25 ตุลาคม 2549 07:07 น.
เจน_จัดให้
ความรักช่างคล้ายนักดั่งสายลม
พัดพาใจให้สุขสมแล้วจากหาย
เข้ามาให้ตระหนักเพียงทักทาย
อย่าคิดหมายจับต้องไว้ในใจเลย
...........
ด้วยสายลมไม่มีใครเป็นเจ้าของ
รักจึงล่องลอยไปไม่หยุดเฉย
เพียงผ่านพัดมาสัมผัสให้ชมเชย
แต่สุดท้ายข้อเฉลยคือกลลวง
..........
ดั่งลมเร้าเย้าหยอกหลอกว่าวน้อย
ให้โผลอยโดยไม่คิดตะขิดตะขวง
แต่เมื่อลมจากไปว่าวเจ้าเลยร่วง
ไร้แรงหน่วงซ้ำถูกถ่วงสู่ผืนดิน
...........
หากมีรักจงประจักษ์ในข้อนี้
ว่าความรักนั้นไม่มีที่สุดสิ้น
รักไม่อาจครอบครองไว้เป็นอาจิณ
เพราะรักอาจโผผินจากเราไป...ในสักวัน
............
หากได้รักจงทำให้ดีที่สุดในวันนี้
เพราะพรุ่งนี้อาจเป็นแค่ควันแห่งฝัน
รักเพื่อรู้สุขทางโลกให้เท่าทัน
เป็นเพียงหนึ่งอารมณ์เท่านั้นสัมผัสใจ
............
24 ตุลาคม 2549 21:45 น.
เจน_จัดให้
เหนื่อยไหม...ใจเอ๋ย
ที่ไม่เคยหยุดหวั่นไหวได้เลยสักหน
เพียงเพราะคำหวานซ่านผ่านก็ลานลน
ไม่คิดค้นว่าจริงใจหรือไม่เลย
..........
แล้วประสบการณ์ที่ผ่านก็ได้สอน
ความรักมักยอกย้อนซับซ้อนยากเฉลย
ใจควรกลับไปอยู่และเป็นเช่นอย่างเคย
อย่าร้ำร้องเรียกเอ่ยคำว่ารักจากใคร ใคร
..........
ขอเก็บตัวเก็บใจไว้ตรงนี้
เพื่อรอคอยความรักดีดีครั้งใหม่
จะเก็บกวาดทำความสะอาดหัวใจ
เพื่อรอรับรักจริงจากใจใครสักคน
..........
แม้ผู้ชายดีดีจะมีแต่ในนิยาย
แต่ก็หวังจะเจอคนจริงใจดูสักหน
ไม่ได้หวังให้ดีเลิศดั่งฟ้าบันดาลดล
ขอแค่คนธรรมดาสักหนึ่งคนที่รักจริง...ก็พอ
นี่ก้อคงจริงอย่างเค้าว่าหล่ะจ้า เหมือนในเพลงร้ายก้อรักงัย ผู้ชายดีดีคงมีแต่ในนิยาย....ขนาดผู้ชายเองยังยอมรับในข้อนี้เลย นี่แหละโลกแห่งความเป็นจริง อิอิ
24 ตุลาคม 2549 15:44 น.
เจน_จัดให้
ความรักจริงใจอยู่ไหนหนอ
ทำไมปล่อยให้คนใจเหงาเฝ้ารออยู่อย่างนี้
รอนานแล้วนะ...เมื่อไหร่จะมาสักที
รับรองจะดูแลเธออย่างดีหากเธอเข้ามา
..........
ไม่สำคัญว่าเธอมาจากไหน
ขอแค่เธอเป็นใครที่รักจริงใจให้กันพร้อมฟันฝ่า
จะขอเดินจับมือกับเธอไปในทุกที่ทุกวันเวลา
เป็นกำลังใจให้กันยามเหนื่อยล้า..ให้กล้าก้าวเผชิญ
*** ฟังเพลงแล้วอินอ่ะจ้า หุหุ ไม่มีอะไรในกอไผ่***
21 ตุลาคม 2549 12:10 น.
เจน_จัดให้
ณ วันเวลานาทีนี้...มีบ้างไหม
ใครสักคนจะเข้าใจฉันคนนี้
กับความรู้สึกเจ็บปวดที่มี
นับวันยิ่งมากล้นทวี..มีไหมสักคน
.........
จากวันนั้น....จนถึงวันนี้
เธอรู้ไหมคนดีฉันต้องทรมานสักกี่หน
กับรักลวงๆของคนบางคน
เมื่อคิดถึงก้อแทบทนไม่ไหวใจสั่นคลอน
.........
ยิ่งใกล้ชิดเธอเท่าไรใจยังสั่น
ภาพความหลังครานั้นยังตามมาหลอกหลอน
เธอรู้ไหมใจฉันแทบขาดลอน
ใจจึงอยากปิดประตูใส่กลอนนอนลำพัง
.........
ขอขอบใจที่เธอเคยให้ไออุ่น
มอบแรงใจให้เป็นทุนยามสิ้นหวัง
ใจอยากบอกไปว่ารัก...รักเธอจัง
แต่ความหลังมันฝังลึกเกินบอกไป
.........
หากเธอยังให้.....โอกาส
ขอเวลาให้ฉันบ้างจะได้ไหม
ขอแน่ใจว่าเธอจะไม่ทิ้งกันไป
ในยามที่ใจฉันอ่อนแรง....
15 ตุลาคม 2549 21:51 น.
เจน_จัดให้
ขอขอบคุณทุกบททดสอบจากฟากฟ้า
ให้ชีวิตได้รู้จักฟันฝ่ามาจนถึงวันนี้
ขอขอบคุณโอกาสจากฟ้าที่มี
ให้ได้รู้จักคนดีดี...มากมาย
.............
มาวันนี้เหนื่อยใจนัก..อยากพักสักหน่อย
อยากขอที่อบอุ่นน้อยๆให้ใจมีจุดหมาย
อยากจะหยุดทุกสิ่งในโลกที่วุ่นวาย
อยากผ่อนคลายปมชีวิตที่ปิดใจ
..............
มาวันนี้เพิ่งเข้าใจในเนื้อแท้
ว่าทุกสิ่งที่ว่าแย่นั้นมาจากไหน
ทุกๆสิ่งล้วนเกิดขึ้นจากใจ
หากปล่อยวางลงได้ใจก็ไม่ร้อนรน
..............
ทั้งความรักจักให้แน่นั้นหายาก
ทั้งความทุกข์ก้อลำบากหากอยากหลุดพ้น
อย่าขวนขวายหาความจริงใจจากใครบางคน
เพราะทุกสิ่งก้อไม่พ้นอนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา
...............
ในเมื่อไม่มีสิ่งใดให้ยึดติดนั้นแล้ว
แม้ชีวิตก้อไม่แคล้วให้ถวิลหา
แม้วันนี้สุขพรุ่งนี้ความทุกข์อาจประดังมา
แล้วใจเรานั่นหนาจะไขว่คว้าหาไปทำไมกัน
...............
ยามที่เราสุข...อย่าลืมคิดถึงตอนที่เราทุกข์...