4 ตุลาคม 2549 13:46 น.
เจน_จัดให้
เธอจ๋า....เธอจะว่าอะไรไหม
หากฉันอยากอยู่ใกล้ๆเธออย่างนี้
อยากนอนหนุนตักเธอคนดี
อยากอยู่นาน นาน อย่างนี้ตลอดไป
คงไม่มีที่ใดอบอุ่นไปกว่านี้
ฉะนั้นขอเถอะนะคนดีอย่าไปไหน
ขอเธออยู่ตรงนี้เพื่อเป็นที่พักพิงใจ
และจะขอรักมั่นไว้แต่เธอเพียงผู้เดียว
4 ตุลาคม 2549 13:43 น.
เจน_จัดให้
แค่เสียงลมก็ข่มใจให้ไหวหวั่น
เสียงฟ้าลั่นยิ่งปั่นใจให้สุดเหงา
ยามท้องฟ้ามืดมิดปิดแสงดาว
ช่างแสนเศร้าหนาวกายใจไร้ตัวเธอ
...
เมื่อไหร่นะ...ฟากฟ้าจะสงสาร
ช่วยดลบันดาลคนรักจริงที่พักพิงได้เสมอ
ให้ยามนอนมีคนกอดปลอบยามละเมอ
ขอเถอะนะให้ใจไม่พร่ำเพ้ออยู่แต่ผู้เดียว
3 ตุลาคม 2549 11:13 น.
เจน_จัดให้
ฝากแรงใจใส่บทกลอน
ฝากคำออดอ้อนผ่านตัวหนังสือ
ฝากไออุ่นรักผ่านสองมือ
เขียนบอกไปว่าเธอคือคนของหัวใจ
....
แม้กายไม่ได้อยู่ใกล้...เคียงกัน
แต่ใจยังผูกพันอยู่กับเธอไม่ไปไหน
รักและรักยังคงวงเวียนอยู่ในหัวใจ
หากเธอพร้อมรับมันเมื่อไหร่..ก้อขอมอบให้เธอไว้ดูแล
2 ตุลาคม 2549 20:41 น.
เจน_จัดให้
คำว่ารักที่เธอเคย...พร่ำบอก
มันเป็นเพียงคำหลอกๆกันใช่ไหม
เพราะแท้จริงเธอก้อมีใครอยู่ในหัวใจ
แล้วมาทำให้ฉันหวั่นไหวทำไมกัน..
.....
มันไม่ดีเลยนะกับสิ่งนี้
เพราะมันอาจทำลายความรู้สึกดีดีของฉัน
ความรู้สึกที่เคยรักและผูกพัน
กับเธอเพียงเท่านั้น...ในวันของเรา
.....
หากเธอไม่คิดจริงจังอะไร
ขอเถอะนะ โปรดปล่อยฉันไปในวันนี้
และจะขอเก็บเกี่ยวแต่ความทรงจำดีดี
และไปตามทางเดิมเส้นนี้...ที่ไม่มีเธอ
20 กันยายน 2549 06:38 น.
เจน_จัดให้
กลิ่นไอดินยามฝนซาพาใจคิด
โอ้ชีวิตช่างสับสนเป็นหนักหนา
ไม่รู้ทำไมจึงต้องแข่งขันและไขว่คว้า..
ให้เหนื่อยล้ากายใจไม่หยุดเลย
......
เพราะสุดท้ายยามชีพวายคลายทุกสิ่ง
ก้อต้องทิ้งปล่อยว่างและวางเฉย
ไม่สามารถเอาติดตัวไปได้เลย
กับทุกสิ่งที่เคยเป็น....ของเรา
.......
เพราะทุกสิ่งต้องคืนให้กับผืนดินผืนฟ้า
ให้กับดอกไม้ใบหญ้าและขุนเขา
ไม่มีความเป็นตัวเรา...ของเรา
ไม่มีความเศร้าและเหงาอีกต่อไป
.......
คงเหลือไว้เพียงความดีให้กล่าวถึง
ให้ผู้คนได้ตราตรึงไม่ว่าวันไหนไหน
เพราะฉะนั้นทำดีได้ดียังคงมีไว้
เป็นความสัจจริงจากใจใคร่เชิญชวน
แม้ไม่มีใครเห็นไม่เป็นเช่นไร
แค่เรารู้อยู่แก่ใจให้สุขขี
แค่ได้รู้ว่าทำแล้วในสิ่งดี
ชีวิตนี้ก้อมีคุณค่าน่าจดจำ
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
หน้าส่วนตัว
933
