนเธอคนนี้มาปั่นด้วยกัน
.......................
ป่วนหัวใจทุกครั้งที่ได้เจอ....
เหมือนใจเผลอแอบฝันถึงเธอซะอย่างนั้น
ทั้งที่ไม่รู้ว่าเธอจะคิดอย่างไรกัน....
แต่รู้ไหมสุขใจที่ได้มีเธอนั้นในฝันทุกวันคืน
.......................
ไม่อยากให้ถึงเวลาเช้า....
เพราะความเหงาอาจเวียนเข้าจนยากฝืน
อยากจะหลับอย่างนี้....ไม่อยากตื่น
อยากจะยืนเคียงข้างเธอตลอดไป...
.......................
จะขอปั่นป่วนเธอแบบนี้...
แค่อยากมีเวลาดีดี...ไม่ว่าวันไหนไหน
แค่อยากจะฝากรัก...หากเธอจักมีใจ
เธอเห็นไหมคนเดียวดาย...คนหนึ่งคล้ายๆจะรักเธอ
.......................
ไม่รู้เวลาชีวิตที่ลิขิตไว้...
จะยาวนานสักเท่าไหร่...ที่เสนอ
อาจช้าไปกว่าจะได้มาพบกับเธอ
ฉะนั้นอย่าปล่อยฉันให้พร่ำเพ้ออยู่แต่ผู้เดียว
.......................
น่านะ...มารักกัน
มาร่วมฝันรวมใจที่แหว่งเสี้ยว
ให้เป็นหนึ่งดวงใจในดวงเดียว
จะไม่ปล่อยให้เปล่าเปลี่ยวขอรับรอง
.......................
แม้ฉันอาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุด...
แต่จะขอหยุดรักที่เธอไม่มีสอง
ความจริงใจกลั่นไว้รอเธอกรอง
โปรดไตร่ตรองลองรักกันสักครา
.......................
แม้คำตอบของความรักอาจหักเห
หากลังเลก็จะไม่ว่าเธอหรอกหนา
ความห่วงใยมีให้เธอทุกเวลา...
ไม่ว่าวันนี้หรือวันหน้า...เธอยังมีคุณค่าต่อหัวใจ
.......................
เพลงประกอบ : รหัสหัวใจ (ประกอบละครรหัสริษยา)
28 มีนาคม 2550 13:21 น.
เจน_จัดให้
หากชีวิตขีดเขียนให้เวียนว่าย
ต้องขวนขวายสิ่งมากมายให้สับสน
ต้องต่อสู้อยู่รอดอย่างดิ้นรน
ท่ามหมู่คนดั่งวังวนของกลลวง
.................
ก่อนจะผ่านเวลานาทีนี้
ไม่อยากมีอะไรให้คิดห่วง
ไม่ต้องยึดสิ่งใดในทั้งปวง
ปล่อยผ่านล่วงด้วยหน่ายหน่วงทุกสิ่งอัน
.................
ทั้งความรักความแค้นที่แน่นจิต
ทั้งความถูกและความผิดที่คิดฝัน
ทั้งเรื่องดีเรื่องร้ายในรายวัน
ช่างหัวมัน !...ก็แค่นั้นผ่านมา-ผ่านไป
.................
ปิดประตูหัวใจที่ว่างเปล่า
ปล่อยร้อยพันเรื่องราวให้เลื่อนไหล
ตามเวลาที่ผ่าน...หยุดพันธนาการหัวใจ
สุขแค่ไหน...บนทางไท...ไร้ทุกข์ทน
.................
แม้เพียงหนึ่งนาทีที่ว้าวุ่น
แต่มีทุนหัวใจ...ก็หลุดพ้น
แม้เพียงหนึ่งนาทีที่ร้อนรน
แต่หยุดหัวใจไม่ให้สนก็เบาบาง
..................
บนเส้นทางนี้มีใครบ้างที่จริงใจ
ค้นหาทำไม...ให้ใจเคว้งคว้าง
บนเส้นทางที่คิดไว้ว่าเลือนลาง
ยังมีตัวเองเป็นศูนย์กลางกำลังใจ
...................